เราเคยมีแฟน " เลิกกันมา1ปีแล้ว " แต่ต้องเลิกกันเพราะเราขี้หึง ระแวง ทั้งๆที่เราอยู่ด้วยกันแทบจะทุกเวลา เรากลัวเขาจะนอกใจ เพราะเขาเคยแอบคุยแชทกับคนอื่นแล้วเราจับได้ นับตั้งแต่นั้นมาเราเริ่มไม่ไว้ใจ โมโหแรงมาก ถึงขั้นเคยต่อยเขาด้วย เราเป็นคนใจร้อนมากๆ จนพ่อแม่เขาทนไม่ได้ บอกให้เขาเลิกกับเรา  (เราอยู่ด้วยกันแล้ว) แต่เรายังเรียนมหาลัย เราไม่อยากให้เขาคบกับเพื่อน อยากให้อยู่กับเรา "โรคจิตเนอะ" ฮ่าๆๆๆ  เอาตรงๆคือเรางี่เง่า เราเข้าใจว่าเขาอึดอัดมากๆอดทนคบเรามา ปีครึ่ง จนกระทั่งเดือนสิงหาคมปีที่แล้วเขาทนไม่ได้เขาตัดสินใจหนีเรา ขนของเขาไปหมดเลย เรากลับบ้าน เพราะเราทะเลาะกันปุ้ปเราก็กลับบ้าน พอเรากลับมาห้องคือใจเราวูบ เขาหายไปแล้ว เราพยายามตามง้อเขา เรารู้ว่าเขาอยู่ไหนเราไปที่นั่นไปเคาะห้องแต่เขาไม่เปิดประตู ร้องไห้ทุกวัน เราเข้าใจว่าเราผิดมากๆ ถ้าวันนั้นเราไม่ใจร้อนวันนี้เราคงไม่เลิกกัน เขาคงเกลียดเรามาก "เจ้าของกระทู้เป็นผู้หญิงค่ะ" เพราะนับตั้งแต่นั้นมาเราไม่เคยเปิดใจให้ใครอีกเลย ถามว่าคิดถึงเขามั้ย คิดถึงนะ แต่ไม่เหมือนวันแรกที่โดนทิ้งหรอก ถามว่าลืมมั้ย ไม่เคยลืม
"ผ่านมาเเล้ว 1ปี เราอยากรู้ว่าเขาจะเกลียดเราอยู่มั้ย"