ใกล้เทศกาลเข้าพรรษาแล้ว เราต้องใส่ชุดผ้าไทยเพื่อไปงานผ้าไทยที่โรงเรียนลูกชาย
เราเลยไปตลาดวัดกลางค่ะ
ที่ตลาดวัดกลางจะมีซอยเล็กๆที่หน้าปากซอยมีร้านขายเครื่องประดับอยู่ เข้าไปจะเจอร้านขายชุดไทย
ผ้าไทย 2 ฝั่งเลย เราเลือกฝั่งขวามือก่อน
เจอร้านนึงขายชุดไทยแบบนางรำเลยค่ะ เปนสไบเฉียง เปนลูกไม้โจงกะเบน มีเครื่องประดับครบ
แต่เรามองว่ามันเยอะไปถ้าจะแต่งแบบนี้ ขอผ่านค่ะ
ถัดไปอีกประมาณ2-3 ร้าน
เราเห็นเสื้อลูกไม้ เราเลยถามเขาหน้าร้านว่า แบบนี้ตัวละเท่าไหร่คะ เราคิดว่าลูกไม้เอาไปใส่กับอะไรก็ได้ คนในร้านเป็นสาวรุ่นป้าเกือบทั้งร้าน 3 คน มีเด็กวัยรุ่นคนนึง ป้าคนนึงรีบเชื้อเชิญเราเข้าไปหลังร้าน หนูๆเข้ามาดูก่อนค่ะ ข้างในมีหลายสีเลย มาลองดูก่อนค่ะ ลองตัวนี้นะคะ ป้าบอกให้เราลองค่ะ ลูกจ้างบอกให้เราชูแขนให้สุดแล้วสวมให้ เรานึกในใจ ใจดี บริการดีเนอะ กุลีกุจอขาย พร้อมมองลูกค้าคนอื่นที่โดนป้าบอกให้ลองใส่ดูเหมือนเรา เท่าไหร่คะ เราถาม ป้าตอบ 2,200฿ ค่ะ ห๊าา! ตัวนี้ใช่ไหมคะ ใช่หนู มันราคาสูง แต่เอาไปเถอะหนูใส่สวย เรางงกับราคานิดหน่อย คือเอาเงินมา 1,700฿ ค่ะ คิดว่าพอชัวร์ สำหรับทั้งชุด รับบัตรเครดิตไหมคะ ป้าตอบ ไม่มีค่ะ ไม่รับบัตร เราคิด นานๆคงมีโอกาสใส่ ไม่ได้ใส่บ่อยๆ ไม่เอาดีกว่า แต่ก็รู้สึก เกรงใจนิดหน่อย มีกางเกงขายไหมคะ ป้าบอกว่ามีกางเกงเกาหลี ให้ลอง เราตอบไม่ลอง นึกในใจเอาไงดี หรือพรุ่งนี้มาดูใหม่ดี ไม่คิดว่าจะแพงเกินเงินในกระเป๋าขนาดนี้
มีเอทีเอ็มนะหนู เดินไปกดซิ ป้าบอก เราเลยบอกว่า งั้นพรุ่งนี้อาจจะมาใหม่คะ เดี๋ยวให้แม่มาด้วยช่วยเลือก ป้าบอกงั้นมัดจำไว้เลยหนู มัดจำไว้ก่อน เราก็แบบ รู้ล่ะ ว่าป้าแกจะให้เอาให้ได้ มีอยู่ 3-4 คนในร้าน มาเชียร์เราว่าใส่พอดี สวยเอาไปเลย เราเลยตอบไปว่า ไม่มีเงินแล้วค่ะ ซึ่งตรงนี้ เหมือนผีเจาะปากมาพูดเลยค่ะ พูดไปแบบไม่คิด โดนกดดันหนักค่ะ ป้าๆในร้านของขึ้นเลยค่ะ น้องไม่มีเงินมาลองของได้ไงเนี่ย ชั้นจะสอนให้นะ ไม่มีเงินทีหลังอย่าเข้ามา
เราผิดเองค่ะ ที่ไม่ได้ถามราคาก่อนลอง
ป้าในร้านผลัดกันเดินมาด่าเราทุกคนค่ะ ลองเสร็จบอกไม่มีเงิน (ไม่น่าพูดคำนี้เลย หมายถึงเรานะคะ)
เราก็เดินไปคิดไปหรือจะอุดหนุนอย่างอื่นดี สุดท้ายไม่เอาดีกว่าค่ะ เดินออกจากร้านไปดูร้านที่เยื้องๆกันเป็นแผง ระหว่างถามราคา ป้าร้านเดิม เดินออกมามอง ตะโกนด่าไม่เลิกค่ะ บอกร้านอื่นๆว่าอย่าขายให้เรา เราไม่มีเงิน จริงๆเราเถียงไปบ้างนะคะว่าเงินมีค่ะ แต่ไม่ถึง 2200฿.
