สวัสดีค่าาาาา....เนื่องจากเรามีโอกาสได้ไปเที่ยวเกาะเต่ามาแล้วอยากมาแชร์ประสบการณ์ต่างๆที่ได้ไปมา โดยเราอาจไม่ได้เขียนเน้นเชิงท่องเที่ยวซะทีเดียวแต่เป็นแนวเล่าเรื่องราวต่างๆที่เราได้พบเจอมา เพื่อความอรรถรสในการอ่านอาจมีการใช้คำไม่สุภาพบ้าง ซึ่งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดยังไงต้องขอโทษไว้ด้วย ส่วนค่าใช้จ่ายเราจะมาลงไว้ให้ในตอนท้ายนะคะ
จุดเริ่มต้น
‘อยากไปเที่ยวว่ะ’
‘จะไปเที่ยวที่ไหน’
‘อยากไปทะเล’
‘ทะเลที่ไหน’
‘อยากล่องใต้ ไปทะเลที่มันสวยๆ ไม่เอาบางแสน ชะอำ หัวหิน (เดี๋ยวหินบาดห_ย ไม่ใช่ เดี๋ยวหินบาดเท้า)’
ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งเราคิดเองเออเองคนเดียวล้วนๆ ก่อนหน้านี้เราเคยขอที่บ้านไว้ว่า ถ้าสอบติดมหา’ลัยจะขอไปทะเล สรุปเราสอบติด แต่ก็อดไปอยู่ดี โดนผลัดมาตลอด พอนานๆเข้าความอยากมันก็มากขึ้น เหมือนคนลงแดง (นี่ แค่ไม่ได้ไปทะเลนะเว้ย ไม่ได้ติดยา) จนในที่สุดเราก็ตัดสินใจ สีจะไม่ทนอีกต่อไป ใครไม่ไป ไปมันคนเดียวก็ได้ว่ะ แต่ประเด็นสำคัญของเราคือ เราขี่รถไม่เป็นจ้า (ซวยล่ะ แล้วจะเที่ยวที่ไหนได้ว่ะเนี่ย) เราเลยลองหาที่เที่ยวที่พื้นที่มันไม่กว้างมากแบบเดินเที่ยวเองได้ แล้วมาเจอคนคอมเม้นท์ว่าเดินเที่ยวในเกาะเต่า เลยเอาว่ะ พี่เขายังเดินเที่ยวได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้ สรุปไปเกาะเต่ามันนี่แหละ
หลังจากนั้นเราก็มาเจออีกกระทู้
หญิงสาวลุยเดี่ยวเกาะเต่า นางยวน ฟูลมูนปาร์ตี้ เอาแล้วไง ฟูลมูนปาร์ตี้ก็เริ่มเข้ามาในหัว เราก็อยากจะไปดูว่าบรรยากาศเสียงลือเสียงเล่าอ้างที่ว่านั้นเป็นยังไง (อย่ามาอ้าง อยากไปดูผชก็บอก) เป็นไงเป็นกัน ไปมันทั้งหมดนี้เลย โดยแผนเที่ยวของเราจะไป 4 คืน 5 วัน งบไม่เกิน 6000 บาท ไปรถไฟฟรีลงชุมพร แล้วต่อเรือนอนถึงเกาะเต่าตอนเช้า เราไม่ได้จองที่พักไว้เพราะตั้งใจจะ walk in หาที่นั่นเอา
วันที่ 19 ก.ค.
