กลิ่นอายของทุกข์









“ กลิ่นอายของทุกข์ ”


“ บุหรี่ไม่กิน หมากไม่กิน กาแฟไม่กิน น้ำส้มน้ำหวานขี้คร้านกินมันรุงรัง ยาสูบก็เหม็นเห็นเขาสูบก็รำคาญแล้ว กินหมากปะรากปากเปรอะสกปรก กาแฟก็กินไม่ได้หัวใจเต้น น้ำส้มน้ำหวานไม่ฝึกกินมันไม่ดี เดี๋ยวมันจะติดใจ หาเงินซื้อมิได้
ใครเขากินก็กินไปปากท้องเขา แต่เราไม่เอาเพราะสบายดีไม่ต้องกังวลห่วงอยู่ห่วงกิน กินข้าวกับน้ำก็อยู่ได้แล้วสืบธรรมสืบวินัยได้แล้ว
เพิ่นครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ท่านฉันหมากแต่สะอาดมากไม่เคยเห็นน้ำหมากขี้คำหมาก ตามพื้นดินรอบๆ ที่อยู่สะอาดเห็นบางคนกินหมากปากแดงจายวาย ถ่มน้ำหมากขากน้ำลายปะรากปากปรีกดินแดงเป็นสะล้าน แต่เพิ่นครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต สะอาดทั้งปากทั้งมือ

...“ทำไมท่านหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต จึงยังเคี้ยวหมากอยู่ละครับ”.........

“กลิ่นอายของทุกข์อันเหลืออยู่นั่นแหละพาให้เคี้ยวไม่ผิดธรรมหรอก เพียงแต่เป็นเครื่องรุงรัง พระพุทธเจ้าห้ามฉัน แต่ท่านมิได้ห้ามเคี้ยว”

“หลวงปู่สิม (พุทฺธาจาโร) สูบยาเกร็ดทอง วันละ ๔ – ๕ ซอง จนเป็นวัณโรค”

หลวงปู่ลือ (สุขปุญฺโญ) นัตถุ์ยานัตถุ์ จนเป็นกังจมูก-ริดสีดวงจมูก บางคนสูบยาจนตนตัวออกซี่ไฟเหม็นไปทั่ว หลวงปู่แหวน สุจิณโณ สูบยาจนหมดอายุของเพิ่น หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม กินหมาก หลวงปู่ชอบ ฐานสโม พาขึ้นดอยลางแง้นยาสูบจนได้ลงมา
ท่านอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน เพิ่นก็ฉันหมากสีหมาก เทศน์สอนธรรมทั้งพระ เณร แม่ชี แม่ขาว และฆราวาส
ส่วนผู้ข้าฯ ยังกินแต่น้ำชา เฒ่ามาแล้วท้องผูกน้ำชาก็ไม่กิน กินน้ำเปล่าก็พอ ”……..

ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม ตอนที่ ๑๑๑
(วัดป่าบ้านห้วยทราย) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร
๒๓ กรกฏาคม ๒๕๕๙
กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่านครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่