หลายครั้งที่เจ็บกับเขา คุยกันเมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว คุยได้ 1 เดือนก็หายไปไม่บอกจับได้กลับไปหาแฟนเก่า
เพราะระยะเวลามันสั้นก็ไม่ได้อะไร เมาเลยโทหาเขามันคาใจ เขาเลิกกับแฟนเก่าแล้ว ก็กลับมาคุยกัน ..รอบนี้กลับมาคุยกันนาน ผ่านวันเกิดฉัน
ผ่านสงกรานต์ โทรคุยกันทุกวัน คุยสนิทกว่าเมื่อก่อน ด่ากัน คุยกันหยาบๆ แบบไม่ต้องเครียด คุยแล้วสบายใจ ไว้ใจเขาได้
จนเดือนพฤษภาคม เขาก็เงียบหายไปเหมือนเดิม ฉันก็เอะใจแปลกๆ ความสัมพันธ์เหมือนกิ๊กกั๊กๆอ่ะ เพื่อนเขารู้ว่าคุยกัน เพื่อนฉันรู้ว่าคุยกัน แต่แค่ไม่ได้คบกัน ยังไม่ชัดเจน เขาเงียบหายไป วันนั้นเล่นเฟสพี่สาวก็เข้าไปส่องก็เห็น ผญ มาโพสรูปคู่บอกฝันดีหน้ากระดาน ฉันเห็นก็แค็ปส่งไปในแชทถามเขา เขาก็บอก ขอโทษ แต่คุยกะฉันเาก็มีความสุขมากนะ แต่ด้วยความโกรธมากกกกก ที่ทำร้ายความรู้สึกบล๊อคเขาทุกอย่าง ทุกแอฟ บล๊อคได้ 3 วัน ทำใจไม่ได้ คิดถึง เขาก็ทักมาคุยว่าอย่าตัดขาดกันแบบนี้ดิ อย่าตัดเยื่อใยกัน เพราะตอนนั้นความรักเขาล่อแล่ ฉันก็ทำใจโดยการไปหางานทำเพื่อจะได้ลืม ฉันลืมได้ ฉันไม่ได้เล่นเฟสเลย 5 วัน เขาทิ้งข้อความในแชทมากมาย ไม่ได้คุยแล้วรู้สึกแปลก ไม่มีความสุข พอการทำงานเริ่มแย่ ก็มีเขาให้กำลังใจ คุยกันตลอด จนไม่ไหว มีปัญหาที่ทำงานเลยออก แต่รู้ตัวว่าเขามีแฟนอยู่ก็คุยแบบเพื่อนทั้งที่ก็เจ็บนะ เขาก็บอกว่าคุยกับแฟนแล้วรู้สึกไม่เป็นตัวเอง อยากเลิกกะเขา เขางี่เง่า ฉันไม่ได้ทำให้เราเลิกกันนะ มันทำตัวของมันเอง ฉันไปเที่ยว เขาก็ตามมาเจอ มาเลี้ยงข้าว เลี้ยงเบียร์ ถ่ายรูปคู่ เขาก็ลงไอจี แฟนเห็นก็ถามว่าถ่ายตอนไหนเขาตอบเมื่อวาน พอหลังจากนั้น แฟนบอกเลิกเขา เขาก็โทรมาบอกฉันว่า แฟนบอกเลิกแล้ว ฉันก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆ แฟนเขามารู้ทีหลังว่าฉันคุยกันนานแล้วแค่ไม่ชัดเจน ความรู้สึกมันพาไป คุยวิดิโอกันทุกวัน กลับมาคุยอิกครั้งตอนไหนไม่รู้จนใช้คำว่ารัก บอกรักกัน !! ใช้คำว่าแฟนช่วงนึงทั้งที่ไม่ได้ขอคบ ดีอยู่พักใหญ่ ๆ อาการเดิมก็เริ่มออกเริ่มห่าง เริ่มหายไอเราก็ห่วง แต่มันก็อย่างว่าเซ้นมันแรง จับได้ทุกรอบ รอบนี้ไม่โวยวายแค่ถามว่า คุยกันนานยังเขาก็บอกว่า วันเดียว คนนี้มาบอกชอบเคยคุยกันแล้ว นี่ครั้งที่ 2 อายุ 16 แฟนนก่อน 18 มันบอกว่าไม่ชอบเด็ก ฉัน 21 มัน 20 ^^ ฉันก็ตกใจอ่ะ คือเด็กมากก็เลยปล่อย เขาอยู่ต่างจังหวัด แต่ฉันเจอกันนะ ฉันก็บอกไปคุยกันเหอะ เขาก็บอกว่าขอโทษ ทำไมตัเขาถึงหวั่นไหวง่ายแบบนี้ ฉันก็บอกว่า เมิงไม่หยุดเอง เขาบอกว่า เขารักฉัน รักมาก เลยปล่อยฉัน ฉันก็บอกว่าก็บอกกันตรงๆไม่ใช่แอบคุยแบบนี้ คุยได้ 5 วัน ก็ขึ้นสถานะคบกัน ฉันก็ไม่ยุ่งกะเขาอิกเลยไม่บลีอคแต่ไม่ออนเลย 4 วัน แต่เข้ามาอวยพรวันเกิดเพื่อน เขาทักมาว่า ตอบบ้างดิ ทั้งที่ล่าสุดเขาตอบว่า ค้าบ ก็ไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยไม่ตอบ เขาโทมาว่าเรายังเปนเพื่อนกันได้นี่เนาะ ฉันเลยตอบว่า เป็นได้แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ไม่อยากคุยด้วย
ตอนนี้ มีคนคุยนะแต่รู้สึกไม่เหมือนคุยกันเขาอ่ะ คิดถึงแต่ไม่อยากทัก เพราะเขาทำเราเจ็บ เราโกรธเราเกลียด แต่ก็โกรธได้ไม่นานหรอก อยากให้ทักเหมือนตอนที่ทิ้งข้อความไว้เยอะๆ รู้ว่าตอนนี้เขามีแฟน แต่อยู่ไกลกัน ยังไม่เคยเจอกันเลย อยากรู้ว่าทำไมเขาลืมเรื่องราว ความสัมพันความรู้สึกของเราไปง่ายดายแบบนี้ อยากคุยด้วยมากๆๆ มีเรื่องที่ต้องการให้เขาเป็นคนฟังและให้กำลังใจแบบกวนๆๆ แต่คงไม่มีวันนั้น ทั้งที่เขาบอกว่าความรักของเราเป็นอุปสรรค แต่เราต้องกลับมาหากันอิก เหนื่อยแล้ว ไม่อยากเจ็บแบบนี้ แต่ก็พร้อมให้อภัยเขา เพราะคุยกับใครก็คิดถึงแต่เขา ไม่เหมือนคุยกับเขา ไม่รู้ทำไม ขาดไม่ได้อ่ะ
อยากทักแต่ไม่อยากเสียฟอร์ม
เพราะระยะเวลามันสั้นก็ไม่ได้อะไร เมาเลยโทหาเขามันคาใจ เขาเลิกกับแฟนเก่าแล้ว ก็กลับมาคุยกัน ..รอบนี้กลับมาคุยกันนาน ผ่านวันเกิดฉัน
ผ่านสงกรานต์ โทรคุยกันทุกวัน คุยสนิทกว่าเมื่อก่อน ด่ากัน คุยกันหยาบๆ แบบไม่ต้องเครียด คุยแล้วสบายใจ ไว้ใจเขาได้
จนเดือนพฤษภาคม เขาก็เงียบหายไปเหมือนเดิม ฉันก็เอะใจแปลกๆ ความสัมพันธ์เหมือนกิ๊กกั๊กๆอ่ะ เพื่อนเขารู้ว่าคุยกัน เพื่อนฉันรู้ว่าคุยกัน แต่แค่ไม่ได้คบกัน ยังไม่ชัดเจน เขาเงียบหายไป วันนั้นเล่นเฟสพี่สาวก็เข้าไปส่องก็เห็น ผญ มาโพสรูปคู่บอกฝันดีหน้ากระดาน ฉันเห็นก็แค็ปส่งไปในแชทถามเขา เขาก็บอก ขอโทษ แต่คุยกะฉันเาก็มีความสุขมากนะ แต่ด้วยความโกรธมากกกกก ที่ทำร้ายความรู้สึกบล๊อคเขาทุกอย่าง ทุกแอฟ บล๊อคได้ 3 วัน ทำใจไม่ได้ คิดถึง เขาก็ทักมาคุยว่าอย่าตัดขาดกันแบบนี้ดิ อย่าตัดเยื่อใยกัน เพราะตอนนั้นความรักเขาล่อแล่ ฉันก็ทำใจโดยการไปหางานทำเพื่อจะได้ลืม ฉันลืมได้ ฉันไม่ได้เล่นเฟสเลย 5 วัน เขาทิ้งข้อความในแชทมากมาย ไม่ได้คุยแล้วรู้สึกแปลก ไม่มีความสุข พอการทำงานเริ่มแย่ ก็มีเขาให้กำลังใจ คุยกันตลอด