ต้องเอาแต่เริ่มเนอะ จะพยายามให้สั้นที่สุดนะคะ คือเรามีแฟนคนนึง สมมุติชื่อ เอ คือเราแรกเราเจอเค้า เราแบบว่าเราชอบผู้ชายคนนี้มาก เค้าเป็นชายในฝัน ด้วยความที่ว่าแรกพบ เค้าหน้าตาดี(ใครๆก็ชอบม่ะ ) ดูเป็นผู้ชายอ่อนโยน ฉลาด การงานดี คือดูรวมๆเค้าน่าจะเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงส่วนมากชอบ และเราก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่เราเป็นผู้หญิงแบบธรรมดามากกกก คือถามว่าสวยมั้ยคือเราไม่ได้สวย แต่ก็ไม่ได้ขี้แหร่ เอาเป็นว่าเราเป็นผู้หญิงเกรดแบบกลาง คือหน้าตากลางๆ จบป.โท งานค่อนข้างสบายกว่าคนอื่น รายได้ก็ประมาณ 3x,xxx ด้วยเหตุการณ์ที่เราโสด เค้าโสด(แต่ก็มีผู้หญิงเข้ามาตลอดช่วงนั้น และเราก็เป็นหนึ่งในตัวเลือก) จนสุดท้ายด้วยมนต์สายดำ อิอิ หรือพรหมลิขิตก็ว่าได้ ได้สร้างเหตุการณ์(เค้ารถชนแบบหนักมาก แล้วเราก็แบบอยู่ข้างๆเค้า พาเค้าไปทำโน่นนี่นั่น ตอนที่เค้าไม่มีรถ)ให้เรามีโอกาศใกล้ชิดและเค้าตัดสินใจคบกับเรา เออ แล้วก็เค้าเลิกกับแฟนเก่าที่คบกันมา 7 ปี ก่อนที่จะมาคบกับเรา คือ ผู้หญิงทิ้งเค้าไปเพราะเค้าไปเรียนต่อ ออสเตรเลีย คงอารมณ์เหงาแล้วก็มีคนเข้ามาทำให้หวั่นไหวทำให้เค้าต้องบินกลับมาเพื่อที่จะง้อผ็หญิงคนนั้นแต่ไม่สำเร็จ ทำให้เค้าโสดไปโดยปริยาย ดูเหมือนเค้าจะเป็นผู้ชายรักเดียวใจเดียวนะ แต่มันมีรายละเอียดมากกว่านั้น คือระหว่างที่เค้าคบกัน เอ เองก็มีผู้หญิงเข้ามาตลอด จนคบกันประมาณปีที่ 5 เค้าก็เลิกนิสัยเจ้าชู้นั้นไป(ตามที่เค้าเล่าให้ฟังอ่านะ) จนมาปีที่ 7 เอ เกิดอยากไปเรียนต่อออสเตรเลียจึงเป็นเหตุให้เค้าต้องเลิกกัน เอาหล่ะเข้าเรื่องเราและเค้าแล้ว(รู้สึกจะเล่าประวัตินานเกินเนอะ)
ในที่สุดเราก็ได้มาคบกัน ใช้เวลาซักพักจนเราสองคนเปิดเผยตัวตนที่แท้จิง นึกออกม่ะคือคนเราคบกันแรกๆอ่ะ มันก็เป็นแบบยังไม่ได้แสดงนิสัยที่แท้จริงออกมาหมด ยังมีแอ๊บบ้างไรบ้าง ยังหวือหวาบ้าง เอาตรงๆยังหลง จนเรามาได้ทำธุรกิจร่วมกัน เป็นร้านขายเสื้อผ้ามือสองจากเกาหลี 2 สาขา ตอนแรกเราแอบดีใจว่าเค้าให้เราเข้าไปทำธุรกิจด้วย คงวางแผนอนาคตกับเราไว้แน่เลย แต่พอทำไปทำมาซักพัก ปัญหาถาโถมเข้ามาเยอะมาก เค้าเป็นคนฉลาด จัดการทุกอย่างได้ดีกว่าเรา และบางครั้งกลายเป็นแบบไม่ฟังเราเลย ทะเลาะกันบ่อยมาก จนสุดท้ายร้านก็ปิดไปหมด ตอนนี้คือไม่ได้ทำอะไรร่วมกันแล้ว แต่ก็ยังคบกันอยู่ ตลอดเวลาที่คบกันมาเค้าก็ว่าเราอยู่เรื่อยๆว่าเรายังไม่ใช่แบบที่เค้าต้องการ แฟนที่เค้าต้องการคือ