วันออกเดินทาง เราตื่นมาตั้งแต่ตี 2 ตื่นเต้น จะได้ไปเที่ยวแล้วโว้ย (เราโม้ จริงๆคือเรายังจัดกระเป๋าไม่เสร็จ เสื้อผ้าไม่แห้ง) แผนการวันนี้ของเราคือ นั่งรถไฟฟรีขบวน 171 ออกตอนบ่ายโมง ไปลงชุมพร ตอน 3 ทุ่มกว่า ตามกำหนดการในตาราง แล้วค่อยนั่งวินไปท่าเรือนอน ซึ่งจะออกตอน 5 ทุ่ม เรานั่งลีมูซีน 2 ประตู 20 หน้าต่าง (บอกไปว่านั่งรถเมล์ก็จบ) มาถึงหัวลำโพงตอน 9 โมงเช้า เรารีบจัดกลัวจะไม่ได้ตั๋วนั่ง (ของฟรีก็งี้ ช้าหมด อดนะจ้ะ) และเราก็ได้มาตั๋วนั่ง (ภูมิใจเหลือเกิ๊นนนน)
แล้วก็นั่งรอเวลาไปสิจนถึงบ่ายโมง รถไฟออกจากสถานีหัวลำโพงได้ตรงเวลามาก บ่ายปุป ออกปั๊ป เราก็คิดนะรถไฟมันออกตรงเวลาขนาดนี้มันคงไม่เลทหรอกว่ะ หรือถ้าเลทคงไม่เกิน 1ชม.หรอก(มั้ง) ที่ไหนได้จ้าาาา แม่มมมม เลทไปเกือบ 4ชม. เราถึงชุมพรตอนตี 1 เราผิดเองที่ใช่ไหมที่คาดหวังกับรถไฟไทยมากเกินไป ทำไมถึงทำกับฉันด้ายยยย
ช่วงระหว่างที่เรานั่งบนรถไฟก็ได้นั่งคุยกับคู่พี่น้องคนใต้ พี่เขาเล่าว่า วันหยุดยาวเลยขึ้นมาเที่ยวที่กรุงเทพ ได้ขึ้นรถเมล์เป็นครั้งแรก แถมได้ยืนด้วยสนุกดี (เห็นพี่ชอบ เราก็ดีใจด้วย อยากจะชวนขึ้นสาย 8 ด้วยกัน) พี่เขาจะไปลงหาดใหญ่ พอนั่งเลยราชบุรีไปหน่อยก็มีป้าขึ้นมานั่งด้วย ป้าแกก็แหลงใต้มาเลย อยากบอกป้าว่า ป้าคะหนูฟังไม่ออก พอฟังออกคร่าวๆป้าแกบอก ถึงชุมพรให้บอกแกด้วย (ป้าแกคงคิดว่าเราจะไม่หลับ เลยตั้งความหวังกับเราไว้อย่างดี แต่ป้าคงตั้งไว้กับหนูสูงไปหน่อย) นั่งดูวิวไปสักพักเราก็เคลิ้มจนหลับไป สุดท้ายป้าแกก็ต้องปลุกเราตอนถึงชุมพร แทนที่เราจะต้องปลุกป้า แต่ป้าก็ไม่ได้ลงมากับเราด้วยนะ เห็นบอกแกลงสถานีหลังสวน
วันที่ 20 ก.ค.
พอเราลงสถานีชุมพรแล้ว แผนการที่จะได้ไปเรือนอนก็ล่มไม่เป็นท่า แถมเราก็ไม่ได้เตรียมแผนสำรองเผื่อไว้ ตอนแรกเลยกะหาที่พักแถวสถานีรถไฟนอน แล้วตอนเช้าค่อยซื้อตั๋วเรือไปเกาะเต่า พอเราเดินดูแถวตรงสถานีมันก็ไม่มืดไม่เปลี่ยว มีคนเข้าๆออกๆรอรถไฟอยู่เรื่อยๆ ก็เลยตัดสินใจนั่งรอมันที่สถานีเนี่ยแหละ อีก 4-5 ชม.ก็เช้าแล้ว ที่จริงเราขี้เกียจเดินหาที่พัก บวกกับไม่อยากเสียเงินเยอะ (เรียกว่างกนั่นเอง) เลยนั่งๆนอนๆตรงสถานี ใครผ่านไปผ่านมาคงคิดว่า Eนี่เป็นเด็กใจแตกหนีออกจากบ้าน หรือไม่ก็เป็นพม่านั่งรอนายจ้างมารับ พอตี 5 ฝรั่งก็เริ่มลงมาจากรถไฟกัน (ส่วนใหญ่ฝรั่งจะมาตู้นอนกัน) เราก็เดินตามฝรั่งเขาไป และแล้วก็ได้ตั๋วเรือมา เป็นของส่งเสริมในราคา 500 บาท เพราะของลมพระยาถูกจองเต็มหมดแล้ว (ถ้าของลมพระยาจะราคา 700 บาท ส่งเสริมจะถึงเกาะเต่าช้ากว่าลมพระยาประมาณ 45นาที)
