เคยสงสัยไหมว่าทำไม วงดนตรีบางวงถึงมีสมาชิกแค่ 4 คน บางวงมี 5 บางวงมี 3
บางคนมีแมร่มเป็น 10

กระทู้นี้อาจไม่ได้พูดถึงการตีความเนื้อหาของหนังเท่าไรนัก แต่เราจะคุยกันเรื่องของ "ดนตรี" เป็นส่วนใหญ่

ตอนไปดู Sing Street ตามประสาคนชอบสังเกตรายละเอียดเล็กๆน้อยๆในหนัง โดยเฉพาะหนังดนตรีนี่ยิ่งสนุก กีตาร์ตัวนั้นมันยี่ห้ออะไร กลองกี่ใบ ถามว่ารู้เรื่องเครื่องดนตรีเยอะขนาดนั้นไหม ก็ยอมรับว่ารู้แบบงูๆปลาๆ แต่ก็พยายามจะศึกษา และแค่ได้สังเกตเอาก็สนุกแล้ว บางอย่างก็เป็นข้อมูลที่ไม่รู้ว่าจะต้องรู้ไปทำไม แต่ก็นั่นแหละ ไม่มีอะไรมากแค่อยากจะรู้เท่านั้นเอง

ก่อนอื่นใน Sing Street วงของตัวพระเอกใช้กลองของชุดยี่ห้อนึงซึ่งเรายังไม่แน่ใจว่าเป็นยี่ห้ออะไร แต่ที่แน่ๆวงใช้แฉของ Zildjian ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติแต่อย่างใด เพราะเป็นยี่ห้อยอดนิยมอยู่แล้ว ที่นี้ไอ้ Zildjian นี่ พอเห็นแล้วมันก็กระทบใจเรานิดหน่อย เพราะ Zildjian ยี่ห้อของ cymbals (ฉาบ) ยอดนิยมที่มีราคาจัดอยู่ในเรตปานกลางถึงสูงมาก ตอนเราเด็กๆ การได้เห็นเซตฉาบแฉของ Zilldjian นี่ก็รู้สึกกรี๊ดแล้ว เพราะถือเป็นยี่ห้อที่อยู่ในราคาสูงประมาณนึงสำหรับวงดนตรีเด็กน้อย มือกลองเยาวชนบางคน (ในยุคเรา) แค่มีปัญหาซื้อแฉ ซื้อฉาบของ Zildjian มาใส่กับกลอง Baracuda ก็เป็นอะไรที่โคตรเท่แล้ว (อย่าพึ่งด่าว่า ทำเรื่องบัดซบแบบนั้นทำไม)



ในรีวิว Whiplash [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/32870048 เราเคยเขียนว่า แค่ไม้กลองเองก็เป็นอะไรที่สำคัญมากกับมือกลอง มือกลองบางคนใช้แต่ไม้ตัวเองเท่านั้น ไม้คนอื่นใช้ไม่ถนัด แต่นอกจากไม้แล้ว มือกลองบางคนก็ "ไม่ใช้แฉคนอื่น" เหมือนกัน นี่เองคือความละเอียดอ่อนของนักดนตรี เราอาจเคยได้เห็นมือกลองบางคน หอบหิ้วกระเป๋าใส่แฉไปซ้อมที่นั่นที่นี่ในกรณีที่ต้องเดินทางไปหลายที่ เพราะ แฉบางที เสียงกังวานมันไม่สะใจ บางที่กลองชุดที่เตรียมให้มันเป็นชุดสำเร็จ และแฉก็กากเหลือใจ จนมือกลองที่เน้นงานละเอียดๆหน่อย ต้องเตรียมแฉไปเอง (ยังไม่นับที่ชอบขนสแนร์ไปเองอีกนะ)

พอได้เห็นในหนังเลยรู้สึกว่า หนังมีความละเอียดมากตรงที่ ไม่ได้เลือกกลองทั้งชุดมาเป็นยี่ห้อเดียวกันหมด ซึ่งในชีวิตจริง มันก็มักไม่ใช่แบบนั้นอยู่แล้ว Drum Kit แต่ละยี่ห้อจะมีอุปกรณ์สำเร็จติดมาให้หมดก็จริง แต่อุปกรณ์บางอย่าง มันมีแค่บางยี่ห้อเท่านั้น ที่ทำได้ดีจริงๆ
เช่น ใน Sing Street (ถ้ามองไม่ผิด) วงใช้กลองของ DW แฉ Zildjian ฉาบ Sabian และพอมันมาอยู่ในหนังวงดนตรีวัยรุ่น ทำให้บอกได้เลยว่า รู้สึกกรี๊ดจริงๆ

ตอนเราเป็นวงเด็กมัธยม แค่วงเรามีกลองเซ็ตแบบนี้ก็คงกรี๊ดมากแล้ว
เพราะนี่เป็นหนังวงดนตรีของเด็กมัธยม เลยอดไม่ได้ที่จะคิดถึงช่วงเวลาตอนอยู่มัธยมเหมือนกัน

แต่ถามว่าการที่หนังมีการใช้แฉยี่ห้อนั้น ฉาบยี่ห้อนี้ กลองยี่ห้อโน้น มันสำคัญอะไรไหม ตอบเลยว่า “ไม่” (แค่รู้ไว้ให้สนองนี้ดตัวเองแค่นั้นแหละ) แต่ไอ้ "เครื่องดนตรี" นี่แหละ ที่เป็น คีย์หลักสำคัญของหนังอยู่พอสมควรเลยทีเดียว และคราวนี้ พระเอกของเรื่องก็ไม่ใช่ กีตาร์ หรือ กลองชุด แต่อย่างใด
แต่เป็น..