1. ต้องเป็นคนฉลาด(เค้าบอกเราไม่ฉลาด) เค้าต้องการแฟนที่ฉลาด ฉลาดพูด วางแผนการใช้ชีวิต มีจุดมุ่งหมาย การใช้ชีวิตต้องมีแบบแผน แต่เค้าบอกเราไม่มีซักอย่าง เวลาทะเลาะกัน เค้าก็จะว่าเราเรื่องนี้เป็นประจำ
2. ต้องดูแลเอาใจใส่เค้า(เค้าบอกเราไม่เป็นผู้หญิงเอาซะเลย เราไม่มีความอ่อนโยน เอาใจก็ไม่เป็น ไม่เคยใส่ใจ เค้าบอกเราต่างจากแฟนเก่าเค้ามาก แฟนเก่ามาอีกแล้วหนึ่งครั้ง) เอ้ย คือเราก็แบบเราไม่ใช่แบบขนาดนั้นนะเว้ย แต่เราไม่เคยเถียงชนะเค้าหรอก คือด้วยความที่เค้าเป็นคนฉลาด เถียงๆไปซักพักเราก็ จะรู้สึกเรา เออ...เราผิดๆ ต้องบอกก่อนว่าเค้าไม่ใช่เหมือนผู้ชายทั่วๆไป เค้าคอ่นข้างจะต้องการทำคนดูแลเอาใจใส่ เค้าเป็นผู้ชายที่สะอาดมากๆๆๆๆ เราก็แบบไม่ใช่ไง เค้าคาดหวังให้เราเป็นคนมีระเบียบเก็บทุกอย่างให้เป็นระเบียบ สะอาด เหมือนแม่เค้า คือเอาง่ายๆคือเป็นแม่บ้านที่ดีเลยอ่ะ แต่เราไม่ใช่ไง เราก็ยอมรับว่าเราไม่ได้เป็นอย่างนั้น แต่เราก็พยายามปรับตัว แต่คือเราไม่ใช่คนมีระเบียบอยู่แล้ว อะไรที่เราคิดว่าเอ้ยเราจัดมีระเบียบแล้ว เค้าก็มองว่านี่มันไม่ใช่ความมีระเบียบนะ ซึ่งเราก็ต่างจากแฟนเก่าเค้า เค้าบอกแฟนเก่าเค้าเป็นคนมีระเบียบ ฉลาด เอาใจเก่ง เรื่องบนเตียงโอเค อยู่ด้วยแล้วมีความสุข เค้าคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนที่เค้าจะแต่งงานด้วย บราๆๆๆ คือเราสู้แฟนเก่าเค้าไม่ได้ซักอย่าง
3. ต้องเป็นคนขยัน เค้าต้องการแฟนที่ขยัน ขยันทำงานบ้าน ขยันทำงานหาเงิน สามารถกระตุ้นให้เค้าขยันได้ คือ เค้าเป็นคนขี้เกียจมาก คือปกติจะตื่นบ่ายโมง บ่ายสอง ตลอด งานที่เค้าทำไม่ต้องเข้าออฟฟิศไง เค้าเป็นเซลล์เค้าบอกเค้ารู้ตัวเองว่าเค้าขี้เกียจเค้าจึงอยากได้คนที่ขยันจะได้มากระตุ้นเค้า ซึ่งเราไม่ขยัน เค้าบอกว่าอยู่กันไปชีวิตเค้าก็ไม่ไปไหน เค้าบอกถึงแม้เค้าจะขี้เกียจแต่เค้าเป็นคนฉลาด สามารถจัดการอะไรได้ ต่างจากเราที่นอกจากไม่ขยันแล้วยังขี้เกียจ คือที่บ้านเค้าเป็นคนจีน คงจะนึกออกว่าผู้หญิงบ้านคนจีนต้องขยันยังไงนะ แต่เรามันไม่ใช่ไง เราก็เป็นลูกอีสาน ใช้ชีวิตเรื่อยๆ ไม่ได้โดนปลูกฝังมาให้ขยัน