Q&A with Men's National Team Head Coach John Speraw [1/2]

เดือนก่อนผมได้ฟังเทปสัมภาษณ์ของ John Kessel สัมภาษณ์ John Speraw โค้ชทีมชายของUSA อัดไว้ช่วงหลังจากได้แชมป์เวิล์ดคัพ 2015 ฟังแค่บางส่วนแล้วรู้สึกว่ามันน่าสนใจดีเลยลองแปลมาให้ทุกคนได้อ่านกันครับ มีทั้งเรื่องชีวิตของ Speraw เรื่องของผู้เล่นในทีม เพื่อต้อนรับเทศกาล Final6 FIVB World League เลยรีบปั่นให้เสร็จ 555
ถ้าชอบทีมชาย USA อยู่แล้วแนะนำให้ลองอ่าน อย่างผมพอฟังไปเรื่อยๆก็กลายเป็นfcทีมนี้ไปอีกทีมนึง หรือถ้าไม่ชอบดูวอลเลย์ชายลองอ่านแนวคิดของ Sperawก็ได้ผมว่าน่าสนใจดี แต่ถ้าอยากฟังเองก็ตามlinkนี้เลยครับ >>https://www.youtube.com/watch?v=cC2RjA7D7Qc


John Speraw เป็นโค้ชทีมชายสหรัฐฯตั้งแต่ปี 2013 ความน่าสนใจก็คล้ายกับทีมหญิงคือผู้เล่นส่วนใหญ่ที่เป็นเด็กใหม่สามารถขึ้นมาเป็นตัวจริงได้อย่างรวดเร็วทำให้ทีมมีอายุเฉลี่ยไม่สูงมาก ผลงานความสำเร็จล่าสุดคือพาทีมคว้าแชมป์ FIVB World Cup 2015 และได้สิทธิ์ไปเล่นโอลิมปิกที่ริโอ

- ผมใช้คำปนกันทั้งภาษาพูดภาษาเขียน
- ชื่อเฉพาะขอใช้เป็นภาษาอังกฤษนะครับ
- มีบางประโยคบางช่วงที่ฟังไม่ทัน ไม่ชัวร์ ผมพยายามพิมพ์ให้มันไหลลื่นจากรูปประโยคดวยรวม หรือตัดเล็กน้อยออกไป แต่คิดว่าไม่เสียในความครับ
- ผมเสริมข้อมูลให้บางจุด จะอยู่ท้ายแต่ละย่อหน้าเพื่อไม่ให้รบกวนการอ่าน


______________________________________________________________________________________________



Q: พูดถึงภาพนี้ ยินดีด้วยครับ

A: เป็นภาพที่ดีครับ ผมคิดว่าคุณจะเห็นได้ถึงความรักความอบอุ่นในทีม พวกเค้ามีสปิริตสูงและเล่นกันเป็นทีม มันทำให้ผมรู้สึกทึ่งที่ได้เห็นการพัฒนาหลังจากความล้มเหลวเมื่อไม่กี่ปีก่อน ภาพทางขวามือเป็นถ้วยใบที่6 ที่USAได้จากรายการใหญ่[1]มันทำให้เราภูมิใจมากและแน่นอนทำให้เราได้สิทธิ์ไปเล่นโอลิมปิก เป็นเรื่องเหลือเชื่อสุดๆสำหรับพวกเรา
________________________________________________________
1. 6แชมป์รายการใหญ่ของ USA ทีมชาย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

Q: พูดถึงมาสคอตในรูปหน่อยครับ
A: มาสคอตชื่อvabochan ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือตัวอะไรแต่ทุกคนอยากได้มาก พวกเราเลยมีกันคนละตัวเลย



Q: แน่นอนคุณได้ไปริโอแล้ว มีแฟนๆอยากรู้เกี่ยวกับเส้นทางในอาชีพโค้ชของคุณ แรงบันดาลใจและการตัดสินใจมาเป็นโค้ช คุณเริ่มมาเป็นโค้ชวอลเลย์บอลได้อย่างไรหรือเคยเป็นโค้ชกีฬาอื่นมาก่อนครับ

