สองปีแล้วที่เลิกกับแฟนเก่ามา เขาเป็นคนขอเลิก จากนั้นเราก็พยายามติดต่อเขาตลอดแต่เขาปิดกั้นทุกอย่าง

จนเวลาผ่านมาปีกว่า เราคิดว่าเริ่มทำใจได้ คือเราไม่ขวนขวายอยากไปเจอเขาเหมือนตอนแรกๆ จะมีนึกถึงบ้างแต่ไม่เจ็บ ไม่แค้น ให้อภัย

จนมาเมื่อไม่นานนี้ มีเหตุให้เราต้องไปทำงานในที่ๆเขาอยู่ แต่อาทิตย์นึงไปครั้งนึง ก็ได้เห็นเขาบ้างแต่ไม่ได้คุยกัน เขาก็ไม่ค่อยออกมาให้เราเห็น

มาวันนี้สามครั้งแล้วที่เราได้ไปทำงานที่นั่น ก็เห็นเขาทุกครั้ง จนวันนี้ยอมรับว่ารู้สึกเจ็บมากอีกครั้ง โดยเขาไม่มีทางรู้เลยว่าเราเป็นยังไง

"สองปีที่เลิกกันมาทำให้รู้ว่าไม่ใช่เราลืมเขาได้ ไม่ใช่เราทำใจได้ถึงไม่ร้องไห้ เราแค่ไม่เห็นเขาต่างหาก ซึ่งวันนี้เรามีน้ำตาอีกครั้ง...ทรมานมากค่ะ เราออกจากที่ทำงานนั้นช่วงเกือบๆสามทุ่ม กลั้นไม่ไหวจริง ๆ เราเดินร้องไห้อยู่ริมถนนโดยพยายามหลบไม่ให้ใครเห็น"

นับจากวันนี้ เราคงยังต้องไปทำงานที่นั่นอีกอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง อีกประมาณสามเดือน และก็เชื่อว่า ยังไงก็คงยังต้องได้เห็นเขาอีก

เราไม่อยากกลับไปเจ็บอีกแล้ว จึงอยากให้ช่วยแนะนำวิธีที่ทำให้ไม่รู้สึกอะไรกับ"แฟนเก่า"อีกเลยแม้จะต้องได้เห็นหน้าเขาอีกบ่อย ๆ