ผมก็เป็นเด็กมัธยมปลายธรรมดาที่ชอบ(บ้า)IT อยู่แล้ว ก็เลยจะเล่าประการณ์การชอบผู้หญิงครั้งแรกของผมให้ฟัง ต้องบอกก่อนว่าผมบ้า IT มากก จนคุยกับคนปรกติไม่รู้เรื่อง
-เมื่อปีที่แล้ว-
วันหนึ่งครูที่สอนคอมก็ได้มาหาเด็กที่จะไปแข่งขันด้าน IT
ครู: นี้เธอ พอรู้จักเด็กที่ชอบด้านคอมไหม
ผม: ผมนี้แหล่ะครับ
ครู: ห๊ะ จริงเหรอสงสัยต้องลองฝีมือกันหน่อยแล้วล่ะ ไหนลองเล่าสิว่าจะเอาอะไรไปแข่ง
ปล้วผมก็ลากยาวเลยว่าผมอย่างทำอะไรไปบ้าง ซึ่งเกือบทุกคำพูดของผมเป็นภาษาคอมหมด
ครู: โอ้ยยยย นี้พูดภาษาคนไม่เป็นรึไง
ผม: เดี๋ยวผมขอคิดคำพูดที่สามารถอธิบายให้คนเข้าใจก่อนนะครับ
3 ชาติผ่านไป ผมก็ยังหาคำพูดที่จะเอามาพูดไม่ได้ เลยขอครูกับบ้านแล้วพรุ่งนี้เดี๋ยวมาเล่าให้ฟัง คนทั่วไปคงจะคิดว่า
"อะไรมันจะยากขนาดนั้นแค่อธิบายเองนะ" ผมอยากจะบอกว่า "พี่ครับการอธิบายให้คนปรกติเข้าใจยากกว่าเขียนโปรแกรมอีกนะครับ"
แลว้นต่อมาผมก็มาเล่าให้ครูแกฟังใหม่(อีกรอบ)จนครูแกเข้าใจแล้วบอกว่าให้ทำเลย พอผมทำไปได้สักพักก็คิดปัญหาว่าด้วยเรื่องการออกแบบ
ผมการออกแบบของผมห่วยที่สุดใน 3 โลกครับแล้ววันั้นครูมาดูพอดี
ครู: โอ้ยๆๆพูดกับคนไม่รู้เรื่องอถมยังทำไม่สวยอีก เดี๋ยวครูหาคนมาทำช่วยนะ
ผม: ดีเลยครับ ^^
หลังจากนั้นไม่นานครูก็มาบอกว่า
ครู: ครูหาคนจะมาช่วยทำได้แล้วนะ
ณ ตอนนั้นคือ ตรูสบายแล้วโว้ยยยยย
ครู: เดี๋ยวพี่เขาก็มาล่ะรอแป๊บ
ห๊ะ!! รุ่นพี่เหรอ ตายแล้ว ถ้าทำไม่ถูกใจโดนฆ่าทิ้งแน่เลยเรา ต่อจากนี้ไปผมจะให้พี่ที่ผมแอบชอบชื่อ .NET นะครับแล้วก็เพื่อนพี่เขาอีกคนก็ชื่อ C++ ล่ะกัน
ครู: พี่คนนี้ชื่อ .NET พี่คนนี้ชื่อ C++
ณ ตอนนั้นที่เห็นพี่เขาก็ตกอยู่ในช่วงที่ทุกคนเรียกว่าหลุดโลกเหมือนในหนัง the secret life of water mitty ยังไงอย่างนั้นเลยครับ คือพี่เขาก็ไม่ได้สวยอะไรมากนะ(พูดเหมือนตัวเองหล่อมาก ถถถ) แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงชอบพี่เขา พี่เขาใส่แว่นเป็นบางครั้ง แต่เวลาไปไหนมาไหนจะไม่ใส่ โอ้ยโดน stack overflow แล้วโว้ยยยย แล้วผมก็ดึงสติกลับมาได้
ผม: สวัสดีครับ. พร้อมยกมือไหว้
พี่ .NET&C++: ครูค่ะคือเรียกหนูมามีไรค่ะ
ครู: อ่อครูเห็นว่า .NET ทำเว็บสวยว่าจะช่วยน้องมันทำหน่อย มันไม่มีหัวศิลป์เลย
ณ ตอนนั้นผมอยากให้พี่เขาตอบว่า ได้ค่ะครู มากกกกก และแล้วพี่เขาก็พูดขึ้นว่า
.NET: ตกลงค่ะครู เดี๋ยวพี่ทำช่วยนะไอ้น้อง . แล้วพี่เขาก็ยิ้ม โอ้ยตายแน่เลยเรา ถถถถ อะไรขนาดนั้นว่ะ ผมก็ไม่แสดงอาการอะไรแค่เก็บเอาไว้ข้างใน ว่างมาดขรึมไว้ก่อนล่ะกัน ^^ แล้วผมก็ทำมาดขรึม คือพูดน้อย ไม่หัวเราะอยู่ได้ 3 วันแล้วตั้งแต่วันที่ 4 ไปก็รั่วครับ เพราะเริ่มสนิทกันแล้ว ที่จริงผมอยากจะสนิทกับพี่เขาตั้งนาน ไม่รู้คิดยังไงวางท่าอยู่นั้นแหล่ะ
ต้องขอโทษจริงๆครับ พอดีเผื่อจะคิดให้เป็นภาษาคนได้ก็ตั้งนาน ต้องขอโทษด้วยครับตัวเนื้อเรื่องมันดูงงๆ โอกาศหน้าจะมาแก้ตัวใหม่ครับ