พี่ที่ขายตั๋วชี้ที่จอดรถให้เราดูบอกให้มารอขึ้นรถตอน 6 โมง พอช่วงตี 5.50 เราก็กำลังเดินไปที่จอดรถ อ้าว! รถหาย! ตอนนั้นคิดไปแล้วว่าตูคงอดไปแล้วแน่ๆ พี่เขาเห็นเราพอดีเลยบอกว่า รถออกไปแล้ว หาเราไม่เจอ เดี๋ยวรอไปรอบ 6 โมงอีกที พี่เขาเลยชวนเราคุยระหว่างรอรถ จนเรารู้ว่าของส่งเสริมมีรถส่งถึงข้าวสารด้วย ราคา 850 บาท แล้วเราจะรออะไรหล่ะครับพี่น้อง ถามพี่ “พี่ๆ ถ้าหนูจะซื้อกับพี่ตรงนี้เลยได้ไหม กลัวหาซื้อที่นู่นยาก” พี่บอกได้ เราเลยได้มาในราคา 800 บาท พี่เขาใจดีลดให้
6 โมงกว่าเราก็นั่งรถมาถึงจุดจอดเรือเพื่อจะไปเกาะเต่า พอขึ้นมาบนเรือเราก็เลือกที่นั่งริมในสุด เรือออกจากท่าไปได้สักพักฝรั่งในเรือก็ทยอยพากันออกไปเดินเล่นดูวิวนอกเรือกัน เราก็อยากออกไปบ้าง แต่ติดตรงที่ออกไปไม่ได้ เมื่อมีนีเกาหลี 2 นาง นั่งหลับขวางทางออกเราอยู่ (พวกนางเล่นหลับกันตั้งแต่ขึ้นเรือยันเรือถึงเกาะเต่า) ฝรั่งส่วนใหญ่บนเรือก็หน้าตาแซ่บ แต่พกเมียมากันทั้งน้านนนน เลยดูได้แต่ตา มืออย่าต้อง เดี๋ยวเมียเขาจะตบ
หลังจากเรานั่งเมื่อยตูดมาเป็นเวลานาน เรือก็มาถึงที่หมายเกือบๆ 10 โมง ระหว่างทางที่เราเดินขึ้นฝั่ง เรากับชาวต่างชาติจะเหมือนกับดาราดัง มีคนมายืนรอซ้ายขวา พร้อมกับถือถือป้ายรอขอลายเซ็น แล้วตะโกนว่า “Taxi Taxi” “Sairee beach”
! สรุป คนเขามารอเรียกลูกค้าขึ้นแท็กซี่ ไม่ได้มารอขอลายเซ็นแต่อย่างใด
เดินไปสักพักเราเจอพี่คนไทยที่อยู่บนเรือ เขาก็ลงมาด้วย(แอบใส่เกือกบนเรือเลยรู้มาว่า พี่เขาทำงานอยู่บนเกาะ) เราเลยเดินเข้าไปถามทางไปหาดทรายรี พี่เขาบอก “มันไกล นั่งแท็กซี่ไปเลย” (เราเลือกที่จะพักหาดทรายรี เพราะเคยอ่านมาว่าคนพักกันที่นี่เยอะ ตอนกลางคืนเดินเที่ยวได้) เราก็ไม่ยอม ถามต่อ “แล้วถ้าจะเดินไป ต้องไปยังไงคะ” เพราะคิดว่ามันก็ไม่น่าจะไกลสักเท่าไร (สั้นๆง่ายๆ งกอีกและ) พี่บอก “ตรงไปแล้วก็ขึ้นเนิน พอสุดเนินเลี้ยวซ้าย” (ตอนหลังมารู้ว่าเราโง่มาก เพราะทางที่พี่เขาบอกมันเป็นเส้นถนนหลัก เวลาเดินมันจะรู้สึกไกลมากกกก แต่ถ้าเดินเลียบชายหาดไปมันก็จะได้ดูวิวทะเลไปด้วยเลย ความรู้สึกมันเลยเหมือนไม่ไกล) พอเดินขึ้นถนนหลักเพื่อความชัวร์ เราเลยถามพี่ที่เขาทำงานในธนาคารสีม่วง พี่เขาบอก “เดินตรงไปเลยน้อง จะเดินไปหรอ มันไกลนะ” เราบอก เดินได้แล้วก็ขอบคุณพี่เขา พอเดินต่อไปได้แปปเดียว บร๊ะเจ้า พี่เขาขี่รถตามมา บอก “เดี๋ยวพี่ไปส่ง มันไกล” แล้วเราจะรอช้าอยู่ไย รีบขอบคุณแล้วก็กระโดดขึ้นรถ อยากจะบอกพี่ว่า หนูซาบซึ้งมากกกก (ก.ไก่ล้านตัว) มันคือความประทับใจแรกที่หนูได้รับบนเกาะแห่งนี้เลย ตอนที่นั่งรถก็คุยกับพี่เขา จนรู้ว่าพี่ไก่แกเป็นคนสุราษฎ มาทำงานบนเกาะเต่า