จนไม่ไหว มีปัญหาที่ทำงานเลยออก แต่รู้ตัวว่าเขามีแฟนอยู่ก็คุยแบบเพื่อนทั้งที่ก็เจ็บนะ เขาก็บอกว่าคุยกับแฟนแล้วรู้สึกไม่เป็นตัวเอง อยากเลิกกะเขา เขางี่เง่า ฉันไม่ได้ทำให้เราเลิกกันนะ มันทำตัวของมันเอง ฉันไปเที่ยว เขาก็ตามมาเจอ มาเลี้ยงข้าว เลี้ยงเบียร์ ถ่ายรูปคู่ เขาก็ลงไอจี แฟนเห็นก็ถามว่าถ่ายตอนไหนเขาตอบเมื่อวาน พอหลังจากนั้น แฟนบอกเลิกเขา เขาก็โทรมาบอกฉันว่า แฟนบอกเลิกแล้ว ฉันก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆ แฟนเขามารู้ทีหลังว่าฉันคุยกันนานแล้วแค่ไม่ชัดเจน ความรู้สึกมันพาไป คุยวิดิโอกันทุกวัน กลับมาคุยอิกครั้งตอนไหนไม่รู้จนใช้คำว่ารัก บอกรักกัน !! ใช้คำว่าแฟนช่วงนึงทั้งที่ไม่ได้ขอคบ ดีอยู่พักใหญ่ ๆ อาการเดิมก็เริ่มออกเริ่มห่าง เริ่มหายไอเราก็ห่วง แต่มันก็อย่างว่าเซ้นมันแรง จับได้ทุกรอบ รอบนี้ไม่โวยวายแค่ถามว่า คุยกันนานยังเขาก็บอกว่า วันเดียว คนนี้มาบอกชอบเคยคุยกันแล้ว นี่ครั้งที่ 2 อายุ 16 แฟนนก่อน 18 มันบอกว่าไม่ชอบเด็ก ฉัน 21 มัน 20 ^^ ฉันก็ตกใจอ่ะ คือเด็กมากก็เลยปล่อย เขาอยู่ต่างจังหวัด แต่ฉันเจอกันนะ ฉันก็บอกไปคุยกันเหอะ เขาก็บอกว่าขอโทษ ทำไมตัเขาถึงหวั่นไหวง่ายแบบนี้ ฉันก็บอกว่า เมิงไม่หยุดเอง เขาบอกว่า เขารักฉัน รักมาก เลยปล่อยฉัน ฉันก็บอกว่าก็บอกกันตรงๆไม่ใช่แอบคุยแบบนี้ คุยได้ 5 วัน ก็ขึ้นสถานะคบกัน ฉันก็ไม่ยุ่งกะเขาอิกเลยไม่บลีอคแต่ไม่ออนเลย 4 วัน แต่เข้ามาอวยพรวันเกิดเพื่อน เขาทักมาว่า ตอบบ้างดิ ทั้งที่ล่าสุดเขาตอบว่า ค้าบ ก็ไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยไม่ตอบ เขาโทมาว่าเรายังเปนเพื่อนกันได้นี่เนาะ ฉันเลยตอบว่า เป็นได้แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ไม่อยากคุยด้วย
ตอนนี้ มีคนคุยนะแต่รู้สึกไม่เหมือนคุยกันเขาอ่ะ คิดถึงแต่ไม่อยากทัก เพราะเขาทำเราเจ็บ เราโกรธเราเกลียด แต่ก็โกรธได้ไม่นานหรอก อยากให้ทักเหมือนตอนที่ทิ้งข้อความไว้เยอะๆ รู้ว่าตอนนี้เขามีแฟน แต่อยู่ไกลกัน ยังไม่เคยเจอกันเลย อยากรู้ว่าทำไมเขาลืมเรื่องราว ความสัมพันความรู้สึกของเราไปง่ายดายแบบนี้ อยากคุยด้วยมากๆๆ มีเรื่องที่ต้องการให้เขาเป็นคนฟังและให้กำลังใจแบบกวนๆๆ แต่คงไม่มีวันนั้น ทั้งที่เขาบอกว่าความรักของเราเป็นอุปสรรค แต่เราต้องกลับมาหากันอิก เหนื่อยแล้ว ไม่อยากเจ็บแบบนี้ แต่ก็พร้อมให้อภัยเขา เพราะคุยกับใครก็คิดถึงแต่เขา ไม่เหมือนคุยกับเขา ไม่รู้ทำไม ขาดไม่ได้อ่ะ