(เส้นทางที่หายไป)
เมื่อประมาณปี 2548 ผมมีโอกาสได้ไปเที่ยวช่องเย็น ช่วงหน้าฝนเดือนมิถุนายน หรือ กรกฎาคมนี่แหละครับ ถ้าจำไม่ผิด แล้วก็ได้เดินเท้าเข้าไปในป่าเพื่อไปเที่ยวน้ำตกนางนวล ระยะทางจากช่องเย็นไปน่าจะประมาณ 10 กว่ากิโลเมตรได้ ถ้าจำไม่ผิด ตลอดสองข้างทางที่เดินเท้าเข้าไป ผมสังเกตุว่า ทางที่เข้าไป มันมีลักษณะเหมือนเคยเป็นทางลาดยางมาก่อน บางช่วงก็มีสะพานข้ามลำธารด้วย แต่ว่าคงจะนานมากแล้ว เพราะตลอดสองข้างทางที่ผมเดินเท้าเข้าไปนั้น เต็มไปด้วยป่ารก และทากดูดเลือดเต็มไปหมด แต่บางช่วงก็ยังเห็นร่องรอยการเป็นทางลาดยางให้เห็นอยู่บ้าง ผมเดินตามทางไปจนถึงน้ำตกนางนวล บอกได้เลยว่า เป็นการเดินเท้าที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เพราะต้องต่อสู้กับทากดูดเลือดไปตลอดทาง มีมาเกาะตลอด ระยะทางไปกลับน่าจะ 20 กว่ากิโลเมตร สภาพทางขึ้นสลับลงเขาเป็นระยะ แต่ก็คุ้มค่ากับการเดินทางครับ น้ำตกสวยมากครับ เป็นน้ำตกเล็กๆ กลางป่าเขาจริงๆ ต้องเดินเท้าเท่านั้น ถึงจะมีโอกาสได้สัมผัสกับมัน (เสียดาย รูปที่ถ่ายไว้ ผมหาไม่เจอแล้ว เมื่อก่อนมีแต่กล้องฟิมล์ครับ)
ทีนี้ความสงสัยมันก็คาใจผมมาหลายปี ว่าทางเส้นนั้นมันมีได้ยังไง ผมก็เลยไปค้นในกระทู้เก่าๆ ก็ได้เจอกระทู้นึง (ตามรอยกระทู้เก่า
http://2g.ppantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9365869/E9365869.html ผมเลยมีความคิดที่ว่า จะมีทางเป็นไปได้มั้ย ที่ประเทศเราจะรื้อฟื้นเส้นทางนั้นกลับมาสร้างใหม่อีกครั้ง โดยให้ภายในเส้นทาง มีทางเดินข้ามสำหรับสัตว์ป่าด้วย ตามรูปด้านล่าง
ซึ่งประเทศไทยไม่เคยทำทางลักษณะแบบนี้เลย
จุดประสงค์ที่สร้างคือ เป็นการย่นระยะเวลา การเดินทางจาก อ.อุ้งผาง มายัง อ.คลองขลุง จ.กำแพงเพชร สามารถร่นระยะทางได้ถึง 220 กิโลเมตร เลยทีเดียว ทำให้การขนส่งต่างๆสะดวกขึ้น และส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ เพราะในอำเภออุ้งผางมีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งมาก ทั้งน้ำตกสวยๆ อีกหลายที่เลยนะครับ
ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสจะได้เห็นเส้นทางนี้อีกครั้งมั้ย?
