ยามเช้าของธีสิสในเวลานี้ ดูต่างไปจากทุกวัน เมื่อมีอะไรบางอย่างนอกหน้าต่างรถคันใหญ่ที่ดู "เตะตา" เบื้องหลังของผู้หญิงคนหนึ่งในฟอร์มเสื้อช็อปสีน้ำเงิน เธอคนนั้นบิดขี้เกียจท่าทางสบายอารมณ์ในแสงแดดอ่อนบอกไม่ได้ว่าทำไมดูแปลกตา และ บอกไม่ได้เช่นกันว่าทำไมถึง "ติดใจ" เธอคนนั้นเป็นใครเขาก็ไม่ทราบ และ ก็คงไม่มีประเด็นที่จำเป็นจะต้องใส่ใจ จนยามค่ำคืนเมื่อฝนเทลงมา

จักรยานคันเดียวปัดไปเป๋มาท่ามกลางสายฝน ดูท่าทางไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาพยายามบอกคนขับรถให้ฉายไฟบีบแตรเป็นสัญญาณ แต่กลับทำให้คนบนรถจักรยานยิ่งตื่นตระหนกเข้าไปอีก และ ท่ามกลางสายฝนนั้นเช่นกันที่คุณชายสะอาดอย่างเขารีบก้าวลงไปเพื่อพบว่าข้าง ๆ จักรยานที่ล้มคว่ำ คือเงาร่างที่คุ้นเคย เด็กผู้หญิงแสนสดใสคนนั้น ... กลางแดดรำไรยามเช้าตรู่นั่นเอง ผิดแต่ว่า ... ยามนี้เธอร้องไห้ไม่หยุด ราวกับเจ็บปวดเสียเต็มประดา

ช่างเป็นความหวาดกลัวที่แสนประหลาด และ แสนจะตรงกันข้ามกับสิ่งใด ๆ ที่เด็กผู้หญิงนาม "สวยใส" เป็นอยู่เสียเหลือเกิน คนอะไรกลัวฝน ทั้งที่ออกจะห้าวขนาดนั้น ทำแผลแสบแทบแย่ไม่ร้องซักแอะ มาตกม้าตายตอนฝนตกเนี่ยนะ ความสนใจทวีขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อได้รู้ที่ไปที่มา หากมีโอกาสได้ดูเด็กสาวคนนั้นเต้นระบำฮาวายในเสื้อเอวลอยก็คงดีไม่หยอก นอกจากสิงสาราสัตว์ คุณเฮอไมโอนี่ และ คุณสโนวไวท์ ก็คงมีคุณสวยใสนี่กระมัง ที่ไม่ทำให้ "เขา" มีเวลาได้เบื่อเลย ก็คงเป็นเธอที่นำพาความสดใสเข้ามาในโลกสีสันอ่อนจางของเขา

เขาคนนั้นเป็นใครเธอเองก็ไม่รู้จัก และ ไม่สนใจ แอมบาสเดอร์ของแต่ละคณะฯมีใครคนไหนมั่ง สวยใสก็ไม่ได้ติดตามนัก เธอสนใจก็เฉพาะสิ่งที่ชอบแค่นั้นแหละ อยู่ ๆ ก็พบกันในวันฝนตก และ อยู่ ๆ เขาก็ติดตามเธอมาที่บ้าน นับได้ก็ 2 ครั้ง 3 ครั้งเข้าไปแล้ว ชั้นแรกเธอไม่ได้อะไรนักหนา แต่ทำไม ยิ่งเขาเข้ามาใกล้เท่าไหร่ น้ำตาที่เคยไหลท่วมยามฝนพรำกลับเหือดหายไปได้อย่างรวดเร็ว เพียงเวลาไม่เท่าไหร่สวยใสก็แอบฝันถึงมิตรภาพอันดีและความอบอุ่นที่เกิดขึ้นเสียแล้ว



แม้ยังไม่แน่ชัดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างกันคือสิ่งใดแน่ ทำไมเขาถึงเข้ามาวุ่นวายวอแวกับเธอทั้งที่ไม่มีการร้องขอ ทำไมเธอถึงไม่อาจสะบัดเขาหลุดไป แถมยังแอบถึงลับ ๆ สำทับเข้าไปอีก เขารู้แต่เพียงว่าตัวเองทำไปตามใจต้องการ และ เธอก็ตอบสนองไปตามหัวใจเรียกร้อง ลึก ๆ ก็รู้สึกว่าคนนี้แหละใช่ที่ใจต้องการ  It Had to Be You.