A: สมัยมหาลัยผมเล่นให้กับ UCLA ขณะเดียวกันก็มุ่งมันอย่างมากในอาชีพสายการแพทย์ ครอบครัวผมทำอาชีพหมอ นางพยาบาล แม่ของผมก็เพิ่งเกษียณจากการเป็นอาจารย์พยาบาลที่ Tennessee นั่นเป็นสภาพแวดล้อมที่ผมคุ้นชินเลยเป็นอาชีพที่ผมอยากจะเป็น ตอนเพิ่งจบใหม่ๆผมทำงานที่โรงพยาบาลในUCLA Al Scates[2] มาชวนให้ผมไปช่วยคุมทีม ผมช่วยเขาในส่วนของการเก็บสถิติข้อมูล การได้กลับไปเจอรุ่นน้องในทีม ได้ช่วยพวกเค้าในส่วนที่ผมถนัดทำให้ผมเริ่มติดใจและสนุกกับการเป็นโค้ช เกือบปีนึงต่อมาผมนั่งคิดอยู่ในห้องทำงานแล้วบอก Scates "ผมคิดว่าจะไม่ไปเรียนต่อหมอแล้ว ตอนนี้ในหัวคิดแต่เรื่องโค้ชทีม"  เขาขำที่ผมพูดแบบนั้นแล้วตอบว่า "หวังว่านายกำลังคิดถึงคุมทีมหญิงนะเพราะมีโอกาสมากกว่า” (คนสัมภาษณ์ขำ555)
          ผมถอนหายใจ ผมก็ไม่รู้นะว่าผมเลือกเพศรึปล่าวมันแค่รู้สึกว่าไม่น่าจะทำทีมหญิง Scates บอกผมว่าDoug Beal[3] เพิ่งจะโทรมาขอให้เค้าไปคุมทีมชุดกีฬามหาวิทยาลัยโลก(1997) เค้าเลยจะคุยกับ Doug ให้เผื่อว่าผมจะพ่วงติดไปเป็นผู้ช่วยโค้ชได้ สุดท้าย Doug ก็อนุญาตทั้งๆที่ผมไม่มีประสบการณ์มาก่อนเลย ดังนั้นอาชีพผู้ช่วยโค้ชอย่างเป็นทางการของผมครั้งแรกที่แท้จริงคือกับทีมชาตินี่ล่ะ ผมทำในปีนั้นแล้วก็ทำต่อในทุกซัมเมอร์ปีต่อๆไปในส่วนของทีมยุวชน, เยาวชน[4], ชุดกีฬามหาวิทยาลัยโลก, ทำPanAM 2 ครั้ง หลายปีต่อมา Hughเลื่อนเป็นโค้ชทีมชายชุดใหญ่ ส่วนผมไปเป็นเฮดโค้ชให้UC Irvine พอแคมป์ทีมชาติย้ายมาตั้งที่ Anaheim ซึ่งไม่ห่างจากIrvineมาก Hugh ชวนผมให้มาเป็นผู้ช่วยโค้ชแบบพาร์ทไทม์[5] และนั่นก็เป็นบันไดขั้นสุดท้ายเพื่อขึ้นสู้การโค้ชในทีมระดับสูงสุด ช่วย Hugh จนถึงปี 2008 จากนั้นกลับมาอีกครั้งช่วย Alan Knipe[6] ในปี2011-12 จนในที่สุดได้รับโอกาสเป็นเฮดโค้ชทีมชาติเอง
________________________________________________________
2. Al Scates โค้ชในตำนานของ UCLA [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
3. Doug Beal [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
4. Speraw ได้เป็นผู้ช่วยโค้ชให้ Hugh McCutcheon ที่เป็นโค้ชคุมทีมเยาวชนชายในสมัยปี 2000-2001
5. USA volleyball ย้ายมา Anaheim ในปี 2006 ส่วน Speraw เริ่มทำงานเป็นผู้ช่วยโค้ชทีมชายอีกครั้งในปี 2007
6. Alan Knipe [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

