หากชื่นชอบผลงานชิ้นนี้ กรุณาสนับสนุนฉบับลิขสิทธิ์
(ปัจจุบัน SIC ซื้อเข้ามาแล้วครับ วางแผงแล้ว 4 เล่ม)

แปล bmjas // เรียบเรียง Darth Aiglatson
** สปอลย์คร่าวๆ หากต้องการอ่านเต็มๆ โปรดรอฉบับลิขสิทธิ์ only **

ความเดิมในตอนที่ 117
http://ppantip.com/topic/35385942

โอเคครับ เริ่มกันเลย

ชื่อตอน : เหลี่ยม
คำโปรย : ถ้าผู้ถือดาบคือพิกเคิล จะเหมือนยักษ์ถือกระบองรึไม่?

ตอนที่แล้ว มูซาชิโดนพิกเคิลต่อยหน้าหงาย กระเด็นไปสลบตรงขอบเวที
แถมทำดาบหล่นอีกต่างหาก พิกเคิลจึงหยิบดาบขึ้นมาพิจารณา

โอ... มันช่างคมจริงๆ


มันใช้แบบนี้


ทำรอยได้ลึกแบบนี้


แบบนี้นี่เอง

.
.
.

เป็นการซ้อมใช้อาวุธครั้งแรกของสิ่งมีชีวิตยุคโบราณอย่างพิกเคิล
และครั้งต่อไปคือการเอามันไปใช้จริงๆ แต่ทว่า...

!

.
.
.

มูซาชิลุกขึ้นยืน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองครับ -*-

เดี๋ยวๆๆๆ ความถึกขนาดนี้ มีแต่ซุปเปอร์สตาร์แมนที่ทำได้ไม่ใช่เรอะ!!!

.
.
.

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เล่นมุขซุปเปอร์สตาร์แมน เด็กรุ่นหลังจะเข้าใจมั้ยเนี่ย -*-
แต่ไม่เป็นไร ขอลงรายละเอียดแบบย่อๆครับ


ซุปเปอร์สตาร์แมน เป็นตัวละครในเรื่องลัคกี้แมน
อยากเด่น อยากดัง แต่ความสามารถด้านการต่อสู้อย่างกาก
แต่ว่า... สิ่งที่เป็นจุดขายของซุปเปอร์สตาร์แมนก็คือ...

การแบ่งเซลล์แบบทวีคูณครับ

กล่าวคือ...
คนปกติ จะแบ่งเซลล์แบบนี้
1 - 2 - 4 - 8 - 16 - 32 - 64 - 128 ... จำนวนเซลล์ที่มี จะคูณ 2 ไปเรื่อยๆ ตามลำดับ

ส่วนไอ้ซุปเปอร์สตาร์แมนเนี่ย มันแบ่งเซลล์แบบนี้ครับ
1 - 2 - 4 - 16 - 256 - 65536 - 4294967296 ... เซลล์ที่มี จะคูณด้วยจำนวนตัวเอง แล้วแบ่งเซลล์ครับ

เท่ากับว่า มันแทบจะเป็นอมตะนั่นเอง


.
.
.

มูซาชิกล่าวว่า
"วัตถุแข็งอย่างเกราะรบ ข้าฟันแตกได้ แต่กล้ามเนื้อแบบแกนี่ คิดไม่ถึงว่าจะยืดหยุ่นและทนทานขนาดนี้"
"ฟันแล้วเหมือนดาบโดนหนีบ เล่นเอาข้าตกใจไม่น้อย ถึงกับเผลอปล่อยดาบเลยทีเดียว"

ผมรู้ครับว่าเพ่ตกใจ แต่เพ่โดนต่อยขนาดนั้นแล้วยังยืนพล่ามได้ คนอื่นก็ตกใจเหมือนกันนะค้าบ

.
.
.

"ตอนข้าลงไปนอน ที่จริงข้าไม่ได้สลบ แต่ข้านอนรอ เพื่อดูว่าจะมีการโจมตีครั้งต่อไปรึไม่... สรุปว่า ไม่!!!"

เดี๋ยวๆๆๆ DEF เพ่เท่าไหร่ครับ -*-

.
.
.

ว่าแต่... ทำไมมูซาชิถึงนอนรอ???

.
.
.

ขอตัดภาพมาที่การพูดคุยในร้านอาหารจีน ระหว่างคนขายมะม่วง กับ บิ๊กจิ๋วส์

บิ๊กจิ๋วส์เป็นนักคาราเต้ ส่วนคนขายมะม่วงเป็นคนขายมะม่วงธรรมดาๆ

.
.
.

การสนทนาของทั้ง 2 คน สรุปพอสังเขปได้ว่า...

"ในแง่มุมของคนเล่นคาราเต้ ถ้าคนที่ฝึกฝนมาดี จะใช้มือเปล่าใช้แทนมีดได้"
"ขณะเดียวกัน คนที่ไม่เคยฝึกฝนอาวุธเลย ต่อให้มีของดีอยู่ในมือ ก็ไร้พิษสง"

.
.
.

มูซาชิมันนอนรอ เพื่อหยั่งเชิงพิกเคิลว่า... ถ้าจับอาวุธแล้ว มันจะใช้โจมตีได้เลยรึเปล่านั่นเอง

ไม่รอช้า พิกเคิลง้างดาบ หมายจะฟาดใส่มูซาชิ

จริงๆช่องต่อไปไม่ต้องลุ้นมากหรอกครับ เอ็งง้างดาบซะเป็นตัวประกอบขนาดนี้ โดนแน่ -*-

.
.
.

มูซาชิใช้มือเปล่า ฟันไปที่ตาของพิกเคิล!!!

ในจักรวาลบากินั้น สมองอาจจะมีกล้ามเนื้อ แต่ดวงตาหามีกล้ามเนื้อไม่

.
.
.

พิกเคิลเจ็บตา ปล่อยดาบให้ปักที่พื้น!!!


มูซาชิจับดาบ และ!!!


.
.
.

โมโตเบะ!!!

โมโตเบะ!!!

.
.
.
.
.
.
.

ยังไม่ออกมา...

พิกเคิลเลยโดนฟันในจุดที่เป็น "เหลี่ยม" ของร่างกาย

"เมื่อกล้ามเนื้อมันเหนียวนัก ก็ฟันมันตรงข้อต่อที่ที่มีเนื้อน้อยๆนี่แหละ เดี๋ยวก็แหว่งไปเอง..." มูซาชิไม่ได้กล่าว

คำโปรยตอนต่อไป : "การชิงไหวพริบของนักดาบมันเป็นแบบนี้แหละ พิกเคิลบาดเจ็บหนักแล้ว!!!"

====================================================

สปอลย์ตอนที่ 118 ก็มีเท่านี้ครับ

.
.
.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อันนี้แถม


ถามจริงๆ ยังต้องให้แกมาปกป้องมั้ย เฮ่อ... -*-