จริงๆ อยากรีวิวด้วย แต่รีวิวไม่เป็นค่ะ
เอาเป็นว่าสำหรับคนที่ยังไม่ได้ดูถ้าผ่านเข้ามาเราขอแนะนำค่ะ สนุกมากกกก เราติดมาก
ปกติเราดูละครจะดูแล้วผ่าน ไม่ย้อนถ้ายังจำได้ แม้ว่าจะรู้สึกสนุกแค่ไหนก็ตาม
แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ที่ย้อนดูแล้วดูอีก เพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ 555+
ความติ่งทักกี้อาจจะเป็นส่วนหนึ่งแต่ก็ไม่น่าใช่ เพราะเราก็ติ่งใครตั้งหลายคนก็ไม่เป็นนะ

เข้าเรื่องกันดีกว่า (มีสปอยส์)

ขอเม้าท์รวมๅ 2 ตอนเลยนะคะ

การกระทำของพระเอกนางเอก
- ไคริเป็นสุภาพบุรุษหรือตั้งใจจีบตั้งแต่แรกกันแน่
คือนางเอกส้นรองเท้าหัก แล้วเดินไปอุ้มเฉยเลยงี้ก็ได้หรอคะท่านรอง แล้วก็ซื้อรองเท้าราคาแพงให้หน้าตาเฉย แถมยังช่วยใส่+ป้อนด้วยคำพูดแสนหวานแบบนั้นอีก (ชิ อิจฉานางเอกค่ะ 555+)
มาถึงตอนจูบเพื่อช่วยบ้าง ช่วยนี่แค่จูบครั้งแรกลิฟท์ก็ลงไปถึงชั้น 1 แล้วมั้งคะ ยังมีครั้งที่สองอีกนะ อ้างได้หน้าตาเฉยมากค่ะท่านรองงงงง

หลังจากจูบคงเป็นช่วง ถอยหลังหนีหัวใจ
- ไคริหลับจริงหรือแกล้งหลับ
จังหวะแรกที่นางเอกเอาหน้าไปใกล้แล้วขยับตัวตื่นหรือหลับไม่แน่ใจ
แต่จังหวะสองที่พอนางเอกถามขึ้นมาว่าเป็นห่วงหรือเปล่า ก็ตื่นมาตอบ แต่พอนางเอกถามต่อดันหลับซะงั้น อัลไลลลล
- ไคริพลั้งปากหรืออ่อย
ตอนที่นางเอกคืนแหวนให้ แล้วท่านรองพูดประมาณว่า รู้อยู่แล้วล่ะ แต่คิดว่าถ้าเป็นคุริฮะระ เอาไปก็ดีแล้ว
นี่มันเป็นการบอกว่าชอบกันชัดๆ นี่นา นางเอกเลยได้ทีเดินหน้าเลย 555+

- ฝั่งมิอะไม่ค่อยมีอะไรให้แปลเพราะดำเนินเรื่องผ่านความคิดมิอะอยู่แล้ว มีแต่การกระทำที่ทำให้ตะลึง
การเก็บแหวนพระเอกมา เพราะอารมณ์ชั่ววูบที่อยากเอาคืน นี่ก็น่าตำหนินะ เอาไปคืนทำไม เอ้ยไม่ใช่
สุดท้าย ประโยคก่อนจบของมิอะนี่ ทำให้ดูจบแล้วต้องโอ้โห เธอชั่งกล้า 555+

หมดแล้วค่ะ เหมือนจะมีอีกแต่ตอนนี้คิดได้เท่านี้ ไว้คิดได้อีกจะมาต่อนะคะ

ปล. มีใครอ่านการ์ตูนและดูละครแล้วบ้างคะ อยากรู้ว่าละครเท่าที่ออนกับการ์ตูนเหมือนกันหรือต่างกันมากมั้ยคะ
จะหาซื้อฉบับแปลไทยก็มีไม่ครบชุดซะแล้ว เสียดาย