ตอนแรกนึกว่าเป็นเวรกรรม ต่อมาเมื่อคิดดูทุกสิงทุกอย่างเลยเริ่มคิดว่า นี่คื่อ ภัยสังคม
วันนี้ผมเดินทางไปซอยวัดบางละมุงเพราะมีคนรู้จักบอกว่าในซอยนี้มีร้านขายของทะเลสดถูกจึงขับเข้าไป ช่วงแรกจะเป็นช่วงเจริญถนนเป็นคอนกรีด เลยไปอรกจะเปลี่ยวเป็นทางขรุระ ผมขับเข้าไปจนไปจอดซื้อของ มีตาลุงคนหนึ่งขับรถตามมาบอกว่าเป็นตำรวจ ผมขับรถทับวิทยุทางราชการของแก แจ้งความจำนงจะให้ผมซื้อให้ใหม่ งงสิครับท่าน ผมผ่านมาไม่เห็นแกไม่เห็นวิทยุใดๆทั้งสิ้น ประกอบกับเป็นคนอยู่ไกล้ๆนั้นเอง แกกร่างมาก จะเอาเรื่องให้ได้(คนเสื้อขาวรู้ทีหลังว่าชื่อเล็ก) ทีแรกผมงง แต่ด้วยเป็นคนอยู่ไกล้ๆแถวนั้นจึงโทรเรียกเพื่อนมาเป็นเพื่อนคนหนึ่ง แกยังยืนยันจะให้ผมซื้อวิทยุสือสารให้ ผมบอกว่าผมไม่ผิดแต่เนื่องด้วยดูแกเป็นคนแก่และอยู่แถวนั้น ผมเลยจะช่วยแต่จะช่วยแค่ครึงเดียว แกไม่ยอมผมให้ไปโรงพักแกไม่ยอม ผมโทรหาเพื่อนตำรวจเพื่อนบอกขับรถออกมาเลย ของตกบนถนน เหยี่ยบไม่ผิด แต่ผมยังอยากจบดีๆ บอกไปโรงพัก ลุงบอกไม่ต้องไปกูนี่แหละตำรวจเดี๋ยวเรียกพวกมา เห็ว่าไกล้บ้านผมยอมจ่ายนิดหน่อยแต่ไม่ใช่ทั้งหมดแก่ไม่ยอม ข่มขู่ก้าวร้าวมาก ผมเห็นท่าไม่ดีบอกย้ายไปที่คนเยอะไดีกว่าแกไม่ยอมเอารถจอดขวาง แต่ระดับผมยังแหวกว่าขึ้นมาได้สัก1กม มาจอดหน้าบ้านท่า สท แหลมฉะบัง แกโวยวายว่าผมขับหนี ตานี้หละว่ามา พยานเยอะเลย ไม่นานนักก็มีรถสายตรวจมาขอบขอบคุณนายดาบ สภอ บางละมุงท่านนี้มากที่พยายามไกลเกลี่ย แกบอกคู่กรณีคือผมยอมช่วยครึ่งหนึ่งแล้ว ตำรวจจะช่วยอีก25%ลุงจะเอาไง ผมเลยจายตังฝากนายดาบท่านนี้ไว้ ว่าฝากดูแลด้วย
กลับมาถึงบ้านมานอนคิด เพื่อนและลุง สท ถามผมว่าขับรถมาเห็นแกมั๊ย ผมเลยคิดนี่เราโดนมนุษย์ลวงโลกหรือภัยสังคมหรือเปล่าว่ะนี่ โลกนี้อยู่ยากจริง
ทับตอนไหน ไม่คุ้นเลย
เลยมาเตือนภัยกันครับ อย่ายอมอยู่กรณีแบบนี้ อย่าอยู่ที่นี่ ให้ไปที่คนเยอะๆ
ทุกคนแม้กระทั่งตำรวจ ยืนฟังมัน พีตำรวจ บอกผมอย่าให้เป็นเรื่องใหญ่นะ ถ้าไปถึงโรงพักเดี๋ยวผมถูกว่าว่าแค่นี่เคลียไม่ได้ เพิ่งรู้ว่าแกเป็นอภปร สายแจ้งข่าว 5555