วันนี้จะมาเล่าเรื่องการตัดสินใจเรื่องใช้จ่ายเงิน โดยใช้สมองสองส่วน ส่วนหนึ่งคือ ตรรกะ การใช้เหตุผล อีกส่วนคือ ความพอใจ ภูมิใจที่จะรายงานว่า สมองส่วนตรรกะชนะน็อคจ้า!

เมื่อวานเดินตลาดนัดมศว เดินผ่านร้านรองเท้าแล้วเผลอหยิบมาลอง คนขายบอกว่าจะกลับบ้านแล้วลดราคาให้พิเศษสุดๆเลยแล้วกัน จากสองพันเหลือพันเจ็ด เซ็นทรัลขายสามพันนะคะ ข้อมูลเพียงพอที่จะทำให้สมองส่วนความพอใจสั่งให้เราหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมา เป็นโชคดีจริงๆที่มีเงินไม่พอ เงินในกระเป๋ามีแค่สองร้อย แม่ค้าบอกว่าไปกดเอทีเอ็มตรงนู้นเลย เราก็เดินไปตามคำสั่งเหมือนหุ่นยนต์โดนป้อนโปรแกรม ในหัวมีแต่ข้อมูลว่า “เค้าขายในราคาต่ำสุดๆจะกลับบ้านแล้ว” “เซ็นทรัลขายสามพัน” วนเวียนอยู่ในหัว เดินตรงไปยังตู้เอทีเอ็ม ใส่บัตรเข้าไปในตู้ กดรหัสเรียบร้อย แล้วสมองส่วนตรรกะก็ฉุกคิดได้ว่า เดี๋ยวๆๆๆ ฉันเพิ่งจะซื้อรองเท้าไปเมื่ออาทิตย์ก่อน รองเท้าที่บ้านก็เยอะแล้ว ในหนึ่งสัปดาห์ใส่ไม่ซ้ำคู่ก็ยังได้ และเราไม่ได้ชอบมากถึงขนาดที่ว่าจะต้องเอาให้ได้ อ่าฮ่า ตรรกะชนะใสๆ สามต่อสอง ชักบัตรเอทีเอ็มกลับทันที และวิ่งออกจากตลาดนัดอย่างไว บราโว่!!!!

คนอื่นๆละคะ เคยรู้สึกภูมิใจที่เอาชนะใจตัวเองได้หรือเปล่า ช่วยกันมาแชร์วิธีหักห้ามใจตัวเองไม่ให้ซื้อของที่ไม่จำเป็นกันนะคะ