ไม่เข้าใจอารมณ์บุ๊ค คืองงมาก อินี่ไม่ใช่คนคิดซับซ้อนไง พอเปิดเบรคมาถึงใส่โบ้มๆๆเหมือนคนเมนส์มางงมาก มันไม่ใช่การอ่านนิยายที่จะบรรยายเป็นตัวอักษรว่าตัวละครคิดแบบนั้นมีปมแบบนี้ พอใส่อารมณ์ตู้มเดียวเลยงง
จะว่าเฟรมฟันแล้วทิ้ง ไม่สนใจ อันนี้ก็ไม่ใช่ ถ้าเฟรมไม่สนใจเลยอันนั้นก็จะเข้าใจอารมณ์ในตอนนี้ชัดกว่านี้ จะว่าให้ถูกคือ น้องเฟรมลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของขุ่นแม่ติดเมียมากนะคะ(ไม่นับตัวอย่างEPถัดไป) ได้ปุ๊บติดปั๊บ ตามต้อยๆๆ ไปหาเค้าถึงห้อง แต่น้องบุ๊คเมินตลอด ขุ่นแม่ก็เห็นแอบเขินเบาๆ
ถ้านับให้ถูกคือ "นางได้เฟรมแล้วทิ้ง"มากกว่า ถ้าเป็นEPก่อนหน้ายังพอเข้าใจว่า บุ้คพอเสียให้เฟรมแล้วเหมือนจะตกหลุมเสน่ห์นิดนึง แอบเผลอใจเล็กๆ มีเอาน้ำไปให้ แต่เฟรมติดแชตหลายคนก็ต้องมีน้อยใจเป็นธรรมดา

จะบอกว่าสาเหตุการแซวเนี่ยไม่มีอะไรมากเลย กูการกระทำของพวกเธอสองคนก็รู้ บุ๊คซื้อน้ำไปให้เฟรม เอาขวดน้ำแหย่กัน เย็นเหรอๆๆ ฉากนั้นเพื่อนมันก็เริ่มคิดแล้ว ต่อมาเฟรมเดินตามต้อยๆๆ ไปหาที่โต๊ะ เขียนหนังสือเล่น แหย่กัน กระหนุงกระหนิงกันสองคน ใคร ใคร๊ ใครมันจะไม่คิด ใครมันจะไม่แซวลูก ต่อให้ไม่มีเรื่องอะไรกันเลยยยยยยยย แล้วเฟรมมาทำแบบนี้ หรือเปลี่ยนเป็นฟิว ลูกโม่ วิทย์มาทำแบบนี้เพื่อนมันก็แซว

คู่นี้น่าผิดหวังนิดนึง นึกว่าผ่านฉากพีคตอนมีอะไรกันแล้วจะพีคยิ่งขึ้นกว่าเดิมเพราะEPนั้นน้องมีเสน่ห์มาก แต่หลังจากนั้นเสน่ห์มันลดลง จากว่าด้วยตัวบทก็ได้ที่บุ้คเผลอใจนิดๆ เอาน้ำไปให้ หรือแอบน้อยใจตอนเฟรมแชต(ฉากบนห้างหน้าโรงหนัง) คือไม่ค่อยชอบตรงนี้นิดนึง มันเป็นจริตผู้หญิงเนาะ เข้าใจว่าเจ้าลูกชายของขุ่นแม่มันน่ารัก แต่เอาจริตแบบนี้มาใส่ในผู้ชายมันดูสาวไปนิด แต่ใครชอบก็ไม่ว่ากัน
แต่มาชอบอีกครั้งตอนที่เฟรมมาหาที่ห้อง กับEPล่าสุดตอนที่เฟรมมากวนที่โต๊ะก่อนบุ้คจะเหวี่ยงแตก ฉากนี้ดีๆ ชอบการวางเฉยแบบนี้แหละ หนูต้องวางเฉยค่ะลูกสะใภ้ ให้ผู้ชายเข้าหาหนูค่ะลูก แต่เหวี่ยงมากไปก็ไม่ดีนะ ลูกชายขุ่นแม่อุตส่าห์รอเจอ นี่ก็เล่นตัวไปแอบหลังเสา เป็นไงอ่ะ เค้าไปหาเพื่อนแล้วไง แห้วเลยคราวนี้(ฉากนี้แอบเห็นใจบุ้คนิดนึง เดี๋ยวแม่ตีลูกชายแม่ให้นะ จะไปก็ไม่บอกก่อน ไหนว่ารอเค้า อยากคุย อยากเจอ)