....สัพเพเหระธรรม....   

จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 180 ค่ะ


   ความมหัศจรรย์ของรอยยิ้ม   

โดย วรารัตน์ บัญญัตินพรัตน์



หลายคนอ่านจากหัวข้อคงเริ่มสงสัยแล้วใช่ไหมค่ะรอยยิ้มเนี่ยนะ มันมีความมหัศจรรย์ได้อย่างไร อย่าชักช้าเลยค่ะ เราลองมาดูไปพร้อมๆกันดีกว่าค่ะ
1.    การยิ้มไม่ต้องอาศัยเวลาเล่าเรียน   ฝึกฝน  และเป็นภาษาที่ไม่ต้องการคำอธิบาย  เพราะทุกคน  ทุกเชื้อชาติต่างเข้าใจความหมายแง่บวกที่สื่อออกไป

2.    เราสามารถส่งรอยยิ้มได้กับทุกคน  ไม่ว่าคนๆนั้นจะยากดีมีจนหรือร่ำรวยล้นฟ้า  ลูกเด็กเล็กแดงหรือผู้เฒ่าผู้แก่  เป็นคนมีฐานะทางสังคมด้อยหรือสูงกว่าเรา  เป็นคนเชื้อชาติใดๆบนโลกใบนี้  และท้ายที่สุดแล้วเรายังสามารถส่งยิ้มให้กับตัวเองได้อีกด้วย คุณลองยิ้มให้กับคนที่อยู่ในกระจกดูสิ รับรองว่าเค้าต้องยิ้มตอบกลับทุกครั้งแน่

3.    เราสามารถส่งรอยยิ้มได้ในทุกโอกาส  ทั้งในการส่งรอยยิ้มเพื่อการทักทาย  การส่งรอยยิ้มร่วมแสดงความยินดี  หรือแม้แต่การส่งรอยยิ้มเพื่อเป็นกำลังใจในยามที่ใครสักคนท้อแท้หรือผิดหวังจากเรื่องใดๆก็ตาม นอกจากนี้ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรกันดี การส่งรอยยิ้มสามารถช่วยแก้สถานการณ์ได้

4.    การยิ้มไม่มีข้อกีดขวางทางวัฒนธรรม  ซึ่งจะแตกต่างกับบางวัฒนธรรม  เช่น  วัฒนธรรมการกราบ โดยเราจะกราบต่อผู้ที่มีอายุมากกว่าหรือผู้ที่มีฐานะทางสังคมสูงกว่าเราเท่านั้น  หรือ  วัฒนธรรมการกอด  โดยเราจะกอดกับผู้ที่สนิทชิดเชื้อหรือคุ้นเคยกันเท่านั้น

5.    การยิ้มมีอานุภาพ  เพราะเมื่อเรายิ้มออกมาจากใจ แม้ว่าจะเป็นการยิ้มชั่วพริบตาเราจะรู้สึกดีขึ้นมาทันที  และเมื่อเราได้รับการยิ้มตอบ  เราจะรู้สึกดียิ่งขึ้นกว่าเดิม ข้อนี้ขอยกตัวอย่างให้ดังนี้นะค่ะ  ถ้าคุณต้องการจะรู้จักเพื่อนใหม่สักคน  คุณเพียงส่งรอยยิ้มแห่งมิตรภาพออกไป  คุณจะรู้สึกดีในทันที  และถ้าคุณได้รับรอยยิ้มแบบเดียวกันกลับมา  คุณจะรู้สึกดียิ่งขึ้นกว่าเดิม นั่นแสดงว่ามิตรภาพได้เริ่มก่อตัวแล้ว  การที่จะสานต่อมิตรภาพย่อมเป็นเรื่องที่ง่ายขึ้น

เห็นไหมค่ะว่า  รอยยิ้มมีความมหัศจรรย์ในตัวมันเองมากแค่ไหน  เพียงแค่ที่ผ่านมาเราละเลยและมองข้ามมันไป  ทั้งๆที่การส่งรอยยิ้มนั้นทำได้แสนง่าย  ไม่ต้องลงทุน  ลงแรงใดๆเลย  ทั้งยังสามารถทำได้ในทุกๆวันไปพร้อมๆกับการทำงาน และการดำเนินชีวิตประจำวัน  นอกจากนี้สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ เรายังได้บุญจากการส่งรอยยิ้มอีกด้วย
เราได้รับบุญจากการส่งรอยยิ้มได้อย่างไร ขอชี้แจงให้ฟังดังนี้นะค่ะ

ในพระไตรปิฎกกล่าวถึงบุญกิริยาวัตถุ 10 ว่าเป็นการทำบุญพื้นฐานที่เป็นเรื่องใกล้ตัวและทำได้โดยง่าย 10 ประการ  ซึ่งหนึ่งในนั้นมีความอ่อนน้อมถ่อมตน (อปจายนะ)    ความอ่อนน้อมถ่อมตน  หมายถึง  การประพฤติตนต่อผู้ที่เราเจอด้วยท่าทีให้เกียรติอย่างเหมาะสม  

ส่วนการส่งรอยยิ้มถือได้ว่า  เป็นการแสดงความเป็นมิตร  ให้เกียรติ  และเห็นคุณค่าของผู้ที่เราส่งรอยยิ้มให้  ดังนั้นถือได้ว่า  การส่งรอยยิ้มเป็นหนึ่งในรูปแบบของการแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้พบเจอ  จึงทำให้เราได้รับบุญเฉกเช่นกับการแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตน

อานิสงส์ของการอ่อนน้อมถ่อมตน  ย่อมทำให้มีคนเคารพ   เชื่อฟัง  ให้เกียรติเราโดยใจจริง  และได้เกิดในตระกูลที่สูง  เห็นไหมค่ะว่า อานิสงส์ของมันจะเป็นไปตามสิ่งที่เรากระทำ เมื่อเราแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้คนทั่วไป ย่อมส่งผลให้ผู้คนทั่วไปอ่อนน้อมถ่อมตนต่อเราเช่นกัน  
อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว  หลายคนคงเห็นแล้วว่าที่ผ่านมา  เราพลาดการทำบุญที่ง่ายที่สุดนี้ไปได้อย่างไร  ตอนนี้คงยังไม่สาย  ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่   เรายังสามารถทำบุญได้ตราบทุกลมหายใจ  ขอเพียงคุณคิดได้และเริ่มต้นทำ  ตอนนี้เลยดีไหมค่ะ  ลองยิ้มให้กำลังใจตัวเองก่อนก็เป็นการเริ่มต้นที่ไม่เลวนะค่ะ