พี่เขาขี่รถมาส่งเราตรงหน้าเซเว่นหาดทรายรี พอลงรถเราก็ทำการเดินหาที่พัก (ตอนนั้นอารมณ์แบบแล้วตูจะไปทางไหนต่อว่ะเนี่ย เลยอาศัยเลยเดินตรงแน่วไปเลยจ้า) จนเรามาได้ห้องดอร์ม (dorm) คืนละ 350 บาท ค่ามัดจำกุญแจ 500 ภายในห้องค่อนข้างกว้าง มี 6 เตียง แอร์+พัดลม ถ้าเข้าห้องน้ำจะได้กลิ่นส้วมหน่อย แต่เราไม่มีปัญหา (เพราะไม่ได้นอนในห้องน้ำซะหน่อย) โดยรวมเราถือว่าโอเคใช้ได้เลย แถมพี่ๆเจ้าหน้าที่ที่นี่คุยดี เป็นกันเองเราเลยตกลงพัก 3 คืน พร้อมกับซื้อตั๋วเรือไปกลับฟูลมูนของลมพระยา วันที่ 21 ก.ค. ราคา 1200 บาท ตอนแรกเราตั้งใจจะซื้อทริปดำน้ำไว้เลย เพราะพอหลังกลับจากฟูลมูนก็จะได้ไปดำน้ำต่อเลย แต่พี่เขาแนะนำให้รอกลับมาจากฟูลมูนก่อน แล้วถ้าไปไหวค่อยซื้อวันนั้นเลย (ส่วนมากตามที่พักเขาจะมีพวกทริปดำน้ำ หรือตั๋วเรือต่างๆที่สามารถซื้อกับทางที่พักได้เลย) สุดท้ายเราก็ขอแผนที่เที่ยวบนเกาะเต่ากับพี่เจ้าหน้าที่ ซึ่งพี่เขาก็ให้เรามาพร้อมกับแนะนำสถานที่เที่ยว ร้านอาหาร รวมทั้งจุดที่เราพักอยู่
เรา : “พี่คะ ที่นี่มีตรงไหนน่าเที่ยวบ้าง แล้วหนูขี่รถไม่เป็นแบบที่พอจะเดินเที่ยวได้”
พี่ : “จากตรงนี้ก็จะมีอ่าวหินวง ใช้เวลาเดินประมาณ 45 นาทีนะ”
ตอนนั้นคิดแล้วว่า เหี้*แล้ว เดิน 45 นาที ตูจะไหวไหมเนี่ย พอเข้ามาเก็บของในที่พักเราแอบชั่งใจว่าตูควรจะนอนพักแล้วพรุ่งนี้ค่อยไป หรือออกไปเดินเลยดี แต่ไหนๆก็นั่งมาทั้งวันแล้ว ออกไปเลยดีกว่า สรุปที่แรกที่เราเลือกจะเดินไป คือ อ่าวหินวง ซึ่งพี่ๆลืมบอกหนูไปอย่างนึงว่า ทางขึ้นไปมันชันมากกก ประหนึ่งว่ากำลังเดินพิชิตเทือกเขาเอลฟ์ (อันนี้เว่อร์ไป) เราใช้เวลาประมาณครึ่งชม.(ทำลายสถิติ 45 นาที แต่เล่นเอาหอบแ*ก) ก็เดินมาถึง coco view bar (แอบตามมาจากหลายๆกระทู้ในพันทิป)
เรา : “พี่คะ หนูไม่ไหวแล้วขอนั่งพักหน่อยนะ”
พี่ : “นั่งก่อนน้อง มาจากไหนเนี่ย”
เรา : “หนูเดินมาจากหาดทรายรี หนูขับรถไม่เป็นเลยเดินมา”
พี่ : “เดินดีแล้ว ขับรถมันอันตรายทางมันชัน”
เราก็คุยสัพเพเหระกับพี่เค้าไปเรื่อยเปื่อย (คุยเยอะมาก) บอกเนี่ยเราตามมาจากกระทู้ในพันทิป มาอ่าวหินวงต้องมาถ่ายรูปจากบาร์ของพี่ เพราะวิวสวยมาก (มันสวยจริงๆ) พี่เขาเล่าว่า ถ้าอยากดำน้ำต้องมาที่เกาะเต่าเนี่ยแหละ เพราะเกาะเต่าถือเป็นแหล่งดำน้ำที่ใหญ่ แล้วราคาไม่แพงถ้าเทียบกับที่อื่น และพี่เขาแนะนำอีกที่คือเกาะกูด จ.ตราด ที่มีที่ดำน้ำสวย เราก็ขอพี่เขาถ่ายรูปจากบาร์ของพี่เขา และก็ไม่ลืมอุดหนุนเครื่องดื่ม
