เราอายุ 30 ต้นๆแล้วค่ะ รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน  เราคุยกันทุก ๆ วัน เกือบจะปีแล้ว จนเหมือนจะติดอ่ะค่ะ จนตอนนี้ไม่รู้ว่ามันคือความรู้สึกอะไรกันแน่ แต่รู้ว่าเรารู้สึกดีกับเขา
เราไม่รู้เขาคิดอะไรกับเรา เขาชอบเรียกเราว่าหมีนั่น หมีนี่ เช่นหมีขี้เซา หมีโวยวาย เวลาใครถามเราเราจะบอกว่าคุยกับหมี ใครถามเขา เขาก็ตอบว่าคุยกับหมีเพราะเขาชอบหมีแพนด้า  ตื่นเช้ามาก็สวัสดีตอนเช้า มอนิ่ง มาทุกวันในขณะที่เรายังนอนอยู่เลย
วันไหนตอบเขาช้า หรือไม่ตอบ ก็มักจะไลน์มาถามว่า งานยุ่งหรอ  แต่เราสองคนคุยกันแบบผู้ใหญ่ ไม่มีการหึงหวง เขาจะสังเกตเราว่าเราชอบกินอะไร ก็มักจะแซวเรา ไปไหนมาไหนก็บอกมาตลอด กินอะไรทั้งเขาและเราก็จะถ่ายรูปให้ดูตลอด ไปช็อปปิ้ง ซื้ออะไรมาก็จะถ่ายรูปส่งให้ดู เราไปไหนก็ซื้อของมาฝาก เราคุยกันแบบนี้ทุกๆวัน คุยกันในโลกออนไลน์  แต่เรายังไม่คิดอยากจะเจอกันในตอนนี้ เพราะเราคิดแค่ว่า เราอยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไป ไม่อยากได้เขาเป็นคนรัก แต่เรามีความสุขที่จะรู้สึกดีกับเขาแบบนี้ ในรูปแบบความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก เพียงแต่ไม่มานั่งหึงหวงกัน เราอยากเป็นแค่นี้ เพราะร็ว่าใกล้กันมากกว่านี้เราจะไม่มีความสุข เรารู้ว่าเรารู้สึกดีกับเขา แต่เราไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรกับเราไหม  แต่เราและเขาคุยกันทุกวันตั้งแต่เช้าจนเข้านอน เราอยากรู้จังว่าเขาคิดอะไรกับเรา แค่อยากรู้นะคะ แต่อยากอยู่แค่ในรูปแบบนี้ ที่ได้คุยกันทุกวัน ไม่ต้องเป็นอะไรมากกว่านี้ เราควรทำอย่างไรให้เขาบอกสิ่งที่เขารู้สึกกับเราดีคะ