ทริปที่ 2 เยี่ยมชมศาสนสถาน วัดคาธอลิค บ้านเซเวียร์ มีรูปประกอบ นะจ๊ะ

สืบเนื่องจากกระทู้คราวที่แล้ว ที่ผมถามเกี่ยวกับขอข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่วัดคาธอลิค เพื่อที่จะไปเยี่ยมชม

http://ppantip.com/topic/34824657 <== กระทู้นี้

ผมจึงได้ทำตามสัญญาโดย Review วัดเซนต็จอห์นก่อน โดยเป็นกระทู้ด้านล่างนี้

http://ppantip.com/topic/35238915

และผมก็ได้ทำตามสัญญาอีกครั้ง โดยครั้งที่สองนี้ ผมไปเยี่ยมชมวัดคาธอลิค วัดบ้านเซเวียร์


โดยขั้นแรก ถ้าใครจะไปวัดบ้านเซเวียร จะต้องหาทางไปให้ถึงอนุเสารีย์ก่อน ซึ่งมีรถหลากหลาย สายเหลือเกิน ที่เป็นศูนย์กลางการเดินรถของกรุงเทพฯ มหานคร ผมคงจะไม่ต้องอธิบาย เพราะคนกรุงเทพฯ ส่วนใหญ่ต้องรู้จักสถานที่แห่งนี้แน่นอน ถ้าไม่รู้จักอนุเสาวรีย์ ก็ไม่ใช่คนกรุงเทพฯ แล้ว แต่ถ้าท่านเป็นคนต่างจังหวัด ก็ขอให้ถามคนกรุงเทพฯ เอาละกันนะครับ ว่าไปยังไง ไม่ใช่เรื่องยากที่จะหาทางไป

เมื่อท่านมาถึงอนุเสารีย์แล้ว ท่านตัองไปยังเกาะ พหลโยธินใหได้ แล้วท่านจะตัองหาป้าย

ราชวิถี 12 ให้ไดัดังภาพด้านบน



จากนั้นท่านก็เดินเข้าไปตามซอย ที่เห็นในรูปด้านบนนี้



แล้วเดินไปให้สุดซอย



ท่านจะพบป้าย บ้านวัดเซเวียร์ ดังรูปที่เห็น





เมื่อผมเดินเข้าไปถึง ผมก็เข้าไปร่วมสายไปนิดนึง และทางวัดเค้ากำลังเริ่มมิสซาแล้ว




ผมก็ทำตัวเหมือนเดิมกับทริปแรก คือตีเนียนไปร่วมพิธีกับเค้า ทั้งๆ ที่ผมเองก็เป็นคริสเตียนโปรเตสแตนท์ ร้องเพลงทางฝั่งคาธอลิคไม่ค่อยเป็นกับเค้าหรอก และเค้าก็ไม่รู้ว่าผมเป็นใคร แต่ผมก็พอจะเดาพิธีกรรมได้ เพราะมันเป็นทริปที่สองแล้ว ผมก็ร่วมๆ พิธีกับเค้า ผมก็ไปนั่งที่นั่งแถวท้ายสุดเลย ในช่วงที่ร่วมพิธี น้องผู้หญิงคนนำร้องเพลงเสียงเพราะ จนเกือบหลงเสียงนาง แต่หน้าตานางสวยหรือเปล่า ผมก็ไม่ทราบ เพราะไม่ได้พกแว่นไปก็เลยมองไม่เห็น ศาสนสถานแห่งนี้ ผมรู้สึกว่าช่างแตกต่างจากศาสนสถานที่อื่นๆ ที่ผมเคยเห็น ไม่ได้มีรูปปั้นประดับประดา มากมาย ไม่มีกระจกสี และที่สำคัญก็คือ เป็นสถานที่โล่งๆ ไม่มีห้องแอร์ แต่ก็เย็นสบาย
หลวงพ่อท่านเทศ ในลูกาบทที่ 10 ข้อ 30 - 37
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
และท่านก็เทศในสไตล์หลวงพ่อวัดคาธอลิค จะเทศไม่ยาว เนื่อหาสั้นๆ ได้ใจความ แต่การเทศของท่าน มีพลังต่อชีวิตของผมอย่างมาก และผมจำประโยคเด็ดที่ท่านเทศน์ก็คือ "ถ้าเราไม่เคยมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ใคร และทำไมเราถึงหวังสิ่งที่ดีที่สุดจากคนอื่น" ประโยคนี้ทำให้ผมอึ้งมาก และทำให้ผมสำนึก และทบทวนตนเอง ว่าที่ผ่านเราได้ให้อะไรกับคนอื่นๆ บ้างหรือเปล่า เราให้มากน้อยแค่ใหน วันนี้ผมมาสาย ผมก็เลยไม่ได้ใส่ถุงถวาย ผมก็เอาเงินที่ผมมีไปใส่กล่องถวายที่เค้ามีให้ ถวายด้วยใจศรัทธาเท่าที่มี บำรุงเค้าบ้าง เพราะเค้าก็ยังไงก็ต้องมีปัจจัยในการบำรุงศาสนา


พอตอนเลิกโบสถ์ ก็เหมือนๆ กับทุกๆ ที่คือทีมีคนที่เค้ารู้จักกัน เค้าก็คุยกัน ผมเองก็เดินๆ ถ่ายรูป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่