พี่เขาเลยบอกให้ลองลงไปดำน้ำตรงอ่าวหินวงดู ไปดำแถวๆตรงโค้งหินทางซ้าย ปะการังจะเยอะ พี่เขาใจดีให้เรายืม snorkel มาใช้ แถมสอนวิธีใช้ให้ด้วย พอได้ดำน้ำเท่านั้นแหละ มันหายเหนื่อยจากที่เดินขึ้นมาเลย ปลาเยอะมาก มีทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ ส่วนปะการังเราคิดว่าส่วนใหญ่มันฟอกขาว (แต่พี่เขาบอกนี่ดีขึ้นแล้วจากเมื่อก่อน)
[CR] สาวถึกลุยเดี่ยวไม่ง้อรถ ณ เกาะเต่า ฟูลมูนปาร์ตี้
จุดเริ่มต้น
‘อยากไปเที่ยวว่ะ’
‘จะไปเที่ยวที่ไหน’
‘อยากไปทะเล’
‘ทะเลที่ไหน’
‘อยากล่องใต้ ไปทะเลที่มันสวยๆ ไม่เอาบางแสน ชะอำ หัวหิน (เดี๋ยวหินบาดห_ย ไม่ใช่ เดี๋ยวหินบาดเท้า)’
ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งเราคิดเองเออเองคนเดียวล้วนๆ ก่อนหน้านี้เราเคยขอที่บ้านไว้ว่า ถ้าสอบติดมหา’ลัยจะขอไปทะเล สรุปเราสอบติด แต่ก็อดไปอยู่ดี โดนผลัดมาตลอด พอนานๆเข้าความอยากมันก็มากขึ้น เหมือนคนลงแดง (นี่ แค่ไม่ได้ไปทะเลนะเว้ย ไม่ได้ติดยา) จนในที่สุดเราก็ตัดสินใจ สีจะไม่ทนอีกต่อไป ใครไม่ไป ไปมันคนเดียวก็ได้ว่ะ แต่ประเด็นสำคัญของเราคือ เราขี่รถไม่เป็นจ้า (ซวยล่ะ แล้วจะเที่ยวที่ไหนได้ว่ะเนี่ย) เราเลยลองหาที่เที่ยวที่พื้นที่มันไม่กว้างมากแบบเดินเที่ยวเองได้ แล้วมาเจอคนคอมเม้นท์ว่าเดินเที่ยวในเกาะเต่า เลยเอาว่ะ พี่เขายังเดินเที่ยวได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้ สรุปไปเกาะเต่ามันนี่แหละ
หลังจากนั้นเราก็มาเจออีกกระทู้ หญิงสาวลุยเดี่ยวเกาะเต่า นางยวน ฟูลมูนปาร์ตี้ เอาแล้วไง ฟูลมูนปาร์ตี้ก็เริ่มเข้ามาในหัว เราก็อยากจะไปดูว่าบรรยากาศเสียงลือเสียงเล่าอ้างที่ว่านั้นเป็นยังไง (อย่ามาอ้าง อยากไปดูผชก็บอก) เป็นไงเป็นกัน ไปมันทั้งหมดนี้เลย โดยแผนเที่ยวของเราจะไป 4 คืน 5 วัน งบไม่เกิน 6000 บาท ไปรถไฟฟรีลงชุมพร แล้วต่อเรือนอนถึงเกาะเต่าตอนเช้า เราไม่ได้จองที่พักไว้เพราะตั้งใจจะ walk in หาที่นั่นเอา
วันที่ 19 ก.ค.
วันออกเดินทาง เราตื่นมาตั้งแต่ตี 2 ตื่นเต้น จะได้ไปเที่ยวแล้วโว้ย (เราโม้ จริงๆคือเรายังจัดกระเป๋าไม่เสร็จ เสื้อผ้าไม่แห้ง) แผนการวันนี้ของเราคือ นั่งรถไฟฟรีขบวน 171 ออกตอนบ่ายโมง ไปลงชุมพร ตอน 3 ทุ่มกว่า ตามกำหนดการในตาราง แล้วค่อยนั่งวินไปท่าเรือนอน ซึ่งจะออกตอน 5 ทุ่ม เรานั่งลีมูซีน 2 ประตู 20 หน้าต่าง (บอกไปว่านั่งรถเมล์ก็จบ) มาถึงหัวลำโพงตอน 9 โมงเช้า เรารีบจัดกลัวจะไม่ได้ตั๋วนั่ง (ของฟรีก็งี้ ช้าหมด อดนะจ้ะ) และเราก็ได้มาตั๋วนั่ง (ภูมิใจเหลือเกิ๊นนนน)