แม่ก็แบบเอาที่ไม่ลำบากลูก แค่ให้มีความสุข มีเงินใช้ แต่สำหรับเค้าคือเค้าอยากรวย เค้าต้องรวย แต่เค้าก็ไม่ได้ขยันหาเท่าไหร่นะ ขยันเป็นช่วงช่วงๆ แล้วเค้าก็มาว่าเราว่าเราไม่ขยัน ทำให้เค้าขี้เกียจ ซึ่งเค้าบอกเราก็ต่างจากแฟนเก่าเค้าอีกเช่นเคย เค้าบอกแฟนเก่าเค้าขยันมาก ตื่นแต่เช้าไปเรียน ทำงานเป็นติวเตอร์หาเงินใช้(ตอนเรียนป.ตรี) แต่เราคือไม่ใช่ บ้านไม่ได้รวยแต่พ่อแม่ก็ส่งเงินให้ใช้ตลอด ไม่ได้มากมายอะไร แต่ก็ไม่เคยลำบาก เราจึงไม่ได้ดิ้นรนอะไรเหมือนคนอื่น
คร่าวๆ เหตุผลที่เค้าต้องการก็ประมาณนี้ เค้าบอกเราไม่มีอะไรดีซักอย่าง ไม่มีที่เค้าต้องการซักอย่าง ถ้าอยากจะคบกันต่อเราต้องปรับตัว คือ ปรับทั้งหมด เราก็บอกเสมอว่าเราไม่ดี เวลาทะเลาะกันเค้าก็จะด่าแบบด่าแรง(แบบว่าปากหมาเลยหล่ะ) ด้วยความที่เรารักเค้าทั้งๆที่รู้ว่าเราเข้ากันไม่ได้(คงใช้คำว่าเราไม่ได้เพราะ เราเข้ากับเค้าได้ แต่เค้าบอกเค้าเข้ากับเราไม่ได้) เราไม่เคยเรียกร้องให้เค้าเปลี่ยนอะไรเลย เราพยายามรักเค้าที่เค้าเป็นเค้า แต่มันก็เหมือนหอก ที่เวลาทะเลาะกันก็จะเอานี้มาด่าเราอยู่เรื่อย ทุกครั้งเราก็กลัวว่าเค้าจะทิ้งเราไป เรารักเค้าเราก็ยอม ก็ขอโทษทุกครั้ง บอกจะพยายามเปลี่ยนทุกครั้ง แต่ก็ดูเหมือนมันจะแทบไม่ได้ดีขึ้นเลยในสายตาเค้า เค้าบอกมันยังไม่พอ เรามีความสุขแบบทุกข์ๆคือ มีความสุขแบบพยายามลืมว่าเค้าไม่ชอบเราที่เราเป็นเรา หวังว่าวันนึงอะไรๆจะดีขึ้น แต่สุดท้ายเมื่อทะเลาะก็ลงอีหรอบเดิมทุกที เราเคยถามนะว่าทำไมไม่รักเราแบบของเราที่เราเป็นเราบ้าง ก่อนจะคบกันเราก็เป็นแบบนี้ เค้าก็บอกว่า แล้วที่ให้เปลี่ยนไม่ดีหรอ ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นหรอ ไม่ได้ทำให้มีอนาคตหรอ เราก็ต้องหมดคำถามไปโดยปริยาย ทุกครั้งเราจะเป็นคนผิดตลอด เค้าจะไม่ค่อยผิดอะไรเลย เค้าเคยถามว่าต้องการให้เค้าเปลี่ยนอะไรมั้ย เราก็แบบอยากให้เค้ารักที่เราเป็นเราบ้าง เค้าบอกสิ่งที่เค้าอยากให้เราเป็นมันเป็นสิ่งที่ดี เค้าไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนและที่เค้าทำอยู่มันก็ดีอยู่แล้ว มันไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน แล้วเค้าก็บอกเสมอว่าเค้าเบื่อ เค้าอยากเลิกกับเรา แต่เค้าสงสาร (เราเองก็ไม่ยอมไปเพราะเรารักเค้า) พอทะเลาะกันเสร็จ ดีกันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมคือเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คือปกติเค้าเป็นคนที่สนุก เป็นคนเอ็นเตอร์เทน พาเราไปทำโน่นนี่ตลอด เราก็ตามๆเค้าถึงแม้บางครั้งไม่ชอบ ไม่อยากไป แต่ก็ไม่อยากขัดใจ คือชีวิตรักของเราเหมือนกราฟขึ้นๆลง เป็นฟันปลา เวลาดีกันเค้าก็ดีกับเรา เวลาทำเลาะกันเค้าก็ด่าเรา อยากเลิกกับเรา เค้าบอกเสมอว่าเค้าหาคนที่ดีกว่านี้ได้ตลอด แต่ที่อยู่เพราะสงสารเรา เราก็ไม่อยากเลิกกับเค้าเป็นต้องยอมทุกที จนบางครั้งเราคิดว่าเค้ารักคนที่ไม่ใช่ตัวเราด้วยซ้ำ แต่เราก็อยู่ ไม่อยากคิดอะไรแล้ว เราคิดว่าเราอายุเยอะแล้ว ย่างเข้า 30 เราไม่อยากเริ่มต้นกับใครใหม่แล้ว กลัวหาไม่ได้ กลัวการอกหัก กลัวการเป็นโสด จนไม่รู้จะทำยังไงดี
ทำยังไงดีคะ คบกับแฟนมา 4 ปี แต่เค้าบอกว่าเรายังไม่ใช่ บางทีเหมือนรักแต่บางทีก็เหมือนไม่รัก
ในที่สุดเราก็ได้มาคบกัน ใช้เวลาซักพักจนเราสองคนเปิดเผยตัวตนที่แท้จิง นึกออกม่ะคือคนเราคบกันแรกๆอ่ะ มันก็เป็นแบบยังไม่ได้แสดงนิสัยที่แท้จริงออกมาหมด ยังมีแอ๊บบ้างไรบ้าง ยังหวือหวาบ้าง เอาตรงๆยังหลง จนเรามาได้ทำธุรกิจร่วมกัน เป็นร้านขายเสื้อผ้ามือสองจากเกาหลี 2 สาขา ตอนแรกเราแอบดีใจว่าเค้าให้เราเข้าไปทำธุรกิจด้วย คงวางแผนอนาคตกับเราไว้แน่เลย แต่พอทำไปทำมาซักพัก ปัญหาถาโถมเข้ามาเยอะมาก เค้าเป็นคนฉลาด จัดการทุกอย่างได้ดีกว่าเรา และบางครั้งกลายเป็นแบบไม่ฟังเราเลย ทะเลาะกันบ่อยมาก จนสุดท้ายร้านก็ปิดไปหมด ตอนนี้คือไม่ได้ทำอะไรร่วมกันแล้ว แต่ก็ยังคบกันอยู่ ตลอดเวลาที่คบกันมาเค้าก็ว่าเราอยู่เรื่อยๆว่าเรายังไม่ใช่แบบที่เค้าต้องการ แฟนที่เค้าต้องการคือ
1. ต้องเป็นคนฉลาด(เค้าบอกเราไม่ฉลาด) เค้าต้องการแฟนที่ฉลาด ฉลาดพูด วางแผนการใช้ชีวิต มีจุดมุ่งหมาย การใช้ชีวิตต้องมีแบบแผน แต่เค้าบอกเราไม่มีซักอย่าง เวลาทะเลาะกัน เค้าก็จะว่าเราเรื่องนี้เป็นประจำ
2. ต้องดูแลเอาใจใส่เค้า(เค้าบอกเราไม่เป็นผู้หญิงเอาซะเลย เราไม่มีความอ่อนโยน เอาใจก็ไม่เป็น ไม่เคยใส่ใจ เค้าบอกเราต่างจากแฟนเก่าเค้ามาก แฟนเก่ามาอีกแล้วหนึ่งครั้ง) เอ้ย คือเราก็แบบเราไม่ใช่แบบขนาดนั้นนะเว้ย แต่เราไม่เคยเถียงชนะเค้าหรอก คือด้วยความที่เค้าเป็นคนฉลาด เถียงๆไปซักพักเราก็ จะรู้สึกเรา เออ...