ผมทำงาน ที่บริษัทแห่งหนึ่งครับ ซึ่งมีพนักงานไม่มาก หน้าที่ของผมคือ บริการลูกค้า ตอบอีเมล และหาข้อมูลต่างๆให้กับลูกค้า ตรงจุดนี้ขอไม่ใส่รายละเอียดอะไรมากมายนะคะ ในการทำงานของเราช่วงแรกๆเราก้อรู้สึกดีนะถึงงานจะเลิกดึก เราเลิกงานสามทุ่มเข้างานเก้าโมงครับ  ตอนแรกเจ้านายก็ดูใจดีครับ ผมทุ่มเททำง่นเต็มที่ เลิกงานดึกรับผิดชอบสูงมาก งานไม่เสร็จก็ทำล่วงเวลาจนถึงสี่ห้าทุ่ม เที่ยงคืนก็มี เพราะเจ้านายบอกผมว่าเลิกงานดึกจะให้โอที ผมเลยทุ่มเททำงาน จนแทบไม่เหลือเวลาพักผ่อน แต่ พอถึงวันเงินเดือนออก ปรากฏว่า สิ่งที่ผมได้คือเงินเดือนเท่าเดิม ไม่มีโอที ผมคิดในใจ แล้วค่าล่วงเวลาที่ผมทำไปล่ะ ผมรู้สึกถูกเอาเปรียบอย่างมาก เพราะไม่มีใครหรอกที่ทำงานวันละ 14-15ชม.แล้วไม่หวังโอที เวลาทำงาน ผมไม่มีเวลาคุยกับใคร บางครั้งพ่อแม่โทรมาก้อไม่รับ ทุ่มเทให้งาน จนวันนี้ผมรู้สึกเอือมระอา เบื่องานเบื่อเจ้านายที่เห็นแก่ตัว บางครั้งถึงเวลาเลิกงานเจ้านายยังใช้ให้ทำงานอยู่ไม่ปล่อยกลับบ้าน ผมรู้สึกได้ถึงความเห็นแก่ตัวของเจ้านายที่สวมบทคนดีมีน้ำใจ แต่ใช้งานผมแบบเกินคุ้ม จ่ายสองหมื่นใช้ห้าหมื่น และหน้าที่ไม่เปนหน้าที่ ใช้อบบกลัวผมจะว่าง พอว่างให้ไแช่วยงานอีกฝ่าย ผมทำได้ แต่เค้าจี้ผมเกินไปจนผมรู้สึกไม่ไหว และผมกำลังจะลาออก ขอคืนชีวิต อิสระ ให้กับตัวเอง  ผมแค่อยาดมีเวลาหลังเลิกงานไปเดินผ่อนคลาย ออกกำลังกายบ้าง ไม่ใช่วันนึงมีแค่เวลาทำงานและเวลานอนพักเพียงแค่ 5-6ชม. บ่อยครั้งตีหนึ่งตีสองยังส่งข้อความมาถามงานและสั่งงาน ผมรู้สึกเซ็ง ไม่มีเวลาส่วนตัวไม่มีเวลาดูแลตัวเอง ขืนทำต่อไปผมคงตายแน่ ผมแค่อยากมาระบาย เพราะมันอึดอัดเหลือเกิน ใครเจอมาแบบผมบ้าง ขอความเห็นและกำลังใจหน่อยครับ ขอบคุณครับ