ปกติไม่เคยคิดจะตั้งกระทู้เลยค่ะ แต่วันนี้เจอเหตุการณ์แบบนี้แล้วอดไม่ได้จริงๆค่ะ

เข้าเรื่องเลยนะคะ คือวันนี้เรานึกอยากออกมารับลมตรงระเบียงบ้านค่ะ สักพักได้ยินเสียง ผญ.บ้านตรงข้ามค่ะ เลยมองดู เสียงดังพอประมาณ
(บ้านเราอยู่ท้ายซอยด้วย ค่อนข้างเงียบ เลยได้ยินชัด) พูดขึ้นว่า " เมิงอย่าออกมานะ ออกมาเมิงโดนแน่" เราก็ตกใจค่ะ ด่าใครวะ55555 พอมองไปตรงประตูหน้าบ้าน สรุปคือคุยกับลูกค่ะ เหมือนว่าลูกพยายามจะคลานออกมาหา มองแม่ตาแป๋วเลย
แม่ก็พูดอีกค่ะว่า "กุบอกว่าอย่า โว้ยย เมิงนี่"
เสียงแบบหงุดหงิดลูกมากค่ะ เราไม่ได้โลกสวยนะ แต่เราไม่ชอบจริงๆ ลูกยังเล็กอยู่เลย น่าจะค่อยๆพูดกับเค้านี่คะ ถึงน้องจะยังฟังไม่รู้เรื่อง แต่ก็น่าจะพูดดีๆอ่ะ

ใครจะหาว่าเราไปเผือกเรื่องของคนอื่น ไม่เป็นไรค่ะ เพราะมันก็จริงอ่ะแหละ 55555 แต่เราคิดว่าการพูดคุย การแสดงออกกับลูกเป็นเรื่องสำคัญนะคะ เพราะเด็กอาจจะเอาเราเป็นแบบอย่างเมื่อเขาโตขึ้น