คือเราไปกิน kfc ที่โลตัส กับเพื่อนเมื่อวานนี้เอง ตอนนั้นเวลาประมาณทุ่มกว่าๆมั้ง เราก็ไปสั่ง kfc เอามาวางที่โต๊ะตามปกติ แล้วก็เดินไปล้างมือที่อ่างล้างมือของร้าน ระหว่างที่เดินไป (ระยะทางจากโต๊ะก็ไม่ได้ไกลมากนัก) ก็มีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างอ่างล้างมือกับเพื่อนอีกคนหันมายิ้มกับเรา แต่เรามองไม่ค่อยชัดหรอกว่าเค้ากำลังยิ้มมาให้ เพราะสายตาสั้น (หรือความรู้สึกช้ากันแน่วะ) เราก็เลยไม่ได้ยิ้มกลับ แล้วเราก็เดินผ่านไป และกลับมานั่งที่โต๊ะแล้วก็กินไก่กับเพื่อนกันอย่างตะกะมาก ด้วยความหิว 555 แล้วเราก็กินเสร็จภายในเวลาอันรวดเร็ว คือตะกะอ่ะนะ แต่ไก่ยังเหลืออยู่ในจานค่อนข้างเยอะเพราะสั่งชุดใหญ่ เราเลยเอาไปให้พนักงานใส่กล่องกลับบ้าน ตอนเดินไปก็ผ่านโต๊ะผู้ชายสองคนมะกี้ แต่ผู้ชายสองคนนั้นไม่มีแล้ว แต่ถูกแทนที่ด้วยผู้ชายคนหนึ่งแทน ผู้ชายหนึ่งคนที่นั่งตำแหน่งเดียวกันกับผู้ชายคนเมื่อกี้ ส่งยิ้มมาให้เราอีกแล้ว และเราก็มองไม่ชัดอีกนั้นแหละ มองไม่ชัดถึงหน้าตาเค้า แต่คราวนี้เราได้ส่งยิ้มกลับไปนะ (ไม่พลาดหรอก 555) แล้วเราก็เดินผ่านไปเอาไก่ให้พนักงานใส่กล่องและเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่น้ำในแก้วหมดแล้ว ก็เลยเดินไปเติมน้ำ (มันเป็นแบบบริการตัวเองน่ะ) ก็เดินผ่านโต๊ะผู้ชายคนนั้นอีกนั้นแหละ คราวนี้เราได้มองหน้าเค้าชัดๆ คือ........หล่อมากกกกกก ตาตี๋ สเปกเลยอ่ะ เค้าเงยหน้ามาส่งยิ้มให้เราอีกแล้ว ยิ้มแรงกว่าเดิมด้วย เขินเลย >////< จากนั้นเราก็ไปเติมน้ำ แล้วกลับมานั่งที่โต๊ะ แน่นอนว่าไม่พลาดที่จะเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง เล่าไปก็เขินไป แต่คิดในใจ แค่ส่งยิ้มให้คงไม่ได้หมายความว่าเค้าปิ้งเราซ๊ะหน่อย เราก็ปล่อยผ่านไป จนเราลุกจะออกจากร้าน เพื่อนพาเราเดินผ่านโต๊ะผู้ชายคนนั้น ตอนที่เราเดินผ่าน เค้าส่งยิ้มมาให้แต่ไกลเลย คราวนี้ยิ้มแรงมากกกก มากกว่ารอบที่แล้วอีก เป็นรอยยิ้มที่ดูจริงใจมาก มากจนเราหวั่นไหวเลยอ่ะ รอยยิ้มที่กว้างจนเห็นฟันกับดวงตาที่มีเพียงเส้นบางๆเห็นแววตาแค่น้อยนิด น่ารักอ่ะ ^_^ แล้วเราก็เดินออกจากร้าน เดินเวียนไปเพื่อถ่วงเวลากลับบ้าน 555 เดินไปก็พูดถึงเค้าไป เอ๊! เค้าคิดยังไงกับเรานะ    รอยยิ้มแบบนั้นจะชอบเรามั้ยนะ  เดินบ่นไปกับเพื่อน 555 (คือกำลังอินเลิฟ) แล้วเราก็เดินไปที่โรงหนัง เพื่อนมันจะไปดูโปรแกรมหนัง เดินอยู่ข้างในพักนึง เพื่อนก็สะกิดเราแรงมากให้ดูว่าผู้ชายตาตี๋คนนั้นเดินมาที่โรงหนังด้วย เราก็หันไปเห็น แต่ไม่ได้สบตาอ่ะ หันไปไม่ถูกจังหวะ และไม่กล้าหันไปบ่อยๆ เขินนนนน อีกอย่างเราเป็นผู้หญิงด้วย ให้ออกตัวแรงคงไม่ได้หรอก (บอกเค้าไปว่าฉันชอบเค้า >/////<) แล้วเราก็เดินออกมา ด้วยความเขินเลยเดินไปเข้าห้องน้ำ คิดในใจว่าจะต้องได้เจออีก ออกจากห้องน้ำมาก็เดินเวียนอีกครั้ง คือต้องได้เจออีก แต่ที่ไหนได้ ผิดหวังน่ะสิ (   -_-) จริงๆแล้วโลตัสกระบี่ก็ไม่ได้ใหญ่มากนะ ทำไมอ่ะ ทำไมถึงไม่ได้เจอกันอีกครั้ง เราก็ไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกแล้วด้วย ไม่น่าเลย :-_-: เราควรที่จะได้รู้จักกันมากกว่านี้นะ ไม่น่าจากไปง่ายๆแบบนี้เลย


     ปล.  กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา มีจุดประสงค์คืออยากจะแชร์เรื่องราวดีๆของตัวเองบ้าง และอีกจุดประสงค์ เผื่อหนุ่มตาตี๋คนนั้นจะมาเจอกระทู้นี้ของนี้ แล้วได้อ่านจะได้รับรู้ความรู้สึกของเราว่าเราชอบเธอนะ เธอทำให้เราหวั่นไหว ( ยิ่งเป็นคนหวั่นไหวง่ายด้วย 55 ) และเราก็อยากรู้ว่าที่เธอแสดงออกแบบนั้นคือคิดยังไงกับเรา จะคิดเหมือนกับเรารึป่าว 555 อ่อยมากไปละ