เมื่อเช้านี้เห็นกระทู้พาดพิงถึงฐานะการเงินของเฮียแอนดริว ได้อ่านแล้วก็ได้แต่ขำ ช่างลือกันได้ 555
ข่าวลือก็คือข่าวลือ  จริงเท็จอย่างไร มีแต่เจ้าตัวที่รู้  ^^
เรามาอ่านทัศนคติทางการเงินของแอนดริว จากบทความของนิตยสารแพรวกันค่ะ เผื่อจะได้รู้จักตัวตนของผู้ชายคนนี้มากขึ้น

ขอบคุณนิตยสารแพรว และแพรวดอทคอม สำหรับบทความดีๆเช่นนี้ค่ะ  

ที่มา: http://www.praew.com/45578/people/andrew-interview/


แอนดริว เกร้กสัน พระเอก#หล่ออะไรเบอร์นั้น ของใครหลายๆ คน ตอนนี้เขาวนกลับมาให้แฟนๆ ละครกรี๊ดกันอีกครั้ง ในละคร ‘สายลับรักป่วน’

               ต้องบอกว่าช่วงสองปีหลังนี้ คุณพี่ใจดีมีผลงานมาให้ติ่งชมกันแบบถี่ๆ ตั้งแต่ ซีรีย์เลือดมังกร ตอน ‘แรด’, ‘พลับพลึงสีชมพู’, ‘วิมานเมขลา’ ซีรีย์ ‘เจ้าเวหา’ และล่าสุดกับบทบาท ‘สายลับดิน’ สายลับหนุ่มหล่อ คิวบู๊จัดเต็มใน ‘สายลับรักป่วน’

               ลองคิดเล่นๆกับตำแหน่งพระเอกเบอร์หนึ่งที่ฟันธงได้ว่าค่าตอบแทนที่เขาได้ต่อการเล่นละครต่อเรื่องต้องมีไม่ต่ำกว่า 7 หลักแน่ๆ แถมพ่วงด้วยสเตตัสโสด เชื่อว่าน่าจะทำสาวเพ้อไปถึงไหนๆ ได้ แต่เดี๋ยวก่อน แพรวดอทคอมมีแนวคิดเรื่องเงินที่พระเอกสุดหล่อ โสด รวย คนนี้เคยให้สัมภาษณ์ไว้กับนิตยสารแพรว ที่อยากให้สาวๆ ผู้หมายปองเขาหยุดอ่านก่อนสักนิด หลังจากอ่านจบแล้ว คุณจะเพ้อต่อขนาดไหน ค่อยบอกเราหลังไมค์ก็ได้

              “ถ้าดูในช่วงเวลาสั้นๆ แค่ 2 ปีนี้อาจดูว่าผมรับละครเยอะ แต่ถ้าเทียบสัดส่วนกับการที่ผมเข้าวงการบันเทิงมาตั้งแต่อายุ 14 ก็ถือว่ามีค่าเฉลี่ยเท่าเดิม นั่นเพราะผมไม่เคยวางแผนเรื่องรับงาน มีแรงก็ทำ เหนื่อยก็พัก ช่วงไหนไม่สบายใจก็ค่อยๆคิด จริงๆที่ผ่านมาผมทำงานน้อยในสายตาใครหลายๆ คนด้วยซ้ำ ซึ่งอาจเป็นตัวอย่างไม่ดีสำหรับคนที่อยากหาเงินเยอะๆ แต่เป้าหมายของแต่ละคนไม่เหมือนกัน คิดเล่นๆอีก10ปีข้างหน้า แอนดริวอาจตายแล้วก็ได้(หัวเราะ) หรือบางทีผมอาจมีที่ดิน 8,000 ไร่อยู่แถวภาคเหนือ นี่พูดเล่นนะ(หัวเราะ) ผมไม่รู้อนาคตหรอก ผมรู้แค่ว่าช่วงที่ไม่ได้เล่นละคร ผมไม่ได้รู้สึกว่าพลาดหรือเสียดายอะไร มีบางคนบอกว่าถ้าคิดคำนวณเป็นตัวเลข รู้ไหมว่าพลาดเงินไปแล้วเท่าไหร่ แต่ผมว่าไม่เกี่ยว เพราะถ้าใช้เงินเป็นตัวตั้ง ผมคงไม่มีวิธีการทำงานแบบนี้ ผมไม่รู้จะตะบี้ตะบันทำงานเยอะๆ ไปเพื่ออะไร เพราะไม่มีหนี้  ไม่ได้ดำเนินชีวิตที่ต้องผ่อนอะไร จึงไม่มีเรื่องให้กระวนกระวายใจ มีหนี้จะได้เคี่ยวเข็ญตัวเองให้ทำงาน  จากนั้นกลายเป็นต้องผ่อนนั่น ผ่อนนี่ จนเหมือนการเป็นหนี้คือส่วนหนึ่งในชีวิต ซึ่งวิถีนี้คงเหมาะกับบางคน แต่ผมเห็นหลายคนที่สุดท้ายติดบัญชีหนี้ยาว พอถึงกำหนด ไม่มีเงินจ่ายก็ต้องหนี แต่ของผมเป็นอีกแบบคือถ้าอยากได้อะไรจะค่อยๆ เก็บเงินจนครบแล้วค่อยซื้อ การใช้เงินของผมจะเป็นลักษณะว่าถ้าไม่ได้เป็นอะไรที่ฟุ่มเฟือยเกินไปก็ซื้อได้ อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากไปไหนก็ไป จริงอยู่ว่ารายได้หลักของผมทุกวันนี้มาจากการแสดง แต่แปลกนะ ช่วงไม่ทำงานผมก็มีกิน ไม่ได้เกี่ยวว่ารวยหรือไม่รวย แต่เป็นเพราะผมกินไม่เยอะ นอกจากเวลาเพื่อนชวนไปกินหมูกระทะ อย่างนั้นจะกินเยอะหน่อย



                เล่าแบบนี้คนคงมองว่าผมไม่รวย ถ้าให้มองตัวเอง…ก็ยังไม่รวยอยู่ดี(หัวเราะ) ไม่มีใครบอกว่าตัวเองรวยหรอกครับ ถ้าถามคนที่เรามองว่ารวย เขาก็คงบอกว่า เฮ้ย…ไม่หรอก คุณรวยกว่าผมเยอะ ผมไม่เคยเห็นใครมองว่าตัวเองรวยเลย หรือถ้าถามว่าผมอยากมีเงินไหม อยากมีสิครับ แต่ผมจะพยายามดึงตัวเองออกมาว่าต่อให้มีหรือไม่มีเงิน ผมก็อยากให้จิตใจและการใช้ชีวิตของผมเหมือนเดิม เพราะเงินไม่ได้เป็นปัจจัยที่ทำให้คนมีหรือไม่มีความสุข เงินแค่ช่วยให้ชีวิตสะดวกขึ้นแค่นั้นเอง และเรื่องจริงคือวันนี้ถ้าไม่มีเงินเลยผมก็ไม่รู้สึกเดือดร้อนอะไร ห่วงแค่หมา แมว ปลา ที่ต้องคอยซื้อข้าวให้กินเท่านั้น