ที่ตั้งกระทู้ไม่ได้จะมาโม้หรืออะไร เพราะคะแนนที่ได้ก็ไม่ได้เยอะเลย
จขกท สอบได้ 725 เต็ม 990
แต่จุดประสงค์ของการตั้งกระทู้นี้ อยากสื่อว่า การเรียนภาษาอังกฤษเพื่อใช้งาน
ดีกว่าเรียนเพื่อเตรียมตัวสอบ!!! (แต่เตรียมตัวนิดหน่อยก็ดีนะ เพราะอะไรไปดู)
เล่าเหตุการณ์วันสอบ >> สอบเช้าเก้าโมง ไปถึงคนก็เยอะมาก ต้องรอต่อคิวนู้นนี่
พอเข้าห้องสอบ ก็เห็นละ โต๊ะเป็นโต๊ะคู่ แล้วช่วงสอบ คนข้างๆ ลบที โต๊ะจะสั่นไปไหน
ความรู้สึกในช่วงทำข้อสอบ
listening: แย่มากๆ ไร้ซึ่งสมาธิ จะเรียกสติคืนมาแต่ละทียากมากๆ เหมือนฟัง 1 เซต พักเบรก 1 เซต
พยายามบอกตัวเอง เฮ้ยยย แกต้องตั้งใจฟังต่อซิ อย่าใจลอย โอ้ย หนักกว่าเดิม จำเนื้อหาที่เทปพูดไม่ได้
มั่วแต่ใจลอย อารมณ์เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เวรกรรมจริงๆ
reading: ข้อสอบจะเยอะไปไหน ทำแทบไม่ทัน แค่นี้แหละ
พอสอบเสร็จ รู้เลย ทำได้แย่มากๆ ขอสารภาพ ส่วนนึงที่ไม่เตรียมตัว เพราะฟังชาวบ้านมาว่า TOEIC ง่าย
ก็เลยโทรไปจอง แล้วตอนเช้าก็ตื่นไปสอบ (แถมนอนตีสอง wtf)
ได้บทเรียนเลย ความประมาทเป็นหนทางสู่ความตาย ....
แต่ถึงจะประมาท + ไม่ได้อ่านหนังสือ คะแนนที่ได้มา ก็มากกว่าค่าเฉลี่ยคนไทยทั่วไปอยู่ดี
เพราะอะไร? มาดูกัน
ขอเล่าท้าวความนิด
จากที่แต่ก่อน ไม่รู้เรื่องภาษาอังกฤษเลย ไม่รู้จริงๆ noun verb คืออะไร นี่แยกไม่ออก พอช่วงประมาณ ม.3
จขกท เริ่มชื่นชอบเพลงสากล + หนังฮอลลีวู้ด ช่วงแรก ยอมรับฟังแต่ทำนอง (ก็ฟังเนื้อไม่ออกนี่หว่า)
ฟังไปฟังมา มันก็เริ่มรู้เรื่องเอง (แต่ไม่เคยจดศัพท์อะไรเลย ถ้ารู้จักจดศัพท์ที่ไม่รู้ ภาษาคงจะดีกว่านี้)
จนกระทั่งขึ้นมหาวิทยาลัย เริ่มดูซีรีย์ ดูหนังฝรั่ง แบบเปิดซับ Eng บ้าง ไม่เปิดซับ Eng บ้าง ถามว่าไม่เปิดซับ รู้เรื่องมั้ย ก็รู้นะ
แต่ไม่ทั้งหมด แต่โดยภาพรวม ก็ถือว่ารู้เรื่อง) บางครั้งจขกทจะจดศัพท์ที่ไม่รู้ด้วย แค่บางครั้งนะ เพราะขี้เกียจ (ส่วนใหญ่จะเดาจากบริบทเอา
ซึ่งจริงๆ ถ้าอยากเก่ง เปิดดิกเถอะ เพื่อความชัวร์ เดาความหมายเอาบางครั้งก็ไม่ได้ถูก)
แนะนำว่าให้จด หรือไม่ต้องจดก็ได้นะ แล้วแต่ แต่ต้องเปิดดิกดูความหมาย คำที่ไม่รู้ทุกครั้ง จำได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะทำบ่อยๆ เจอบ่อยๆ ก็รู้เอง