ลิ้งที่เกี่ยวข้อง
http://www.seub.or.th/index.php?option=com_content&view=article&id=1073:seubnews&catid=5:2009-10-07-10-58-20&Itemid=14
ปล. อ่านคอมเม้นในลิ้งที่เกี่ยวข้องแล้ว น่าเห็นใจชาวอุ้มผางมากครับ ตัดถนนเสียแค่ไม่กี่สิบไร่ แต่ต่อต้านกัน แต่ทีขาวบ้านบุกรุกป่าเป็นหมื่นไร่ กลับเพิกเฉย ...น่าคิดเหมือนกันนะครับ ไหนจะเรื่องรีเฟอร์ผู้ป่วยอีก น่าเห็นใจจริงๆ น่าจะทำประชามติในเรื่องนี้กับชาวอุ้มผางได้เลยนะครับ
ช่วงตัดถนนผ่านป่า จริงๆใช้ระยะทางเพิ่มอีกแค่ 20 กม.เองเ่ทานั้น เพราะเส้นทางสิ้นสุดที่ช่องเย็นแล้ว
เส้นทางที่หายไป ......อุทยานแห่งชาติแม่วงก์-อ.อุ้มผาง
(เส้นทางที่หายไป)
เมื่อประมาณปี 2548 ผมมีโอกาสได้ไปเที่ยวช่องเย็น ช่วงหน้าฝนเดือนมิถุนายน หรือ กรกฎาคมนี่แหละครับ ถ้าจำไม่ผิด แล้วก็ได้เดินเท้าเข้าไปในป่าเพื่อไปเที่ยวน้ำตกนางนวล ระยะทางจากช่องเย็นไปน่าจะประมาณ 10 กว่ากิโลเมตรได้ ถ้าจำไม่ผิด ตลอดสองข้างทางที่เดินเท้าเข้าไป ผมสังเกตุว่า ทางที่เข้าไป มันมีลักษณะเหมือนเคยเป็นทางลาดยางมาก่อน บางช่วงก็มีสะพานข้ามลำธารด้วย แต่ว่าคงจะนานมากแล้ว เพราะตลอดสองข้างทางที่ผมเดินเท้าเข้าไปนั้น เต็มไปด้วยป่ารก และทากดูดเลือดเต็มไปหมด แต่บางช่วงก็ยังเห็นร่องรอยการเป็นทางลาดยางให้เห็นอยู่บ้าง ผมเดินตามทางไปจนถึงน้ำตกนางนวล บอกได้เลยว่า เป็นการเดินเท้าที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เพราะต้องต่อสู้กับทากดูดเลือดไปตลอดทาง มีมาเกาะตลอด ระยะทางไปกลับน่าจะ 20 กว่ากิโลเมตร สภาพทางขึ้นสลับลงเขาเป็นระยะ แต่ก็คุ้มค่ากับการเดินทางครับ น้ำตกสวยมากครับ เป็นน้ำตกเล็กๆ กลางป่าเขาจริงๆ ต้องเดินเท้าเท่านั้น ถึงจะมีโอกาสได้สัมผัสกับมัน (เสียดาย รูปที่ถ่ายไว้ ผมหาไม่เจอแล้ว เมื่อก่อนมีแต่กล้องฟิมล์ครับ)
ทีนี้ความสงสัยมันก็คาใจผมมาหลายปี ว่าทางเส้นนั้นมันมีได้ยังไง ผมก็เลยไปค้นในกระทู้เก่าๆ ก็ได้เจอกระทู้นึง (ตามรอยกระทู้เก่า http://2g.ppantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9365869/E9365869.html ผมเลยมีความคิดที่ว่า จะมีทางเป็นไปได้มั้ย ที่ประเทศเราจะรื้อฟื้นเส้นทางนั้นกลับมาสร้างใหม่อีกครั้ง โดยให้ภายในเส้นทาง มีทางเดินข้ามสำหรับสัตว์ป่าด้วย ตามรูปด้านล่าง
ซึ่งประเทศไทยไม่เคยทำทางลักษณะแบบนี้เลย
จุดประสงค์ที่สร้างคือ เป็นการย่นระยะเวลา การเดินทางจาก อ.อุ้งผาง มายัง อ.คลองขลุง จ.กำแพงเพชร สามารถร่นระยะทางได้ถึง 220 กิโลเมตร เลยทีเดียว ทำให้การขนส่งต่างๆสะดวกขึ้น และส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ เพราะในอำเภออุ้งผางมีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งมาก ทั้งน้ำตกสวยๆ อีกหลายที่เลยนะครับ
ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสจะได้เห็นเส้นทางนี้อีกครั้งมั้ย?
ลิ้งที่เกี่ยวข้อง http://www.seub.or.th/index.php?option=com_content&view=article&id=1073:seubnews&catid=5:2009-10-07-10-58-20&Itemid=14
ปล. อ่านคอมเม้นในลิ้งที่เกี่ยวข้องแล้ว น่าเห็นใจชาวอุ้มผางมากครับ ตัดถนนเสียแค่ไม่กี่สิบไร่ แต่ต่อต้านกัน แต่ทีขาวบ้านบุกรุกป่าเป็นหมื่นไร่ กลับเพิกเฉย ...น่าคิดเหมือนกันนะครับ ไหนจะเรื่องรีเฟอร์ผู้ป่วยอีก น่าเห็นใจจริงๆ น่าจะทำประชามติในเรื่องนี้กับชาวอุ้มผางได้เลยนะครับ
ช่วงตัดถนนผ่านป่า จริงๆใช้ระยะทางเพิ่มอีกแค่ 20 กม.เองเ่ทานั้น เพราะเส้นทางสิ้นสุดที่ช่องเย็นแล้ว