ขอเท้าความว่าเป็นคนตั้งใจเรียนมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ  แล้วค่ะ.
เป็นคนตั้งใจเรียน ตั้งใจสอบ เวลาเล่นคือเล่น เวลาเรียนก็ตั้งใจ ทำงานรับผิดชอบทุกอย่าง เรียบร้อย
ตั้งแต่ ประฐม ม.ต้น ม.ปลาย จนมหาลัย มีหลุดบ้าง ขึ้นบ้าง พยายามประคองตัวเองตลอดเวลาเทอมไหนหลุด
เทอมหน้าเอาใหม่ ตั้งใจเรียน มีเที่ยวกับเพื่อนบ้าง สังสรรค์เฮฮาล้างตามประสาวัยรุ่น
ความตั้งใจคือขอตั้งเป้าตัวเองให้ประสบความสำเร็จทางการเรียนบ้าง ไม่อยากทำให้ที่บ้านผิดหวัง
ก็พยายามที่จะทำเกรด มหาลัยให้ถึง 3.50 ก่อนจบให้ใด้ กว่าจะประคองให้ขึ้นมาถึงได้มันยากมากเลยค่ะ
ปี1 ปี2 ยังไม่ถึงไม่เป็นไร ปี3 ปี4 ก็ถึงเกรดขึ้นจนได้ 3.50 พอเกรดเทอมสุดท้ายออกเห้ยมันถึงแล้ว
เป้าหมายแรกในชีวิตเรามาถึงแล้ว พ่อแม่พี่น้อง ลุงป้าน้าอาจะดีใจกับเรามากแน่ๆเรา ก็โพตส์ลงโซเชียลบอกว่า
" ในที่สุดเป้าหมายที่วางไว้ก็ไปถึง ขอขอบคุณ ผู้มีพระคุณทุกท่านที่ทำให้เรามีทุกวันนี้ #เหรียญเงิน "
ญาติพี่น้องทุกคนก็มาแสดงความดีใจ มีเพื่อนๆหลายๆคนก็มาแสดงความดีใจกับเราด้วย
แต่พอเลื่อนเฟสบุ๊คลงมาสเตตัสนึง จากเพื่อนคนนึงที่ถือว่าสนิท บอกว่า "เกียรตินิยม ไม่ได้การันตีความสำเร็จ ทุกวันนี้เราทำถูกแล้ว"