Q: ที่คุณเพิ่งเล่ามามีสิ่งที่ผมไม่แน่ใจว่ามีในโค้ชสโมสรหญิงหรือลีกมหาลัยของผู้หญิงก็ดี นั่นก็คือเหมือนว่าพวกคุณ (โค้ชชาย) แลกเปลี่ยนความเห็นกัน, ทำงานด้วยกันแม้ว่าคุณจะคุมUCLAตอนนี้หรือเคยคุม UC Irvine มาก่อน พวกคุณเข้าร่วมโครงการพัฒนาในระดับมหาลัยเพื่อทำให้วอลเลย์ชายพัฒนาขึ้น ทั้งหมดเพราะอะไรครับ

A: ผมก็ไม่รู้ว่าที่คุณพูดมาจะเป็นจริงสำหรับทุกคนไหมนะ ผมไม่สามารถพูดได้ว่าโค้ชชายทุกคนอยากจะแชร์ข้อมูลให้คนอื่น แต่ผมมั่นใจว่าโดยรวมแล้วโค้ชทุกคนอยากให้ทีมชาติของเราพัฒนา มีกฏที่พวกเราตั้งขึ้นสำหรับการมีส่วนร่วมช่วยซ้อมให้ทีมชาติช่วงซัมเมอร์ พวกเราทุกคนเหมือนถูกดึงดูดให้รวมกัน (naturally gravitated กันเลยทีเดียว) แชร์เทคนิค, ข้อมูลกันเพื่อทีมชาติ ผมคิดว่าในส่วนของวอลเลย์ชายเรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

          อย่าง Aaron Russell ซึ่งเป็นหัวเสาตัวจริงของเราในปีนี้มาเข้าแคมป์ตั้งแต่เมื่อซัมเมอร์ปีก่อน เรารู้ตั้งแต่ตอนนั้นว่าเขาจะมาเป็นกำลังทีมชาติแต่ติดที่รัสเซลต้องกลับไปเรียนให้จบ ระหว่างนั้นเราวัดspike reach เขาทำได้11’6ฟุต (ประมาณ 350cm) ซึ่งเป็นระดับที่ไม่ค่อยน่าจดจำค่อนไปทางต่ำด้วยซ้ำ ผมเลยโทรหา Pav[7] เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ผมบอกเขา “Pav ผมต้องการให้เขากระโดดได้สูงกว่านี้ ปีหน้าเขาอาจเป็นกำลังสำคัญของทีมชาติได้” และPavก็ใจกว้างมากพร้อมช่วยทีมชาติ ผมเลยส่งทีมงานโค้ชด้านการฝึกความแข่งแกร่งและความยืดหยุ่นกล้ามเนื้อ (strength&conditioning coach) ไปทำความเข้าใจกับสตาฟทางนั้น และผมก็สามารถขออะไรPavได้โดยตรง ผมบอกเค้าว่าถ้าวันไหนทีมคุณเล่นในEIVA[8] กับทีมที่อ่อนกว่าแล้วคุณรู้ว่าทีมจะชนะแน่ ผมต้องการให้รัสเซลได้บอลมากๆในแมทช์นั้น ซึ่งPavก็เข้าใจดี แล้วจะบอกอะไรให้ สิ่งที่อยากได้ก็เกิดขึ้นจริง รัสเซลแกร่งขึ้นมากในปีนั้น spike reach ที่วัดล่าสุดเดือนสิงหาก่อนเวิล์ดคัพจะเริ่มเพิ่มเป็น 12ฟุต (365cm) สำหรับการพัฒนาของรัสเซลก็เป็นเรื่องของการทำงานร่วมกัน ในฐานะโค้ชNCAA ผมรู้ดีว่ามันอาจทำให้ Penn Stateแกร่งขึ้นในปีนั้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วงานของผมคือการสร้างทีมที่ดีที่สุดที่พร้อมจะก้าวลงคอร์ทในริโอ ผมทำได้ทุกอย่างเท่าที่สิ่งนั้นเป็นไปได้ ซึ่งการทำงานร่วมกับเฮดโค้ชคนอื่นๆคือสิ่งที่ผมควรทำ ดังนั้นผมจึงทำมัน  