เราผิดๆ ต้องบอกก่อนว่าเค้าไม่ใช่เหมือนผู้ชายทั่วๆไป เค้าคอ่นข้างจะต้องการทำคนดูแลเอาใจใส่ เค้าเป็นผู้ชายที่สะอาดมากๆๆๆๆ เราก็แบบไม่ใช่ไง เค้าคาดหวังให้เราเป็นคนมีระเบียบเก็บทุกอย่างให้เป็นระเบียบ สะอาด เหมือนแม่เค้า คือเอาง่ายๆคือเป็นแม่บ้านที่ดีเลยอ่ะ แต่เราไม่ใช่ไง เราก็ยอมรับว่าเราไม่ได้เป็นอย่างนั้น แต่เราก็พยายามปรับตัว แต่คือเราไม่ใช่คนมีระเบียบอยู่แล้ว อะไรที่เราคิดว่าเอ้ยเราจัดมีระเบียบแล้ว เค้าก็มองว่านี่มันไม่ใช่ความมีระเบียบนะ ซึ่งเราก็ต่างจากแฟนเก่าเค้า เค้าบอกแฟนเก่าเค้าเป็นคนมีระเบียบ ฉลาด เอาใจเก่ง เรื่องบนเตียงโอเค อยู่ด้วยแล้วมีความสุข เค้าคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนที่เค้าจะแต่งงานด้วย บราๆๆๆ คือเราสู้แฟนเก่าเค้าไม่ได้ซักอย่าง
3. ต้องเป็นคนขยัน เค้าต้องการแฟนที่ขยัน ขยันทำงานบ้าน ขยันทำงานหาเงิน สามารถกระตุ้นให้เค้าขยันได้ คือ เค้าเป็นคนขี้เกียจมาก คือปกติจะตื่นบ่ายโมง บ่ายสอง ตลอด งานที่เค้าทำไม่ต้องเข้าออฟฟิศไง เค้าเป็นเซลล์เค้าบอกเค้ารู้ตัวเองว่าเค้าขี้เกียจเค้าจึงอยากได้คนที่ขยันจะได้มากระตุ้นเค้า ซึ่งเราไม่ขยัน เค้าบอกว่าอยู่กันไปชีวิตเค้าก็ไม่ไปไหน เค้าบอกถึงแม้เค้าจะขี้เกียจแต่เค้าเป็นคนฉลาด สามารถจัดการอะไรได้ ต่างจากเราที่นอกจากไม่ขยันแล้วยังขี้เกียจ คือที่บ้านเค้าเป็นคนจีน คงจะนึกออกว่าผู้หญิงบ้านคนจีนต้องขยันยังไงนะ แต่เรามันไม่ใช่ไง เราก็เป็นลูกอีสาน ใช้ชีวิตเรื่อยๆ ไม่ได้โดนปลูกฝังมาให้ขยัน แม่ก็แบบเอาที่ไม่ลำบากลูก แค่ให้มีความสุข มีเงินใช้ แต่สำหรับเค้าคือเค้าอยากรวย เค้าต้องรวย แต่เค้าก็ไม่ได้ขยันหาเท่าไหร่นะ ขยันเป็นช่วงช่วงๆ แล้วเค้าก็มาว่าเราว่าเราไม่ขยัน ทำให้เค้าขี้เกียจ ซึ่งเค้าบอกเราก็ต่างจากแฟนเก่าเค้าอีกเช่นเคย เค้าบอกแฟนเก่าเค้าขยันมาก ตื่นแต่เช้าไปเรียน ทำงานเป็นติวเตอร์หาเงินใช้(ตอนเรียนป.ตรี) แต่เราคือไม่ใช่ บ้านไม่ได้รวยแต่พ่อแม่ก็ส่งเงินให้ใช้ตลอด ไม่ได้มากมายอะไร แต่ก็ไม่เคยลำบาก เราจึงไม่ได้ดิ้นรนอะไรเหมือนคนอื่น
