เราแอบชอบผช.คนนึงอยู่ต่างรร.ก็รุ่นเดียวกันนี่แหละ
เจอกันครั้งแรกก้ตอนไปเข้าค่ายผู้นำที่เชียงราย
...
พอกลับมากรุงเทพผ่านไปหลายวัน
เราเปิดเฟสแล้วเห็นพวกเด็กที่ไปเข้าค่ายด้วยกันเด้งขึ้นมา ที่รู้ก้เพราะมันใส่เสื้อของค่ายถ่ายรูปแล้วเอามาตั้งเปนรุปประจำตัว
หลายคนเลยเราก้เลยแอดไปแล้วก้รับ
...พอมาอีกวันเราเห็นการแจ้งเตือนว่า...ได้รับคุณเปนเพื่อนแล้ว
คือมันก้สะดุดตาไงไม่รุเปนไรเลยเข้าไปส่อง
..แรกเห็นเลยตกหลุมรักเลยอ่ะ อายุเท่าเรา เรียนระดับเดียวกัน
เลยทักไปไง..ตอนนั้นไม่รุเปนไร พอทักไปเท่านั้นแหละ(ทำอาไรลงไปหว่ะ)
งงตัวเองเลย
..วันต่อมามันก้ตอบกลับว่า ครับ
เราเลยชวนคุยยยาวเลย555เรื่องเรียนทั้งน้านนน
ไม่มีไรเลยคุยได้2วันก้หายไป...
(ตั้งแต่มีนาคม)
..พอมาวันศุกร์ที่15เดือน7เราเลยทักไปใหม่ว่า ...ทัก
แล้ววันมันก้ตอบกลับมาว่า" อ่า คับ"
ก้เลยตอบไปว่า "ทักไม่ได้ว่างั้น555"
มันตอบมาว่า"ก้ได้ยังไม่พูดอารายเลย"
จากนั้น
.
.
.ก้คุยกันยาวเหยียดเรื่องเรียนเช่นเดิม
จนวันนี้ก้คุยอยู่แต่

เราไม่รู้ว่าเค้าชอบเราไหม?แล้วเราควรทำไงดี  เราชอบมันตั้งแต่ม.2ยันตอนนี้ก้1ปีแล้ว
เจอกันตัวเปนๆก้ตอนไปค่าย
แล้วก้ตอนนั้นพ่อขับรถไปส่งที่รร.แล้วติดไฟแดง แล้วเราก้เหนมันกำลังข้ามสะพานแต่....มันคงไม่เหนเรา...เศร้านะ
กับการที่เเอบชอบข้างเดียวอาจจะรู้ว่าไม่มีหวังแต่มันก้หวังต่อไป..อย่างเพ้อเจ้ออ่า

เราชอบมันมากหวังว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง
แต่ถึงเจอก้คงไม่ได้ทักทายกันหรอก
เพราะมันก้คงจำเราไม่ได้
...ซักวันเราอาจจะเดินสวนทางกันก้ได้น่าาใครจะรู้และสุดท้ายเราก้เหมือนไม่รุจักกัน
เราควรเลิกหวังไหม
เราก้คุยกันเรื่องเรียนปกติ มันก้บอกว่าเราชอบคนิตนะแล้วถ้าทำไม่ได้ข้อไหนก้ส่งรุปมาทำได้หมดแหละ
เราก้ตอบไปว่า
พูดแล้วนะ555

มันเศร้าๆๆๆๆมากๆๆๆถ้าวันนึงมันหายไปเราคงเจ็บน่าดู