เมื่อ 21 ปีก่อนมีดาวดวงหนึ่งเปล่งแสงได้ไม่นานก็ดับลง เขาคือ พี่จอห์น ดีแลน โพสเตอร์เวท เมื่อปี 39 เราเพิ่งจะอายุ 10 ขวบ ไม่ค่อยรู้เรื่องดารา ไม่ค่อยได้ดูละคร ดูแต่การ์ตูน ตอนเขาเสียก็ไม่รู้เรื่องอะไรเท่าไหร่ แต่ด้วยความที่พ่อเราขายรูปดารา เราก็ได้เห็นเขาเต็มๆ เขาเป็นคนน่ารัก ตาหวานปนเศร้า รอยยิ้มมีสเน่ห์ แต่เราก็ไม่ได้เก็บรูปเขาไว้เพราะสะสมรูปดาราไม่เป็น เก็บเป็นแต่สติ๊กเกอร์รูปการ์ตูน ตอนวันเด็ก พ่อก็ได้พาไปดูหนังเรื่อง สติแตกสุดขั้วโลก ได้เห็นบทบาทเขาเต็มๆ เขาน่ารักมากๆ ยิ้มตลอดเรื่องกับบทบาทของเขา เขาแสดงธรรมชาติมากๆ เพราะเป็นเด็กอะไรๆเข้ามาในชีวิตมากมาย ทั้งต้องขึ้นมัธยมทั้งเรื่องเรียน คนที่ชอบ ก็อาจจะลืมเลือนไปบ้าง จนตอน ม.5. ก็ได้เจอหนังสือเล่มหนึ่ง มีภาพของพี่จอห์น ดีแลนคู่กับพี่เต๋าสโรชาจากเรื่องเมื่อหมอกสลาย จึงซื้อเก็บไว้ แม้ตอนย้ายบ้านเมื่อตอน จบม.ปลาย หนังสือหลายเล่มต้องชั่งกิโลขายแต่เล่มที่มีพี่จอห์นเราเก็บไว้  ในช่วงนี้เราคิดถึงเขาเป็นพิเศษ จึงหาประวัติและผลงานของเขาจากสื่อออนไลน์ ผลงานของเขาน้อยมากจริงๆ เขาโลดแล่นบนถนนบันเทิงเพียงปีเดียวเท่านั้น มันน้อยมาก ยิ่งได้อ่านข่าวการเสียชีวิตของเขาที่ทุกคนบรรยายมา ทั้งช่วงเวลาตอนเขาจะจากไป สภาพของเขา พออ่านน้ำตาก็ไหล สงสารเขาด้วย คิดถึงเขาด้วย ยิ่งดูพี่แอนดริวยิ่งคิดถึง ยิ่งคิดถึงมากก็อยากให้เขามารับรู้ เพ้อถึงขนาดอยากพบเขาอ้ะ จะมาสภาพไหนก็ได้ ซึ่งอันที่จริงเขาอาจจะไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้วก็ได้ หรือถ้าเขายังวนเวียนอยู่ คนที่จะพบเขาได้ก็ต้องเป็นคนที่ผูกพันธ์ต่อกัน แต่ก็อยากให้เขารับรู้จริงๆว่ามีเด็กที่เคยไม่รู้เรื่องอะไร แต่พอเป็นผู้ใหญ่ได้รู้เรื่องของเขามากขึ้นมันทำให้คิดถึงเขามาก คิดถึงนะคะ พี่จอห์น ดีแลน โพสเตอร์เวท
[img]http://f.ptcdn.info/637/044/000/oat5jznlt4jUYT7ScQC-o.jpg
[/img]