สวัสดีค่าาา วันนี้มีเรื่องจะมาเล่า (พอดีตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก 555)
เกี่ยวกับความรัก😁
ย้อนไปเมื่อหลายปีก่อนเราได้รู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่ง โดยความบังเอิญทางเฟสบุ๊ค เราจะแทนเค้าว่าพี่พีล่ะกัน โดยตอนแรกเราไม่รู้ว่าพี่พีเป็นเพื่อนสมัยม.ต้นกับพี่ชายเรา ตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบพี่พีหรอกน่ะ เพราะตอนนั้นเรามีคนที่ชอบอยู่แล้ว  แต่พอคุยกันทุกวันๆ เริ่มสนิทกันมากขึ้น ก็เริ่มหวั่นไหวนิดๆล่ะ พอเราขึ้นม.ปลาย [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนนั้นพี่พีเค้าจบล่ะ เราห่างกัน3ปี เราได้ตัดสินใจบอกชอบพี่พี ตอนแรกเหมือนจะดีน่ะ ยังคุยปกติกัน แต่พออีกวัน พี่พีบอกเราว่า "ขอโทษน่ะคับพี่ไม่สามารถคุยกับน้องได้แบบที่น้องต้องการ ขอโทษจริงๆ" ตอนนั้นคือช็อคและเสียใจนิดๆ เราเลยตอบพี่พีไปว่า "ที่น้องบอกชอบไปแค่อยากให้พี่ได้รับรู้เฉยๆว่าน้องรู้สึกยังไงกับพี่ ไม่ได้ต้องการจะให้พี่ชอบกลับอะไร" และเราก็คุยกันและตกลงกันว่าจะกลับมาเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม  จนเวลาผ่านมาเรื่อยๆ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราสองคนคุยกันทุกวันไม่เคยขาดการติดต่อ พี่พีก็มีแฟน เราก็มีคนคุยบ้าง   [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนนั้นเราม.6 ตอนนั้นเรากับพี่พีไม่ได้คุยกันเกือบๆ หนึ่งเดือน เราก็คิดถึงพี่พีน่ะแต่พี่เค้าก็มีแฟน ไม่อยากทักไป กลัวเค้าจะผิดใจกัน แต่ด้วยความที่เราหน้าด้าน เราก็ทักพี่พีไปจ้าา55 พอพี่เค้าตอบกลับมา เราดีใจมากกกกกกก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก.ไก่ล้านตัวเลย555 ความรู้สึกเราตอนนั้นคือเหมือนทำของหายล่ะได้คืน แล้วเราก็คุยกันทุกๆวันเหมือนเมื่อก่อน และแล้ววันหนึ่ง พี่พีเลิกกับแฟน พี่เค้าเสียใจมาก มาระบายเรื่องราวต่างๆให้เราฟัง เราก็รับฟังเค้า ความรู้สึกเราคือ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราสงสารพี่พี เป็นห่วง เพราะแกเศร้าหนักมาก