ส่วนด้านการอ่าน บอกตามตรง พยายามจะอ่านพวกข่าว BBC/Economist อยู่นะ
แต่เบื่อมาก เพราะปกติเป็นคนขี้เกียจอ่านอยู่แล้ว เลยฟังข่าวเอา
ฟังแทนอ่าน เพราะขี้เกียจอ่าน แต่!!! เราหลีกเลี่ยงการอ่านไม่ได้
ต้องอ่านอยู่ดี เพราะฉะนั้น อ่านเถอะ อย่าตามจขกทเลย 555
ในเมื่อขี้เกียจอ่าน ทำยังไงดี เพราะทักษะการอ่านเป็นสิ่งสำคัญมาก
ก็เลยไม่ฝืนตัวเองที่จะอ่านข่าว แต่หันไปอ่านอย่างอื่นแทน
พวกข่าว gossip ดารา Hollywood อ่านคำวิจารณ์หนัง บลาๆ
สรุปง่ายๆ ก็คืออ่านที่ตัวชอบ ที่ตัวเองสนใจ
แล้วจขกททำแบบนี้ทุกวันๆ มานานหลายปี จนไม่ได้มีความรู้สึกว่าต้องอ่านหนังสือเพื่อทำข้อสอบภาษาอังกฤษ
ส่วนเทคนิคสอบให้ได้คะแนนเยอะๆ
1. ใช้ภาษาอังกฤษให้ชิน
2. "อ่าน" เพื่อให้รู้แนวข้อสอบว่าเป็นแบบไหน
3. ฝึก "สติ" ถ้ามีสติเวลาจะทำอะไร จะไม่มีทางพลาด
4. นอนให้เยอะๆ ก่อนวันสอบ เพราะเวลาที่เราเบลอ ง่วง
สมองจะล้า จะทำอะไร มันไม่มีทางสุดหรอก
ท้ายสุด จขกท คงต้องสอบรอบสอง เพราะคะแนนไม่ถึง 800 จะไม่ประมาท + จะพยายามมีสติระหว่างทำข้อสอบ
หวังว่าเพื่อนๆ พี่ๆ จะเอาทริปการเรียนอังกฤษ (ที่ไม่รู้สึกว่าเรียนอยู่เลย) ไปใช้กันนะคะ
Review:: การสอบ TOEIC ครั้งแรก แบบงงๆ แบบไม่ได้เตรียมตัวเลย!
จขกท สอบได้ 725 เต็ม 990
แต่จุดประสงค์ของการตั้งกระทู้นี้ อยากสื่อว่า การเรียนภาษาอังกฤษเพื่อใช้งาน
ดีกว่าเรียนเพื่อเตรียมตัวสอบ!!! (แต่เตรียมตัวนิดหน่อยก็ดีนะ เพราะอะไรไปดู)
เล่าเหตุการณ์วันสอบ >> สอบเช้าเก้าโมง ไปถึงคนก็เยอะมาก ต้องรอต่อคิวนู้นนี่
พอเข้าห้องสอบ ก็เห็นละ โต๊ะเป็นโต๊ะคู่ แล้วช่วงสอบ คนข้างๆ ลบที โต๊ะจะสั่นไปไหน
ความรู้สึกในช่วงทำข้อสอบ
listening: แย่มากๆ ไร้ซึ่งสมาธิ จะเรียกสติคืนมาแต่ละทียากมากๆ เหมือนฟัง 1 เซต พักเบรก 1 เซต
พยายามบอกตัวเอง เฮ้ยยย แกต้องตั้งใจฟังต่อซิ อย่าใจลอย โอ้ย หนักกว่าเดิม จำเนื้อหาที่เทปพูดไม่ได้
มั่วแต่ใจลอย อารมณ์เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เวรกรรมจริงๆ
reading: ข้อสอบจะเยอะไปไหน ทำแทบไม่ทัน แค่นี้แหละ
พอสอบเสร็จ รู้เลย ทำได้แย่มากๆ ขอสารภาพ ส่วนนึงที่ไม่เตรียมตัว เพราะฟังชาวบ้านมาว่า TOEIC ง่าย
ก็เลยโทรไปจอง แล้วตอนเช้าก็ตื่นไปสอบ (แถมนอนตีสอง wtf)
ได้บทเรียนเลย ความประมาทเป็นหนทางสู่ความตาย ....
