เราชื่อเหมียว เป็นชื่อจริงๆ แฟนเราชื่อ ปลื้ม เราเป็นผู้หญิงที่เจ้าชู้มาก ติดเพื่อนเป็นส่วนใหญ่ เฮฮาปาตี้คุยไปทั่วไม่มีเป็นตัวเป็นตนแต่ไม่ถึงขนาดที่ทุกคนคิดนะแค่คุยๆแก้เหงาไปเรื่อยๆ จนมาเจอปลื้ม เราเจอกันจาก บีท้อก ทุกคนรู้จักอยู่แล้วเราก็ทำกับปลื้มเหมือนผู้ชายทั่วไปนะคุยๆหายๆ ผู้ชายหลายๆคนที่เราคุยด้วยพอเห็นเราเงียบพวกมันก็จะหายไปมีผู้ชาย 2 คนที่เราคุยพร้อมกันรวมปลื้มด้วยที่ยังอยู่ผู้ชายคนที่ 1 ก็เป็นเหมือนคนอื่นๆ มาๆ หายๆ แต่ปลื้มเป็นผู้ชายคนเดียวที่ยังคุยกับเราทั้งที่เราไม่ตอบเลย นานๆมาตอบที จนเราตัดสินใจที่จะเลือกผู้ชายคนหนึ่งที่เราจะคบด้วยเราเหนื่อยแล้วด้วยอายุที่เราก็คิดว่าเราโตแล้วเราตัดสินใจเลือกปลื้ม เรานัดที่จะเจอกัน เราลืมบอกไปเราเป็นคนที่ไม่สวยสักเท่ารัย เราไม่มีความมั่นใจเรื่องหน้าตาตัวเองเลยเราเป็นผู้หญิงผิวเข้มแต่ไม่ได้ถึงขนาดดำนะ หน้าจะออกเข้มๆ คล้ายพวกคนแขกอิสลามเพื่อนๆว่าเราสวยนะแต่เราก็ไม่มั่นใจอยู่ดีพอเราเจอกับปลื้ม เราไม่ประทับใจสักเท่าไร แต่เราตัดสินใจแล้วว่าจะคบกับคนคนนี้คบไปจนกระทั้งเราคิดว่าแฟนว่าก็นน่าตาดีนะ 5555 ปลื้มทำให้เรารักเขามากขึ้น ทำทุกอย่าง เราอยากกิน อยากเที่ยว เจอเพื่อน ครอบครัว ทำเราประทับใจทุกอย่าง ครอบครัวเราชอบ เพื่อนๆชอบ เรารักเขามากขึ้น เราไม่เคยเปลี่ยนไป ที่มีเปลี่ยนมีแต่ความห่วงใย ใส่ใจ ดูแล เราเป็นคนที่ขี้ห่วงมาก เราคิดว่าเขาจะอึดอัดไหมนะที่เราเป็นแบบนี้ แฟนเราบ้านฐานะจัดว่าดีเลย นามสกุล ประเสริฐสุวรรณ หลายๆคนอาจจะรู้จักนานสกุลนี้อยู่บ้าง 55555จนเราไปเท่ียวครั้งสุดท้ายด้วยกันที่ นครนายก หลังจากกับมาปลื้มเริ่มที่จะเปลี่ยนไป ติดเกม ติดหนัง แชทไม่ค่อยตอบ โทรไม่ค่อยรับ ไม่โทรกับ เราก็ถามมีอะไรก็ตอบก็พูด บอกมาเลยจะได้ช่วยกันแก้ปัญหา เราก็ทะเลอะกันมาจนเรื่อยๆ รักที่เราให้ไปยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปจนวันที่ 14/07/2559 เราทะเลอะกันอีก ปลื้มบอกไม่รักเราแล้ว อยากอยู่คนเดียว เราใจหายมากน้ำตาไหล ทำอะไรไม่ได้เราก็ได้แต่พยามๆ ง้อ ขอโทด เราทำอะไรไม่ดีก็ขอโทดด้วย เราพยามปรับความเข้าใจ ปลื้มอาจจะแค่ประชดเราที่เราชอบจู้จี้ หรือป่าว เราเครียดมากเพื่อนๆคอยให้กำลังใจอย่าท้อ จนวันที่ 15/07/2559 เราถูกรถเฉียวแต่ไม่เป็นอะไรมากแค่ตัวช้ำเราขี่มอไซต์นะขับรถไม่เป็น เราไม่เป็นอันทำงานเราเครียด หิวแต่ไม่อยากกิน เรากินข้าววันละมื้อมาหลายอาทิดอยู่นะ จนแม่เป็นห่วงถึงพูดว่าเราเป็นอะไรเรื่องรถอีกเราก็ไม่รู้จะทำยังไง เราทุ่มเทให้กับรักครั้งนี้เหมือนกัน ไม่รู้จะระบายที่ไหนมันอึดอัดเราต้องการที่จะคุยให้เคลีย แต่เขากับหนีปัญหาให้เลิกทั้งแบบนี้เราบอกเลยทำไม่ได้หรอก ไม่มีทางทำได้เลย ตอนนี้คุยกันได้ก็แค่โทรสับ เพราะปลื้มกับ นนท์ เราอยู่สระบุรี ปลื้มมาอยู่กับพ่อที่สระบุรีเรราทำได้แค่รอให้เขากับมา กับมาคุยกันต่อหน้าจะดีกว่าเนอะ มีบางเวลาที่ท้อ แต่เราก็จะสู้ นะ 17/07/2559 ปลื้มบอก เลิกเรา บอกไม่รักเราแล้ว เราไม่รุ้เหตุผลเลยจิงๆ ไม่รู้ปลื้มโกดขนาดไหน เราผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ แต่เราอยากสู้นะสู้ถึงที่สุด แม่เรียกเราคุยอีกเรื่องนี้ แม่ไม่เคยเห็นเราเป็นแบบนี้กับใคร เราอ่อนแอสุด เราไม่รุ้จักทำยังได้แต่กอดแม่แล้วร้องไห้ 18/07/2559 ตื่นมาพร้อมคราบน้ำตาเต็มหน้า ตาบวมนิดหน่อย กินอะไรไม่ลง รู้เลยคนตรอมใจเป็นแบบไหน 55555