Q: ตอบได้ดีครับ สมมติ John Speraw กำลังโค้ชลูกทีมอยู่ แล้วหนึ่งในผู้ชมเกิดอาการโคม่า อย่างงี้โทษ Scates ได้ไหมที่ทำให้โลกใบนี้ขาดหมอไปคนนึง (ฮาา)

A: (ขำ) หมอมีเยอะแยะครับ
______________________________________________________
7. Mark Pavlik เฮดโค้ชของ Penn State [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
8. ลีกมหาลัยของสหรัฐฯจะแบ่งเป็นกลุ่มโซน(conference) ทั้งสิ้น 4 โซน แข่งกันภายในกลุ่มก่อน จากนั้นผู้ชนะ+อีก2ทีมจากการเชิญ จะมาแข่ง
ชิงแชมป์ NCAAกันอีกที



Q: okครับ แล้วตัวเองในวันนี้อยากย้อนกลับไปบอกตัวเองในวันแรกๆที่เริ่มการเป็นโค้ชว่าอะไร มีอะไรอยากเตือนตัวเองเป็นพิเศษไหมครับ

A: ผมไม่รู้ว่าจะบอกอะไรกับเขาดี การที่ผมได้ผ่านสิ่งต่างๆทั้งหมดมาเป็นประสบการณ์อันล้ำค่า อาจจะไม่ได้รู้ไปทุกเรื่อง แต่สิ่งที่ได้ผ่านเรียนรู้มันมีค่ามาก ถ้าผมอยากจะบอกตัวเองจริงๆนะ อย่างถ้าตอนนี้ย้อนกลับไปบอกตัวเองในปี 2013 ได้ อย่างแรกเลยคงประมาณ “อย่าเครียดมาก นายจะชนะเวิล์ดคัพแล้วได้ไปโอลิมปิก” (คนสัมภาษณ์ขำ) ทีมของเราที่ประสบความสำเร็จในทวีปอาจจะถูกโค่นในคัดทวีปที่มีตั๋วเพียงไปเดียวกับ 1 แมทช์ตัดสินชี้ชะตาก็ได้ ลูกทีมอาจจะบาดเจ็บ อาจจะป่วยก็ได้ คิวบา, แคนาดาหรือเม็กซิโก อาจจะเล่นดีขึ้นมา ลูกทีมเราอาจสมาธิหลุดแล้วเสิร์ฟเสีย มันมีหลายอย่างมากที่วนเวียนอยู่ในหัวคนเป็นโค้ช ผมถึงอยากบอกตัวเองในวันนั้นว่าอย่าเครียดมาก แต่คุณรู้ไหมผมว่าความกดดันทำให้ผมดีขึ้น ทำให้ทีมดีขึ้น ทำให้ผมได้เรียนรู้อย่างต่อเนื่องในสามปีที่คุมทีมมา ผมทึ่งตัวเองกับประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้จากทีม ส่วนมากคิดว่าเกิดจากการที่ผมใส่อารมณ์ความรู้สึกไปกับสิ่งที่กำลังทำด้วย การผ่านช่วงเวลาที่ดีและร้ายในอาชีพโค้ชสอนผมอย่างมาก ผมจึงคิดว่าผมไม่ต้องการคำใบ้อะไรที่จะทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  วอลเลย์บอล นักวอลเลย์บอล โอลิมปิก 2016
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่