แบบวันนี้เราแบบเหนื่อยเกี่ยวกับการ ชอบคนๆๆนึง ทุ่มเทให้มากมาย อาาคะ 3 ปีแล้ว แล้วจะลง เอย เจือกมีอุปสรรคมากมาย ที่เรากับเค้า ก้กว่าจะพบ. จะคุยกันได้ เค้าต้องจัดการงานที่ทำก่อนไรงี้ แบบ เรามาเรียนมหาลัยคะ เลยอยู่คนละที่ เราเลยแบบ อะไร วะะะะะ !!! สู้มาขนาดนี้ แล้ว เค้าบอกกอาจจะได้มาเที่ยวด้วยมั้ง อาจจะ เพราะงานที่บ้านเยอะ ไรงี้ คือไอเราก้เข้าใจคะ แต่คือ บางทีมันเหนื่อยกับการสู้ๆ ทุ่มๆ ลุ้นๆ มา 3 ปี ด้วยอ่าคะ เราเลยร้อง !! ปล่อยโฮ ใหญ่มาก ปกติ จะเล็กๆ น้อยๆ จนวันนี้ กูรู้สึก แบบ ไอเชี้ยย แมร่งงง อะไรหนักหนาวะ ไรงี้ ไม้ไหว ปล่อยโฮ ออกมากร้องไห้ตาบวม แล้ว เราก็โทรไปหาเพื่อนคะ คือเข้าใจนะคะ ว่ามันหวังดี แต่บางครั้ง ความรู้สึกตอนนั้น คือ อย่าเพิ่งสอนกุก่อนได้ มั่ยช่วยปลอบกุหน่อย ว่า
เอออ แบบยังมีกุเว้ย ไม่ต้องร้องเว้ย มีกุเปนเพื่อน หรือ ไอเชี้ย แมร่ง ร้องเลยยยย ปล่อยมาสาสสส ปล่อยมันออกมา ...
สถานการณ์จริง...
เรา : กุไม่ไหว แล้ววะ ( ร้องหนักมาก )
เพื่อน : กุบอกแล้วใช่มั้ย ว่าเค้าเปนไง
เรา : กุแมร่ง ทุ่มเท ทุกอย่างเลยวะ ทำไมแมร่ง มีอุปสรรค
เลยวะ ( ทั้งโดนบลอกเอาเฟส เพื่อนส่อง ทั้ง กลับไปขับรถผ่านหน้า ทั้งหลายๆ อย่าง เผื่อเค้า ทำไมวะ ความรักกุมันไม่ดีพอหรอวะ ? ) *เราเคยคบคะและเลิกเพราะเค้ายังไม่ลืมคนเก่าคนเลยรุ้สึกผิดด้วยอายด้วยทำเราเสียใจเราเป็นรุ่นพี่คะ เค้าเลยบลอก
เพื่อน : ถ้ารุ้ โง่ ทำไมอีก ? เค้าชอบกลับบ้างมั ? ทุ่มเท มากไปปะสัสสส
เรา : ...... ( ที่เงียบคือตอนนั้นเราอยากให้ปลอบก่อน แล้วค่อยมาสอนว่า เปนยังไง ไม่ใช่เราคิดไม่ได้ ไม่ใช่ว่ามันไม่หวังดี แต่บางคำพูดกับคนที่กำลังท้ออย่าเพิ่งซ้ำ คือถ้าความรุ้มันห้าม ความคิดห้ามป่านนี้กุสบายไปแล้วสาสสส นี่กุห้ามไม่ได้ไง มันห้ามไม่ได้ กุเลยรัก ลยชอบ แบบนี้ และ เวลากุอ่อนแอ คนเรามันต้องการปลอบบบ เข้าคำวา ปลอบคนมั้ยยยยวะะะะ
ปล. เรารู้ว่าเพื่อนหวังดี แต่บางครั้ง ถึงจุดๆของคนที่มันเสียใจ มันต้องการถ้อยคำปลอบๆก่อนจะมา สั่งสอน หรือ ด่า หรือว่า นี่จริงๆ พอเราปลอบคนนอื่น เราปลอบนี้ประจำ แมร่งก้ดีทุกคน พอถึงคราวตัวเองบ้าง แมร่งเอ้ยยยยยยยยย !!
เคยมีความรู้สึกมีแบบนี้มั้ยคะ ? เวลาต้องการให้เพื่อน ไม่ได้ให้ด่า แบบอยากได้คำปลอบอ่าคะ อย่าเพิ่งสั่งสอน
เอออ แบบยังมีกุเว้ย ไม่ต้องร้องเว้ย มีกุเปนเพื่อน หรือ ไอเชี้ย แมร่ง ร้องเลยยยย ปล่อยมาสาสสส ปล่อยมันออกมา ...
สถานการณ์จริง...
เรา : กุไม่ไหว แล้ววะ ( ร้องหนักมาก )
เพื่อน : กุบอกแล้วใช่มั้ย ว่าเค้าเปนไง
เรา : กุแมร่ง ทุ่มเท ทุกอย่างเลยวะ ทำไมแมร่ง มีอุปสรรคเลยวะ ( ทั้งโดนบลอกเอาเฟส เพื่อนส่อง ทั้ง กลับไปขับรถผ่านหน้า ทั้งหลายๆ อย่าง เผื่อเค้า ทำไมวะ ความรักกุมันไม่ดีพอหรอวะ ? ) *เราเคยคบคะและเลิกเพราะเค้ายังไม่ลืมคนเก่าคนเลยรุ้สึกผิดด้วยอายด้วยทำเราเสียใจเราเป็นรุ่นพี่คะ เค้าเลยบลอก
เพื่อน : ถ้ารุ้ โง่ ทำไมอีก ? เค้าชอบกลับบ้างมั ? ทุ่มเท มากไปปะสัสสส
เรา : ...... ( ที่เงียบคือตอนนั้นเราอยากให้ปลอบก่อน แล้วค่อยมาสอนว่า เปนยังไง ไม่ใช่เราคิดไม่ได้ ไม่ใช่ว่ามันไม่หวังดี แต่บางคำพูดกับคนที่กำลังท้ออย่าเพิ่งซ้ำ คือถ้าความรุ้มันห้าม ความคิดห้ามป่านนี้กุสบายไปแล้วสาสสส นี่กุห้ามไม่ได้ไง มันห้ามไม่ได้ กุเลยรัก ลยชอบ แบบนี้ และ เวลากุอ่อนแอ คนเรามันต้องการปลอบบบ เข้าคำวา ปลอบคนมั้ยยยยวะะะะ
ปล. เรารู้ว่าเพื่อนหวังดี แต่บางครั้ง ถึงจุดๆของคนที่มันเสียใจ มันต้องการถ้อยคำปลอบๆก่อนจะมา สั่งสอน หรือ ด่า หรือว่า นี่จริงๆ พอเราปลอบคนนอื่น เราปลอบนี้ประจำ แมร่งก้ดีทุกคน พอถึงคราวตัวเองบ้าง แมร่งเอ้ยยยยยยยยย !!