แล้วก็นั่งรอเวลาไปสิจนถึงบ่ายโมง รถไฟออกจากสถานีหัวลำโพงได้ตรงเวลามาก บ่ายปุป ออกปั๊ป เราก็คิดนะรถไฟมันออกตรงเวลาขนาดนี้มันคงไม่เลทหรอกว่ะ หรือถ้าเลทคงไม่เกิน 1ชม.หรอก(มั้ง) ที่ไหนได้จ้าาาา แม่มมมม เลทไปเกือบ 4ชม. เราถึงชุมพรตอนตี 1 เราผิดเองที่ใช่ไหมที่คาดหวังกับรถไฟไทยมากเกินไป ทำไมถึงทำกับฉันด้ายยยย
ช่วงระหว่างที่เรานั่งบนรถไฟก็ได้นั่งคุยกับคู่พี่น้องคนใต้ พี่เขาเล่าว่า วันหยุดยาวเลยขึ้นมาเที่ยวที่กรุงเทพ ได้ขึ้นรถเมล์เป็นครั้งแรก แถมได้ยืนด้วยสนุกดี (เห็นพี่ชอบ เราก็ดีใจด้วย อยากจะชวนขึ้นสาย 8 ด้วยกัน) พี่เขาจะไปลงหาดใหญ่ พอนั่งเลยราชบุรีไปหน่อยก็มีป้าขึ้นมานั่งด้วย ป้าแกก็แหลงใต้มาเลย อยากบอกป้าว่า ป้าคะหนูฟังไม่ออก พอฟังออกคร่าวๆป้าแกบอก ถึงชุมพรให้บอกแกด้วย (ป้าแกคงคิดว่าเราจะไม่หลับ เลยตั้งความหวังกับเราไว้อย่างดี แต่ป้าคงตั้งไว้กับหนูสูงไปหน่อย) นั่งดูวิวไปสักพักเราก็เคลิ้มจนหลับไป สุดท้ายป้าแกก็ต้องปลุกเราตอนถึงชุมพร แทนที่เราจะต้องปลุกป้า แต่ป้าก็ไม่ได้ลงมากับเราด้วยนะ เห็นบอกแกลงสถานีหลังสวน
วันที่ 20 ก.ค.
พอเราลงสถานีชุมพรแล้ว แผนการที่จะได้ไปเรือนอนก็ล่มไม่เป็นท่า แถมเราก็ไม่ได้เตรียมแผนสำรองเผื่อไว้ ตอนแรกเลยกะหาที่พักแถวสถานีรถไฟนอน แล้วตอนเช้าค่อยซื้อตั๋วเรือไปเกาะเต่า พอเราเดินดูแถวตรงสถานีมันก็ไม่มืดไม่เปลี่ยว มีคนเข้าๆออกๆรอรถไฟอยู่เรื่อยๆ ก็เลยตัดสินใจนั่งรอมันที่สถานีเนี่ยแหละ อีก 4-5 ชม.ก็เช้าแล้ว ที่จริงเราขี้เกียจเดินหาที่พัก บวกกับไม่อยากเสียเงินเยอะ (เรียกว่างกนั่นเอง) เลยนั่งๆนอนๆตรงสถานี ใครผ่านไปผ่านมาคงคิดว่า Eนี่เป็นเด็กใจแตกหนีออกจากบ้าน หรือไม่ก็เป็นพม่านั่งรอนายจ้างมารับ พอตี 5 ฝรั่งก็เริ่มลงมาจากรถไฟกัน (ส่วนใหญ่ฝรั่งจะมาตู้นอนกัน) เราก็เดินตามฝรั่งเขาไป และแล้วก็ได้ตั๋วเรือมา เป็นของส่งเสริมในราคา 500 บาท เพราะของลมพระยาถูกจองเต็มหมดแล้ว (ถ้าของลมพระยาจะราคา 700 บาท ส่งเสริมจะถึงเกาะเต่าช้ากว่าลมพระยาประมาณ 45นาที)
พี่ที่ขายตั๋วชี้ที่จอดรถให้เราดูบอกให้มารอขึ้นรถตอน 6 โมง พอช่วงตี 5.50 เราก็กำลังเดินไปที่จอดรถ อ้าว! รถหาย! ตอนนั้นคิดไปแล้วว่าตูคงอดไปแล้วแน่ๆ พี่เขาเห็นเราพอดีเลยบอกว่า รถออกไปแล้ว หาเราไม่เจอ เดี๋ยวรอไปรอบ 6 โมงอีกที พี่เขาเลยชวนเราคุยระหว่างรอรถ จนเรารู้ว่าของส่งเสริมมีรถส่งถึงข้าวสารด้วย ราคา 850 บาท แล้วเราจะรออะไรหล่ะครับพี่น้อง ถามพี่ “พี่ๆ ถ้าหนูจะซื้อกับพี่ตรงนี้เลยได้ไหม กลัวหาซื้อที่นู่นยาก” พี่บอกได้ เราเลยได้มาในราคา 800 บาท พี่เขาใจดีลดให้
