ฉันเป็นคนนึงที่อยากอยู่หอและอยากใช้ชีวิตที่อยู่กับตัวเองให้มากที่สุด! ฉันเริ่มอยู่หอครั้งแรกในชีวิตคือตอนเข้ามหาลัย. ปี1. ฉันมีเมทอยู่ 2 คน ซึ่งเป็นเพื่อนที่จบมัธยมปลายมาด้วยกัน อยู่ด้วยกันได้แค่ปีเดียว เมท 2 คน ก็ออกจากหอและออกจากมหาลัย เพื่อจะไปเรียนที่มหาลัยอื่น! ส่วนตัวฉันเองก็ยังเรียนอยู่ที่มหาลัยเดิม เพราะไม่อยากเสียเวลาเริ่มต้นใหม่... จะบอกไว้ก่อนนะค่ะว่าที่ฉันเข้ามาเรียนมหาลัยนี้ ฉันมีเพื่อนใหม่เยอะมาก!! เพื่อนเยอะก็จริงค่ะ แต่ไม่รู้นิสัยจริงๆของแต่ล่ะคนเลยว่าจริงๆแล้วเค้าเป็นคนยังไงกัน! พอเมทฉันย้ายออก ฉันก็ต้องออกค่าหอเองซึ่งราคาค่อนข้างสูงถ้าจ่ายคนเดียว เลยจะหาหอใหม่ที่รวมค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟแล้วไม่เกิน 5 พัน! แต่หอแถวมหาลัยนี้ไม่มีเลยค่ะ และวันที่ต้องย้ายออกมันก็ยิ่งใกล้มาทุกที ฉันเครียดมากเลยปรึกษาเพื่อนๆที่มหาลัยดูว่าทำไงต่อดี แม่และพ่อของฉันฐานะทางบ้านไม่ได้รวย เรียกว่าพออยู่พอกินจะดีกว่า! อันไหนประหยัดได้ก็ช่วยกันประหยัด ฉันและครอบครัวเลยคิดว่าอยากให้ฉันเนี้ยไปชวนเพื่อนอยู่หอ หารกัน ค่าใช้จ่ายจะได้น้อยลงบ้าง! แต่สิ่งที่ฉันคิดกลับสวนทางที่ว่า ไม่มีใครอยากมีเมท อยากอยู่คนเดียว สบายใจกว่า และกลัวเวลาวันนึงมีแฟนแล้วต้องเอาแฟนมาอยู่ด้วย... ฉันเข้าใจ!! ทางเลือกในการหาหอของฉันก็มีแค่ทางสุดท้าย คือเช่าห้องอยู่กะเพื่อนกลุ่มนึงซึ่งพึ่งจะมาสนิทกัน ห้องที่ว่าคือเป็นบ้าน ออกคนล่ะ 3 พันกว่าบาท หารกัน 4 คน ฉันเลยตกลงที่จะอยู่เพราะว่าทางเลือกไม่มีแล้ว! พอฉันเข้าอยู่ได้ 20 วัน! เพื่อนกลุ่มนี้ได้ทวงค่าบ้านแต่ทวงเป็นราคา 5 พันบาทถ้วน ไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ!! คือจะบอกนะค่ะว่าห้องนอนของฉันห้องเดียวที่ไม่มีกุญแจห้อง และล้อคไม่ได้! ฉันเป็นคนไม่ชอบอะไรที่รกๆและสกปรก! ห้องน้ำในห้องนอนฉันจะสะอาด แล้วสิ่งนี้แหละทำให้ห้องนอนฉันไม่เป็นส่วนตัว เพราะพากันเข้ามาใช้ห้องน้ำกันเป็นว่าเล่น ยิ่งเวลาฉันไม่อยู่ห้อง จะพากันเข้ามาใช้กัน ก็เข้าใจว่าห้องน้ำของเพื่อนเนี้ยไม่ขัดเลยไม่น่าเข้า! แล้วสิ่งเหล่านี้ การกระทำเหล่านี้มันไม่คุ้มกับการที่ฉันต้องเสีย 5 พัน ฉันถามเพื่อนกลุ่มนี้ว่า. ไหนบอกจ่ายแค่ 3 พันกว่าเองไง แล้วทำไมต้องจ่าย 5 พัน และทำไมต้องจ่ายก่อนทั้งๆที่อยู่ยังไม่ถึงเดือน! ผลสรุปคือทะเลาะกะเพื่อนในกลุ่ม คนนึงเลยไม่ยอมจ่ายค่าบ้าน สุดท้ายภาระต้องมาตกอยู่ที่ฉัน และค่าบ้านต้องจ่ายทุกวันที่ 15 ของทุกเดือน ซึ่งทำไมพึ่งมาบอกกัน!! พอเข้าอยู่ได้ 40 วัน.ฉันจะย้ายออกจากบ้านหลังนี้ไปอยู่กะเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกันมากๆ หลังจากที่ฉันพูดว่าจะย้ายออก เพื่อนกลุ่มนี้ได้เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด! แต่เกมกลับพลิก เพื่อนกลุ่มที่ฉันสนิทไม่ย้ายล่ะ ฉันเลยไม่ย้าย ยังอยู่ที่เดิม แต่การเป็นอยู่ไม่เหมือนเดิมเพราะพวกเค้าเปลี่ยนไป ฉันเคยช่วยเหลือเพื่อน 2 คนให้สมหวังกับสิ่งที่หวังไว้ได้สำเร็จ แต่ตอนนี้เค้า 2 คนนั้น ไม่เห็นค่าฉันอีกต่อไป เรียกง่ายๆว่า เราหมา!! คือฉันเจอแบบนี้มันรู้สึกอึดอัดระบายกะใครไม่ได้ จะเอาไปพูดกะเพื่อนคนอื่นก็เดี๋ยวมีปัญหาว่าเอาไปนินทา เลยอยู่นิ่งๆแบบอึดอัดแบบนี้ไปจะดีกว่า. เวลาอยู่คนเดียวฉันชอบนอนร้องไห้ และชอบถามตัวเองเสมอว่า สิ่งที่เราทำ ช่วยเหลือทุกๆอย่างเวลามีปัญหา แต่ทำไมสิ่งที่ได้กลับมาผลถึงเป็นแบบนี้! เหนื่อย😔😔
ชีวิตที่อยู่หอ และมีเพื่อนมหาลัย มันน่ากลัวอย่างที่ใครๆเค้าพูดกันจริงๆ!!