เราคิดว่าเราผิดค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะโดนรุมด่าขนาดนี้
แบบอาฆาตมาก เดินไปร้านอื่นๆเขาก็เชิญให้ลองนะคะ เราก็เข็ดค่ะ ตอบว่าไม่ลองดีกว่าค่ะ ลองแล้วไม่ซื้อเกรงใจ ซึ่งป้าๆแถบทุกร้านในละแวกนั้นตอบว่า ไม่ว่าอะไรหนูหรอก ลองได้ค่ะ
เราไม่กล้าเลยค่ะ รู้สึกเหมือนเราไปขโมยมากกว่า
เข้าใจคำว่า แม่ค้าปากตลาดเลย
ไม่ใช่การดิสเครดิตนะคะ โดนมาจริงๆของราคาสูง
แม่ค้าเลยจะต้อนให้ซื้อให้ได้
เข็ดแล้วจ้า แม่ค้าตลาดวัดกลาง ชลบุรี
เราเลยไปตลาดวัดกลางค่ะ
ที่ตลาดวัดกลางจะมีซอยเล็กๆที่หน้าปากซอยมีร้านขายเครื่องประดับอยู่ เข้าไปจะเจอร้านขายชุดไทย
ผ้าไทย 2 ฝั่งเลย เราเลือกฝั่งขวามือก่อน
เจอร้านนึงขายชุดไทยแบบนางรำเลยค่ะ เปนสไบเฉียง เปนลูกไม้โจงกะเบน มีเครื่องประดับครบ
แต่เรามองว่ามันเยอะไปถ้าจะแต่งแบบนี้ ขอผ่านค่ะ
ถัดไปอีกประมาณ2-3 ร้าน
เราเห็นเสื้อลูกไม้ เราเลยถามเขาหน้าร้านว่า แบบนี้ตัวละเท่าไหร่คะ เราคิดว่าลูกไม้เอาไปใส่กับอะไรก็ได้ คนในร้านเป็นสาวรุ่นป้าเกือบทั้งร้าน 3 คน มีเด็กวัยรุ่นคนนึง ป้าคนนึงรีบเชื้อเชิญเราเข้าไปหลังร้าน หนูๆเข้ามาดูก่อนค่ะ ข้างในมีหลายสีเลย มาลองดูก่อนค่ะ ลองตัวนี้นะคะ ป้าบอกให้เราลองค่ะ ลูกจ้างบอกให้เราชูแขนให้สุดแล้วสวมให้ เรานึกในใจ ใจดี บริการดีเนอะ กุลีกุจอขาย พร้อมมองลูกค้าคนอื่นที่โดนป้าบอกให้ลองใส่ดูเหมือนเรา เท่าไหร่คะ เราถาม ป้าตอบ 2,200฿ ค่ะ ห๊าา! ตัวนี้ใช่ไหมคะ ใช่หนู มันราคาสูง แต่เอาไปเถอะหนูใส่สวย เรางงกับราคานิดหน่อย คือเอาเงินมา 1,700฿ ค่ะ คิดว่าพอชัวร์ สำหรับทั้งชุด รับบัตรเครดิตไหมคะ ป้าตอบ ไม่มีค่ะ ไม่รับบัตร เราคิด นานๆคงมีโอกาสใส่ ไม่ได้ใส่บ่อยๆ ไม่เอาดีกว่า แต่ก็รู้สึก เกรงใจนิดหน่อย มีกางเกงขายไหมคะ ป้าบอกว่ามีกางเกงเกาหลี ให้ลอง เราตอบไม่ลอง นึกในใจเอาไงดี หรือพรุ่งนี้มาดูใหม่ดี ไม่คิดว่าจะแพงเกินเงินในกระเป๋าขนาดนี้
มีเอทีเอ็มนะหนู เดินไปกดซิ ป้าบอก เราเลยบอกว่า งั้นพรุ่งนี้อาจจะมาใหม่คะ เดี๋ยวให้แม่มาด้วยช่วยเลือก ป้าบอกงั้นมัดจำไว้เลยหนู มัดจำไว้ก่อน เราก็แบบ รู้ล่ะ ว่าป้าแกจะให้เอาให้ได้ มีอยู่ 3-4 คนในร้าน มาเชียร์เราว่าใส่พอดี สวยเอาไปเลย เราเลยตอบไปว่า ไม่มีเงินแล้วค่ะ ซึ่งตรงนี้ เหมือนผีเจาะปากมาพูดเลยค่ะ พูดไปแบบไม่คิด โดนกดดันหนักค่ะ ป้าๆในร้านของขึ้นเลยค่ะ น้องไม่มีเงินมาลองของได้ไงเนี่ย ชั้นจะสอนให้นะ ไม่มีเงินทีหลังอย่าเข้ามา
เราผิดเองค่ะ ที่ไม่ได้ถามราคาก่อนลอง
ป้าในร้านผลัดกันเดินมาด่าเราทุกคนค่ะ ลองเสร็จบอกไม่มีเงิน (ไม่น่าพูดคำนี้เลย หมายถึงเรานะคะ)
เราก็เดินไปคิดไปหรือจะอุดหนุนอย่างอื่นดี สุดท้ายไม่เอาดีกว่าค่ะ เดินออกจากร้านไปดูร้านที่เยื้องๆกันเป็นแผง ระหว่างถามราคา ป้าร้านเดิม เดินออกมามอง ตะโกนด่าไม่เลิกค่ะ บอกร้านอื่นๆว่าอย่าขายให้เรา เราไม่มีเงิน จริงๆเราเถียงไปบ้างนะคะว่าเงินมีค่ะ แต่ไม่ถึง 2200฿.
เราคิดว่าเราผิดค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะโดนรุมด่าขนาดนี้
แบบอาฆาตมาก เดินไปร้านอื่นๆเขาก็เชิญให้ลองนะคะ เราก็เข็ดค่ะ ตอบว่าไม่ลองดีกว่าค่ะ ลองแล้วไม่ซื้อเกรงใจ ซึ่งป้าๆแถบทุกร้านในละแวกนั้นตอบว่า ไม่ว่าอะไรหนูหรอก ลองได้ค่ะ
เราไม่กล้าเลยค่ะ รู้สึกเหมือนเราไปขโมยมากกว่า
เข้าใจคำว่า แม่ค้าปากตลาดเลย
ไม่ใช่การดิสเครดิตนะคะ โดนมาจริงๆของราคาสูง
แม่ค้าเลยจะต้อนให้ซื้อให้ได้