6 โมงกว่าเราก็นั่งรถมาถึงจุดจอดเรือเพื่อจะไปเกาะเต่า พอขึ้นมาบนเรือเราก็เลือกที่นั่งริมในสุด เรือออกจากท่าไปได้สักพักฝรั่งในเรือก็ทยอยพากันออกไปเดินเล่นดูวิวนอกเรือกัน เราก็อยากออกไปบ้าง แต่ติดตรงที่ออกไปไม่ได้ เมื่อมีนีเกาหลี 2 นาง นั่งหลับขวางทางออกเราอยู่ (พวกนางเล่นหลับกันตั้งแต่ขึ้นเรือยันเรือถึงเกาะเต่า) ฝรั่งส่วนใหญ่บนเรือก็หน้าตาแซ่บ แต่พกเมียมากันทั้งน้านนนน เลยดูได้แต่ตา มืออย่าต้อง เดี๋ยวเมียเขาจะตบ
หลังจากเรานั่งเมื่อยตูดมาเป็นเวลานาน เรือก็มาถึงที่หมายเกือบๆ 10 โมง ระหว่างทางที่เราเดินขึ้นฝั่ง เรากับชาวต่างชาติจะเหมือนกับดาราดัง มีคนมายืนรอซ้ายขวา พร้อมกับถือถือป้ายรอขอลายเซ็น แล้วตะโกนว่า “Taxi Taxi” “Sairee beach”
เดินไปสักพักเราเจอพี่คนไทยที่อยู่บนเรือ เขาก็ลงมาด้วย(แอบใส่เกือกบนเรือเลยรู้มาว่า พี่เขาทำงานอยู่บนเกาะ) เราเลยเดินเข้าไปถามทางไปหาดทรายรี พี่เขาบอก “มันไกล นั่งแท็กซี่ไปเลย” (เราเลือกที่จะพักหาดทรายรี เพราะเคยอ่านมาว่าคนพักกันที่นี่เยอะ ตอนกลางคืนเดินเที่ยวได้) เราก็ไม่ยอม ถามต่อ “แล้วถ้าจะเดินไป ต้องไปยังไงคะ” เพราะคิดว่ามันก็ไม่น่าจะไกลสักเท่าไร (สั้นๆง่ายๆ งกอีกและ) พี่บอก “ตรงไปแล้วก็ขึ้นเนิน พอสุดเนินเลี้ยวซ้าย” (ตอนหลังมารู้ว่าเราโง่มาก เพราะทางที่พี่เขาบอกมันเป็นเส้นถนนหลัก เวลาเดินมันจะรู้สึกไกลมากกกก แต่ถ้าเดินเลียบชายหาดไปมันก็จะได้ดูวิวทะเลไปด้วยเลย ความรู้สึกมันเลยเหมือนไม่ไกล) พอเดินขึ้นถนนหลักเพื่อความชัวร์ เราเลยถามพี่ที่เขาทำงานในธนาคารสีม่วง พี่เขาบอก “เดินตรงไปเลยน้อง จะเดินไปหรอ มันไกลนะ” เราบอก เดินได้แล้วก็ขอบคุณพี่เขา พอเดินต่อไปได้แปปเดียว บร๊ะเจ้า พี่เขาขี่รถตามมา บอก “เดี๋ยวพี่ไปส่ง มันไกล” แล้วเราจะรอช้าอยู่ไย รีบขอบคุณแล้วก็กระโดดขึ้นรถ อยากจะบอกพี่ว่า หนูซาบซึ้งมากกกก (ก.ไก่ล้านตัว) มันคือความประทับใจแรกที่หนูได้รับบนเกาะแห่งนี้เลย ตอนที่นั่งรถก็คุยกับพี่เขา จนรู้ว่าพี่ไก่แกเป็นคนสุราษฎ มาทำงานบนเกาะเต่า
