ตอนเเรกกำลังนั่งกินข้าวกับเเฟนที่บ้านเเม่ของเเฟนค่ะ  เเล้วที่นี้บ้านข้างๆ เปิดเพลงดัง เสียงไม่ได้ดังมาก จนหูเเตกนะคะ เเต่ที่ทนไม่ไหวคือ เสียงเบส(เขาเรียกอะไรกันไม่รู้นะ เเต่จำได้เเค่มันจะมีปุ่มหมุนๆปรับหนักเบา ที่เขียนว่า base อ่ะค่ะ) คือเสียงเบสเเบบ ทำเรารำคาญมากค่ะ กระจกบ้านนี่สั่นเลยอ่ะ เราก็เดินไปบอก ว่า พี่คะ ลดเสียงเพลงลงหน่อยได้ไหมคะ หรือไม่ก็ลดเบสลงหน่อยค่ะ พี่เขาก็พยักหน้า  เราก็บอกขอบคุณค่ะ  เเล้วพี่แกก็ปิดเพลง  เเฟนเราก็พูดกับเราเเบบ ไม่มีความอดทนเลยนะ แบนี้จะไปทำงานได้ยังไง ทีหลังก็ทนดิ คือเราแบบ ทำไมต้องทำเหมือนเข้าข้างคนที่เปิดเพลงดังด้วยอ่ะ คือจริงๆ เปิดเพลงดังอ่ะ ไม่ว่าหรอก มันสิทธิส่วนบุคคล เเต่เเค่อยากให้นึกถึงคนอื่นหน่อยอ่ะ ว่า เขาจะรำคาญไหม หรืออะไรยังไง  เเล้ว พี่คนนั้น ให้ภรรยาแกมาคุยกับเเม่เเฟ บอกขอโทษ เเค่ลองเครื่องเสียง เเล้วพี่คนนั้นมองค้อนใส่เเม่เเฟน คือไรคะ ไม่พอใจมาคุยกับเราสิ ไปลงที่คนอื่นทำไม คนอื่นไม่ได้ไปบอกนี่ เราบอกเอง มำไมไม่มาคุยกับเรา (ถ้ามาพูดจริง เราก็แอบกลัว 555) เเล้วเเฟนก็ยังบอกคำเดิน ไงล่ะ คนอื่นจะเดือดร้อนเพราะเธอไม่อดทนแบบนี้ไง เเล้วก็มีการเถียงบ้างนิดหน่อย เเล้วจบด้วยที่ว่า เเฟนบอกกับเราว่า เราน่ารำคาญ เเค่นี้ก็ทนไม่ได้ คือเราร้องไห้อ่ะ แบบ เเค่เราไปพูดให้เบาเสียง เเค่นี้อ่ะหรอ เราน่ารำคาญเลยหรอ หรือเราผิดที่ไปบอกเขา เราควรปล่อยให้เขาเปิดเพลงดังๆ ตามที่เคยทำใช่ไหม เราควรยอมผู้ใหญ่ตลอดใช่ไหม ทั้งๆที่บางครั้งเราถูก เราต้องยอมเป็นฝ่ายผิดอย่างนั้นใช่หรือไม่  ถ้าพี่ๆเจอแบบนี้ พี่ๆจะทำกันยังไงมั่งคะ อยากได้เเนวทางอ่ะค่ะ เผื่อที่เราทำเราผิดจริงๆ

ปล. ไม่รู้เเท็กถูกหรือเปล่า ขออภัยด้วยนะคะ ถ้าเเท็กผิด