สวัสดีค่ะทุกๆ คน นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา เราไม่เคยคิดจะมาตั้งกระทู้ในพันทิปมาก่อน อ่านมาก็มากแต่ไม่เคยคิดตั้ง แต่มาวันนี้อยากจะลองมาตั้งกระทู้ดูค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ ตามหัวข้อเลยค่ะ... เราค่อนข้างเป็นเด็กที่อยู่ในโอวาทของพ่อกับแม่ ไม่เคยเถียง ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง ไม่เคยทำตัวให้ท่านเสียใจ เราอายุ 24 ปีนี้แล้ว แต่เราเป็นคนเดียวในกลุ่มที่ยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยในชีวิต ! เพื่อนๆ เราเขามีกันหมดแล้ว บางคนก็แต่งงานแล้วด้วย แม้แต่เพื่อนเราที่เป็นเพศสาวนะยะยังมีแฟนมาแล้วหลายคนเลยค่ะ 555 ( เอ๊ะ อันนี้แน่นอน โลกมันเปลี่ยนไปแล้วสินะ ) พอทุกคนมีแฟน เพื่อนๆ ในกลุ่มๆ ก็จะชอบแซวเราว่า "อี... ( ชื่อเล่นเรา ) เมื่อไหร่จะมีแฟนสักทีวะ" บลาๆ น่ะค่ะ แรกๆ เราก็ไม่แคร์นะคะ เพราะไม่เคยสนใจ ถามว่าเรามีคนมาจีบมั้ย ? ก็พอมีบ้างค่ะ ในชีวิตก็เพียงแค่ 2 คนเท่านั้น ( เอิ่ม... เยอะชิมิ -_-^ ) แต่เราไม่ชอบก็เลยไม่คิดคบค่ะ และอีกเรื่องหนึ่งก็คือ เราเป็นโรคประหลาดค่ะ คือเข้าใจว่ายุคสมัยนี้เรื่องความซิงความโสดมันอาจจะไม่ค่อยถือกันแล้วกับคนบางกลุ่ม แต่เรายังถืออ่า T^T เราคิดตลอดเวลาว่าถ้าเรายังไม่แต่งงานเราจะไม่ยอมมีอะไรกับใครเด็ดขาด ต่อให้ผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนเราก็ตาม เพื่อนๆ ก็จะพูดว่า "ถึงซิงแต่ผู้ชายเขาไม่ซิงค่ามันก็เท่ากัน" แต่เราไม่คิดแบบนั้นนะ เรากลับคิดว่าถึงฝ่ายชายจะไม่ซิงก็ช่างเขาสิ แต่เราเป็น ผญ. เราก็ควรทำตัวเราเองให้มีคุณค่า เราเหมือนคนเพ้อเจ้อก็ว่าได้ เพราะเราคิดว่าถ้าวันหนึ่งเราแต่งงานมีครอบครัว สามีของเราคงภูมิใจที่เรายังบริสุทธิ์อยู่ เรามองว่านอกจากจะเป็นการให้เกียรติตัวเองแล้ว ยังเป็นการให้เกียรติสามี ( ในอนาคต ) ของเราอีกด้วย คงไม่มี ผช. คนไหนอยากได้แฟนที่โชกโชนเป็นที่เลื่องลือหรอกมั้งคะ ? ( คิดเองนะ มโนเอง 555 ) ทุกคนเชื่อไหมคะ เคยมีเพื่อนที่แบบไม่ได้สนิทกับเรามากเท่าไหร่ยุให้เราไปเที่ยวผับ ( แน่นอนพี่น้อง ข้าน้อยไม่เคยและอยากลองไปสักครั้ง 555 ) มันบอกว่า ลองไปดูเพื่อจะเจอ ผช. ที่มาจีบ และจะได้เสียซิงด้วย ! คือฟังครั้งแรกตกใจมาก ! แบบอีบ้า เผื่อ ??? เราก็เฉยๆ เราไม่ไปซะอย่างใครจะมาทำอะไรเราได้ ทุกคนอาจจะคิดว่า เอ๊ะ อีนี่โม้หรือเปล่า จะเข้าวัยผู้ใหญ่เต็มตัวแล้วแต่ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องอย่างว่า เรายินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ ^^ เพราะคนเรามีสิทธิ์คิดกันได้ แต่มันเป็นเรื่องจริงค่ะ เหมือนเราถูกปลูกฝังมาตลอดว่า เออ... เป็น ผญ. อย่าปล่อยเนื้อปล่อยตัวนะลูก แม่มักจะสอนแบบนี้เสมอ ( ไม่ได้ว่าใครนะคะเรายกตัวอย่างเฉยๆ ) เราก็จำอ่ะค่ะ มันถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก บวกกับเราเป็นคนหัวอ่อนด้วยไม่ใช่พวกรั้นจะทำอารมณ์แบบยิ่งห้ามยิ่งยุ แต่มาตอนนี้... เรามองย้อนดูตัวเองแล้วแอบคิดค่ะว่าเราผิดปกติหรือเปล่า ? 555 บางอารมณ์มันก็อยากมีใครสักคนนะคะ หรือเราขี้เหร่ ? แต่ไม่หรอกมั้ง ( มั้งด้วยนะ 555 ) เราหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ แต่เป็นคนไม่ชอบแต่งตัวเลย ! เสื้อยืดเกงยีนส์ตลอด ซึ่งบางทีเราก็คิดว่า... อืม อย่างเราคงขึ้นคานตลอดอ่ะ ไม่มีแล้วฟงแฟน ผช. สมัยนี้เขาชอบแบบ ผญ. น่ารัก แต่งตัวเก่ง เรามันตรงข้ามทุกอย่าง อ้อๆ เคยมี ผช. คนหนึ่งมาคุยกับเราแต่เราไม่เอารวมกับ 2 คนแรกที่จึบเรานะคะ เพราะมันมาแบบกวนตีนมาก ! เราเคยเปิดโอกาสคุย ซึ่งก่อนคุยก็บอกแล้วว่า เธอช่วงหนึ่งทุ่มอย่าโทรหรือแชทมานะ เพราะว่าเราจะสวดมนต์ทุกคืน ( คือเราสวดพระคาถาชินบัญชรน่ะค่ะ สวดมาได้จะ 5 ปีแล้ว ) แต่มันก็รั้นโทรมาแล้วพอเราไม่รับ มันโวยเรา บอกถ้าเราเป็นแบบนี้ก็ไม่มีใครทนเราได้หรอก ชวนไปไหนก็ไม่ไป ( คืออีห่า ชวนกูไปเที่ยวกลางคืนเนี่ยนะ คงไปหรอก =_= ) แล้วมันก็หายไปเลย เราก็ขำๆ ค่ะ ไม่ซี...

ที่มาตั้งกระทู้วันนี้อยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ ไม่มีแฟนทั้งๆ ที่อายุก็พอตัวแล้ว 555 คอมเม้นได้นะคะแลกเปลี่ยนทัศนคติในการใช้ชีวิตซึ่งกันและกันค่ะ... ขอบคุณค่ะ

แอบอายนะมาตั้งกระทู้ถาม แต่อยากอ่านความคิดเห็นจากทุกคนจริงๆ ค่ะ ^^