พี่เขาขี่รถมาส่งเราตรงหน้าเซเว่นหาดทรายรี พอลงรถเราก็ทำการเดินหาที่พัก (ตอนนั้นอารมณ์แบบแล้วตูจะไปทางไหนต่อว่ะเนี่ย เลยอาศัยเลยเดินตรงแน่วไปเลยจ้า) จนเรามาได้ห้องดอร์ม (dorm) คืนละ 350 บาท ค่ามัดจำกุญแจ 500 ภายในห้องค่อนข้างกว้าง มี 6 เตียง แอร์+พัดลม ถ้าเข้าห้องน้ำจะได้กลิ่นส้วมหน่อย แต่เราไม่มีปัญหา (เพราะไม่ได้นอนในห้องน้ำซะหน่อย) โดยรวมเราถือว่าโอเคใช้ได้เลย แถมพี่ๆเจ้าหน้าที่ที่นี่คุยดี เป็นกันเองเราเลยตกลงพัก 3 คืน พร้อมกับซื้อตั๋วเรือไปกลับฟูลมูนของลมพระยา วันที่ 21 ก.ค. ราคา 1200 บาท ตอนแรกเราตั้งใจจะซื้อทริปดำน้ำไว้เลย เพราะพอหลังกลับจากฟูลมูนก็จะได้ไปดำน้ำต่อเลย แต่พี่เขาแนะนำให้รอกลับมาจากฟูลมูนก่อน แล้วถ้าไปไหวค่อยซื้อวันนั้นเลย (ส่วนมากตามที่พักเขาจะมีพวกทริปดำน้ำ หรือตั๋วเรือต่างๆที่สามารถซื้อกับทางที่พักได้เลย) สุดท้ายเราก็ขอแผนที่เที่ยวบนเกาะเต่ากับพี่เจ้าหน้าที่ ซึ่งพี่เขาก็ให้เรามาพร้อมกับแนะนำสถานที่เที่ยว ร้านอาหาร รวมทั้งจุดที่เราพักอยู่
เรา : “พี่คะ ที่นี่มีตรงไหนน่าเที่ยวบ้าง แล้วหนูขี่รถไม่เป็นแบบที่พอจะเดินเที่ยวได้”
พี่ : “จากตรงนี้ก็จะมีอ่าวหินวง ใช้เวลาเดินประมาณ 45 นาทีนะ”
ตอนนั้นคิดแล้วว่า เหี้*แล้ว เดิน 45 นาที ตูจะไหวไหมเนี่ย พอเข้ามาเก็บของในที่พักเราแอบชั่งใจว่าตูควรจะนอนพักแล้วพรุ่งนี้ค่อยไป หรือออกไปเดินเลยดี แต่ไหนๆก็นั่งมาทั้งวันแล้ว ออกไปเลยดีกว่า สรุปที่แรกที่เราเลือกจะเดินไป คือ อ่าวหินวง ซึ่งพี่ๆลืมบอกหนูไปอย่างนึงว่า ทางขึ้นไปมันชันมากกก ประหนึ่งว่ากำลังเดินพิชิตเทือกเขาเอลฟ์ (อันนี้เว่อร์ไป) เราใช้เวลาประมาณครึ่งชม.(ทำลายสถิติ 45 นาที แต่เล่นเอาหอบแ*ก) ก็เดินมาถึง coco view bar (แอบตามมาจากหลายๆกระทู้ในพันทิป)
เรา : “พี่คะ หนูไม่ไหวแล้วขอนั่งพักหน่อยนะ”
พี่ : “นั่งก่อนน้อง มาจากไหนเนี่ย”
เรา : “หนูเดินมาจากหาดทรายรี หนูขับรถไม่เป็นเลยเดินมา”
พี่ : “เดินดีแล้ว ขับรถมันอันตรายทางมันชัน”
เราก็คุยสัพเพเหระกับพี่เค้าไปเรื่อยเปื่อย (คุยเยอะมาก) บอกเนี่ยเราตามมาจากกระทู้ในพันทิป มาอ่าวหินวงต้องมาถ่ายรูปจากบาร์ของพี่ เพราะวิวสวยมาก (มันสวยจริงๆ) พี่เขาเล่าว่า ถ้าอยากดำน้ำต้องมาที่เกาะเต่าเนี่ยแหละ เพราะเกาะเต่าถือเป็นแหล่งดำน้ำที่ใหญ่ แล้วราคาไม่แพงถ้าเทียบกับที่อื่น และพี่เขาแนะนำอีกที่คือเกาะกูด จ.ตราด ที่มีที่ดำน้ำสวย เราก็ขอพี่เขาถ่ายรูปจากบาร์ของพี่เขา และก็ไม่ลืมอุดหนุนเครื่องดื่ม
พี่เขาเลยบอกให้ลองลงไปดำน้ำตรงอ่าวหินวงดู ไปดำแถวๆตรงโค้งหินทางซ้าย ปะการังจะเยอะ พี่เขาใจดีให้เรายืม snorkel มาใช้ แถมสอนวิธีใช้ให้ด้วย พอได้ดำน้ำเท่านั้นแหละ มันหายเหนื่อยจากที่เดินขึ้นมาเลย ปลาเยอะมาก มีทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ ส่วนปะการังเราคิดว่าส่วนใหญ่มันฟอกขาว (แต่พี่เขาบอกนี่ดีขึ้นแล้วจากเมื่อก่อน)