ผมขอตัวก่อนนะครับ ไปเขียนโปรแกรมต่อแล้วเน้อ ถ้าใครชอบก็ขอกำลังใจหน่อยนะครับ
เด็กITกับรุ่นพี่
-เมื่อปีที่แล้ว-
วันหนึ่งครูที่สอนคอมก็ได้มาหาเด็กที่จะไปแข่งขันด้าน IT
ครู: นี้เธอ พอรู้จักเด็กที่ชอบด้านคอมไหม
ผม: ผมนี้แหล่ะครับ
ครู: ห๊ะ จริงเหรอสงสัยต้องลองฝีมือกันหน่อยแล้วล่ะ ไหนลองเล่าสิว่าจะเอาอะไรไปแข่ง
ปล้วผมก็ลากยาวเลยว่าผมอย่างทำอะไรไปบ้าง ซึ่งเกือบทุกคำพูดของผมเป็นภาษาคอมหมด
ครู: โอ้ยยยย นี้พูดภาษาคนไม่เป็นรึไง
ผม: เดี๋ยวผมขอคิดคำพูดที่สามารถอธิบายให้คนเข้าใจก่อนนะครับ
3 ชาติผ่านไป ผมก็ยังหาคำพูดที่จะเอามาพูดไม่ได้ เลยขอครูกับบ้านแล้วพรุ่งนี้เดี๋ยวมาเล่าให้ฟัง คนทั่วไปคงจะคิดว่า
"อะไรมันจะยากขนาดนั้นแค่อธิบายเองนะ" ผมอยากจะบอกว่า "พี่ครับการอธิบายให้คนปรกติเข้าใจยากกว่าเขียนโปรแกรมอีกนะครับ"
แลว้นต่อมาผมก็มาเล่าให้ครูแกฟังใหม่(อีกรอบ)จนครูแกเข้าใจแล้วบอกว่าให้ทำเลย พอผมทำไปได้สักพักก็คิดปัญหาว่าด้วยเรื่องการออกแบบ
ผมการออกแบบของผมห่วยที่สุดใน 3 โลกครับแล้ววันั้นครูมาดูพอดี
ครู: โอ้ยๆๆพูดกับคนไม่รู้เรื่องอถมยังทำไม่สวยอีก เดี๋ยวครูหาคนมาทำช่วยนะ
ผม: ดีเลยครับ ^^
หลังจากนั้นไม่นานครูก็มาบอกว่า
ครู: ครูหาคนจะมาช่วยทำได้แล้วนะ
ณ ตอนนั้นคือ ตรูสบายแล้วโว้ยยยยย
ครู: เดี๋ยวพี่เขาก็มาล่ะรอแป๊บ
ห๊ะ!! รุ่นพี่เหรอ ตายแล้ว ถ้าทำไม่ถูกใจโดนฆ่าทิ้งแน่เลยเรา ต่อจากนี้ไปผมจะให้พี่ที่ผมแอบชอบชื่อ .NET นะครับแล้วก็เพื่อนพี่เขาอีกคนก็ชื่อ C++ ล่ะกัน
ครู: พี่คนนี้ชื่อ .NET พี่คนนี้ชื่อ C++
ณ ตอนนั้นที่เห็นพี่เขาก็ตกอยู่ในช่วงที่ทุกคนเรียกว่าหลุดโลกเหมือนในหนัง the secret life of water mitty ยังไงอย่างนั้นเลยครับ คือพี่เขาก็ไม่ได้สวยอะไรมากนะ(พูดเหมือนตัวเองหล่อมาก ถถถ) แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงชอบพี่เขา พี่เขาใส่แว่นเป็นบางครั้ง แต่เวลาไปไหนมาไหนจะไม่ใส่ โอ้ยโดน stack overflow แล้วโว้ยยยย แล้วผมก็ดึงสติกลับมาได้
ผม: สวัสดีครับ. พร้อมยกมือไหว้
พี่ .NET&C++: ครูค่ะคือเรียกหนูมามีไรค่ะ
ครู: อ่อครูเห็นว่า .NET ทำเว็บสวยว่าจะช่วยน้องมันทำหน่อย มันไม่มีหัวศิลป์เลย
ณ ตอนนั้นผมอยากให้พี่เขาตอบว่า ได้ค่ะครู มากกกกก และแล้วพี่เขาก็พูดขึ้นว่า
.NET: ตกลงค่ะครู เดี๋ยวพี่ทำช่วยนะไอ้น้อง . แล้วพี่เขาก็ยิ้ม โอ้ยตายแน่เลยเรา ถถถถ อะไรขนาดนั้นว่ะ ผมก็ไม่แสดงอาการอะไรแค่เก็บเอาไว้ข้างใน ว่างมาดขรึมไว้ก่อนล่ะกัน ^^ แล้วผมก็ทำมาดขรึม คือพูดน้อย ไม่หัวเราะอยู่ได้ 3 วันแล้วตั้งแต่วันที่ 4 ไปก็รั่วครับ เพราะเริ่มสนิทกันแล้ว ที่จริงผมอยากจะสนิทกับพี่เขาตั้งนาน ไม่รู้คิดยังไงวางท่าอยู่นั้นแหล่ะ
ต้องขอโทษจริงๆครับ พอดีเผื่อจะคิดให้เป็นภาษาคนได้ก็ตั้งนาน ต้องขอโทษด้วยครับตัวเนื้อเรื่องมันดูงงๆ โอกาศหน้าจะมาแก้ตัวใหม่ครับ
ผมขอตัวก่อนนะครับ ไปเขียนโปรแกรมต่อแล้วเน้อ ถ้าใครชอบก็ขอกำลังใจหน่อยนะครับ