เรา เคยมีแฟนคนนึง คุยกันปีนึง แล้วก้คบกันประมาณ 4 ปี รวมๆก็ 5 ปี เขาเป็นแฟนคนแรกที่เรารักมากเลยนะ ตอนแรกเขาเป็นคนดี เขาเป็นรุ่นพี่ก็จะคอยสอนเรา คอยช่วยเหลือเราตลอด แต่นานไปเขาเริ่มเป็นเจ้าของมากเกินไป อย่างจะไปทำงานบ้านเพื่อนที่เป็น ผู้หญิงละเขาก็รู้จักนะ ต้องทะเลาะกันก่อนถึงได้ไป เฟสห้ามเล่น ต้องเล่นเฟสเดียวกับเขา บางทีจะไปทำธุระกับพ่อยังทะเลาะเลย เหมือนเขาไม่ให้เราทำอะไรเลย ชอบคิดว่าเราจะมีคนอื่น และมีอย่างนึงที่เราไม่เข้าใจ ปกติถ้าเราว่างเราจะนัดเจอกัน โดยส่วนมากเราจะเป็นฝ่ายรอเขา เพราะเขาทำงาน บางทีเรานอเป็นชั่วโมงๆเลยนะ แต่มีครั้งนึงเราติดธุระมาสายประมาณ 10 นาที เขานั่งรอในรถแบบแอร์เย็นสบายๆเลยนะ เขาตะคอกเรา ด่าเรา ทั้งๆที่เราไม่เคยว่าเขาเลยนะว่าเขามาสายเป็นชั่วโมงๆ บางวันทะเลาะกันจนไม่ได้นอน เรารู้สึกเหนื่อยเราจึงเริ่มอยากหาคนใหม่ เราจึงเริ่มหาคนใหม่ ละก็ถึฃวันนั้นที่เราทนไม่ไหวเราบอกเลิกเขา เขาก็ตามเหมือนไม่ยอมเลิก ตามมาว่าเราถึงที่ทำงาน มีทำร้ายร่างกายบ้างนิดหน่อย เขาตามสักสองสามวันเขาก็เงียบไป ส่วนเราก็กลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิม ละก็มีคนเข้ามาหาซึ่งเป็นเพื่อนเราเอง แต่ว่าไม่ค่อยสนิท แทบไม่เคยคุยกันเลยมาขอเราคบ เราก็บอกว่าเราไม่พร้อม เรายังลืมคนเก่าไม่ได้ เขาก็บอกไม่เป็นไร รอได้ เขาก็อยู่ข้างๆเรามาเสมอ ทำดีกับเรามาก ไม่ต่างจากคนเก่าเลย แต่ว่าเรายังลืมคนเก่าไม่ได้จรืงๆ ถึงแม้ตอนนี้จะเลิกมาร่วมสองปีแล้ว เราจะทำยังไงดี เราก็ไม่อยากให้เพื่อนคนนี้ต้องมาเสียใจ เราอยากกลับไปง้อแฟนเก่าเรานะ แต่อีกใจนึงก็นึกถึงที่เขาเคยทำร้ายเราอยู่เหมือนกัน