คร่าวๆ เหตุผลที่เค้าต้องการก็ประมาณนี้ เค้าบอกเราไม่มีอะไรดีซักอย่าง ไม่มีที่เค้าต้องการซักอย่าง ถ้าอยากจะคบกันต่อเราต้องปรับตัว คือ ปรับทั้งหมด เราก็บอกเสมอว่าเราไม่ดี เวลาทะเลาะกันเค้าก็จะด่าแบบด่าแรง(แบบว่าปากหมาเลยหล่ะ) ด้วยความที่เรารักเค้าทั้งๆที่รู้ว่าเราเข้ากันไม่ได้(คงใช้คำว่าเราไม่ได้เพราะ เราเข้ากับเค้าได้ แต่เค้าบอกเค้าเข้ากับเราไม่ได้) เราไม่เคยเรียกร้องให้เค้าเปลี่ยนอะไรเลย เราพยายามรักเค้าที่เค้าเป็นเค้า แต่มันก็เหมือนหอก ที่เวลาทะเลาะกันก็จะเอานี้มาด่าเราอยู่เรื่อย ทุกครั้งเราก็กลัวว่าเค้าจะทิ้งเราไป เรารักเค้าเราก็ยอม ก็ขอโทษทุกครั้ง บอกจะพยายามเปลี่ยนทุกครั้ง แต่ก็ดูเหมือนมันจะแทบไม่ได้ดีขึ้นเลยในสายตาเค้า เค้าบอกมันยังไม่พอ เรามีความสุขแบบทุกข์ๆคือ มีความสุขแบบพยายามลืมว่าเค้าไม่ชอบเราที่เราเป็นเรา หวังว่าวันนึงอะไรๆจะดีขึ้น แต่สุดท้ายเมื่อทะเลาะก็ลงอีหรอบเดิมทุกที เราเคยถามนะว่าทำไมไม่รักเราแบบของเราที่เราเป็นเราบ้าง ก่อนจะคบกันเราก็เป็นแบบนี้ เค้าก็บอกว่า แล้วที่ให้เปลี่ยนไม่ดีหรอ ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นหรอ ไม่ได้ทำให้มีอนาคตหรอ เราก็ต้องหมดคำถามไปโดยปริยาย ทุกครั้งเราจะเป็นคนผิดตลอด เค้าจะไม่ค่อยผิดอะไรเลย เค้าเคยถามว่าต้องการให้เค้าเปลี่ยนอะไรมั้ย เราก็แบบอยากให้เค้ารักที่เราเป็นเราบ้าง เค้าบอกสิ่งที่เค้าอยากให้เราเป็นมันเป็นสิ่งที่ดี เค้าไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนและที่เค้าทำอยู่มันก็ดีอยู่แล้ว มันไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน แล้วเค้าก็บอกเสมอว่าเค้าเบื่อ เค้าอยากเลิกกับเรา แต่เค้าสงสาร (เราเองก็ไม่ยอมไปเพราะเรารักเค้า) พอทะเลาะกันเสร็จ ดีกันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมคือเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คือปกติเค้าเป็นคนที่สนุก เป็นคนเอ็นเตอร์เทน พาเราไปทำโน่นนี่ตลอด เราก็ตามๆเค้าถึงแม้บางครั้งไม่ชอบ ไม่อยากไป แต่ก็ไม่อยากขัดใจ คือชีวิตรักของเราเหมือนกราฟขึ้นๆลง เป็นฟันปลา เวลาดีกันเค้าก็ดีกับเรา เวลาทำเลาะกันเค้าก็ด่าเรา อยากเลิกกับเรา เค้าบอกเสมอว่าเค้าหาคนที่ดีกว่านี้ได้ตลอด แต่ที่อยู่เพราะสงสารเรา เราก็ไม่อยากเลิกกับเค้าเป็นต้องยอมทุกที จนบางครั้งเราคิดว่าเค้ารักคนที่ไม่ใช่ตัวเราด้วยซ้ำ แต่เราก็อยู่ ไม่อยากคิดอะไรแล้ว เราคิดว่าเราอายุเยอะแล้ว ย่างเข้า 30 เราไม่อยากเริ่มต้นกับใครใหม่แล้ว กลัวหาไม่ได้ กลัวการอกหัก กลัวการเป็นโสด จนไม่รู้จะทำยังไงดี