แต่ถึงจะประมาท + ไม่ได้อ่านหนังสือ คะแนนที่ได้มา ก็มากกว่าค่าเฉลี่ยคนไทยทั่วไปอยู่ดี
เพราะอะไร? มาดูกัน
ขอเล่าท้าวความนิด
จากที่แต่ก่อน ไม่รู้เรื่องภาษาอังกฤษเลย ไม่รู้จริงๆ noun verb คืออะไร นี่แยกไม่ออก พอช่วงประมาณ ม.3
จขกท เริ่มชื่นชอบเพลงสากล + หนังฮอลลีวู้ด ช่วงแรก ยอมรับฟังแต่ทำนอง (ก็ฟังเนื้อไม่ออกนี่หว่า)
ฟังไปฟังมา มันก็เริ่มรู้เรื่องเอง (แต่ไม่เคยจดศัพท์อะไรเลย ถ้ารู้จักจดศัพท์ที่ไม่รู้ ภาษาคงจะดีกว่านี้)
จนกระทั่งขึ้นมหาวิทยาลัย เริ่มดูซีรีย์ ดูหนังฝรั่ง แบบเปิดซับ Eng บ้าง ไม่เปิดซับ Eng บ้าง ถามว่าไม่เปิดซับ รู้เรื่องมั้ย ก็รู้นะ
แต่ไม่ทั้งหมด แต่โดยภาพรวม ก็ถือว่ารู้เรื่อง) บางครั้งจขกทจะจดศัพท์ที่ไม่รู้ด้วย แค่บางครั้งนะ เพราะขี้เกียจ (ส่วนใหญ่จะเดาจากบริบทเอา
ซึ่งจริงๆ ถ้าอยากเก่ง เปิดดิกเถอะ เพื่อความชัวร์ เดาความหมายเอาบางครั้งก็ไม่ได้ถูก)
แนะนำว่าให้จด หรือไม่ต้องจดก็ได้นะ แล้วแต่ แต่ต้องเปิดดิกดูความหมาย คำที่ไม่รู้ทุกครั้ง จำได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะทำบ่อยๆ เจอบ่อยๆ ก็รู้เอง
ส่วนด้านการอ่าน บอกตามตรง พยายามจะอ่านพวกข่าว BBC/Economist อยู่นะ
แต่เบื่อมาก เพราะปกติเป็นคนขี้เกียจอ่านอยู่แล้ว เลยฟังข่าวเอา
ฟังแทนอ่าน เพราะขี้เกียจอ่าน แต่!!! เราหลีกเลี่ยงการอ่านไม่ได้
ต้องอ่านอยู่ดี เพราะฉะนั้น อ่านเถอะ อย่าตามจขกทเลย 555
ในเมื่อขี้เกียจอ่าน ทำยังไงดี เพราะทักษะการอ่านเป็นสิ่งสำคัญมาก
ก็เลยไม่ฝืนตัวเองที่จะอ่านข่าว แต่หันไปอ่านอย่างอื่นแทน
พวกข่าว gossip ดารา Hollywood อ่านคำวิจารณ์หนัง บลาๆ
สรุปง่ายๆ ก็คืออ่านที่ตัวชอบ ที่ตัวเองสนใจ
แล้วจขกททำแบบนี้ทุกวันๆ มานานหลายปี จนไม่ได้มีความรู้สึกว่าต้องอ่านหนังสือเพื่อทำข้อสอบภาษาอังกฤษ
ส่วนเทคนิคสอบให้ได้คะแนนเยอะๆ
1. ใช้ภาษาอังกฤษให้ชิน
2. "อ่าน" เพื่อให้รู้แนวข้อสอบว่าเป็นแบบไหน
3. ฝึก "สติ" ถ้ามีสติเวลาจะทำอะไร จะไม่มีทางพลาด
4. นอนให้เยอะๆ ก่อนวันสอบ เพราะเวลาที่เราเบลอ ง่วง
สมองจะล้า จะทำอะไร มันไม่มีทางสุดหรอก
ท้ายสุด จขกท คงต้องสอบรอบสอง เพราะคะแนนไม่ถึง 800 จะไม่ประมาท + จะพยายามมีสติระหว่างทำข้อสอบ
หวังว่าเพื่อนๆ พี่ๆ จะเอาทริปการเรียนอังกฤษ (ที่ไม่รู้สึกว่าเรียนอยู่เลย) ไปใช้กันนะคะ