เลือกตั้ง ตอนต้นปี 57 หรือช่วงที่ กปปส ชุมนุมน่ะครับ ก้จะมีพรรคที่ลงเลือกตั้งน่ะครับ และก้มีพรรคใหญ่อีกพรรค ที่ไม่ได้ลงเลือกตั้งคือ ปชป. น่ะครับ เท่าที่ผมจำได้ งั้นผมเข้าประเด็นเลยล่ะกันนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้น จะลงเลือกตั้ง แล้ว แม่ผม เป็นคนเสื้อแดงจ๋าเลยครับ เมื่อก่อนผมก็เป็นคนเสื้อแดงครับ โดนแม่ปลูกฝังมาแบบนั้น แต่พอโตมาก็เริ่มเจอผู้คนที่มีความเห็นต่างกัน ซึ่งเท่าที่เห็น ก็ชอบ ด่ากันบ้างควายแดง ไอ่พวกโง่สลิ่มบ้าง ประมาณนี้ คือผมก็ไม่เข้าใจ เวลาคนเรามีความเห็นต่างไม่ตรงกันก็มักจะด่ากันแบบรุนแรงตลอด แต่สำหรับผม ผมไม่เคยด่าคนที่เห็นต่างทางการเมืองว่าโง่นะครับ พอผมได้มีโอกาสไปเลือกตั้งครั้งแรกในชีวิต แม่ผมก็บอก ให้เลือก พท. เลือกพรรคอื่น ถือว่าโง่มาก พออออกจากคูหา ปุ๊บ แกก็ถามอีกครับว่าเลือกพรรคอะไรไป ผมก็โกหกแม่ไปล่ะครับ (ไม่ได้อยากจะโกหกเลย) แต่จริงๆ ผมไม่ได้เลือก พท. ครับตอนนั้น แต่ผมเลือกพรรคของชูวิทย์ล่ะครับ (จำชื่อพรรคไม่ได้ล่ะ) คือผมก็ไม่ได้ว่า พรรคไหนดีไม่ดีนะครับ ผมไม่ได้เกลียดสลิ่มหรือเสื้อแดง ทั้งสิ้น ผมเลือกชูวิทย์ เพราะเป็นความคิดของผมเอง ไม่มีใครมาลากจูงชวนให้เลือก เพราะผมชอบนโยบายแกน่ะครับ
         แล้วยิ่งโตขึ้นเรื่อยๆ ผมก็มีเพื่อนเป็นชาวต่างชาติ ได้พบปะพูดคุยกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็น อีกทั้งผมก็สนใจเรื่องการเมืองของต่างประเทศ เช่น อเมริกา อังกฤษงี้ เอาโดยรวมนะครับ คนทุกคนเขาก็มีความคิดเห็นแตกต่างกันทั้งสิ้น ไม่มีใครคิดเห็นเหมือนกันเป๊ะ ไม่มีใครด่าคนเห็นต่างว่า โง่ ชมพวกเดียวกันว่า ฉลาด ไรงี้ ทุกคนล้วนเคารพความคิดเห็นซึ่งกันและกันหมด ไม่มีดูถูก หรือยัดเยียด เหยียดหยาม คนเห็นต่างเหมือนบ้านเรา (จะมีก็ส่วนน้อย)ที่สำคัญเหมือนเขาเปิดกว้างกว่า พูดได้ทุกที่ แม้ในที่สาธารณะ รับความเห็นต่างกันได้หมด ต่างกะบ้านเรา คือ ถ้าความเห็นทางการเมืองต่างกัน ก็จะคุยกันไม่ได้ ถ้าคุยเรื่องการเมือง ก็ต้องมีความเห็นตรงกันอีก ไม่เหมือนชาวต่างชาติเลย