สวัสดีค่ะ ไม่คิดว่าจะได้ตั้งกระทู้ของตัวเองเหมือนกัน แต่มันคาใจ ไม่รู้จะถามความเห็นจากใครดี พยายามคุยกับตัวเองมาเสมอแต่เราก็ชอบคิดไปเข้าข้างเขาตลอด วันนี้ก็เลยอยากจะมาถามหาความคิดของเพื่อนๆในนี่ดูบ้าง ว่าเราควรทำอย่างไรดี
เรากับแฟนห่างกัน 9-10 ปี เขาเคยผ่านการแต่งงานมีลูกมาก่อนแต่เลิกกันไปแล้ว แต่เขาก็ไปหาบ้าง ส่งเสียดูแลค่าใช้จ่ายของลูกเขาปกติ
ส่วนเราก็คบกับเขามา 2 ปีกว่า แรกๆทุกอย่างโอเคมาก ย้ำว่า มากกกกก. แต่พอมาช่วงหลังๆ เขาเริ่มละเลย ไม่ใส่ใจเหมือนเก่า
เราไม่เคยรู้เรื่องอะไรของเขาเลยยยย. ไม่ใช่เราไม่ใส่ใจไม่อยากรู้ แต่ด้วยความที่เราไม่อยากก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวเขามาก แต่บางทีบางเรื่องเราก็ต้องรู้ใช่ไหม. พอถามไปเขาชอบตอบสั้นๆ. แบบไม่ค่อยอยากจะตอบ ยิ่งคนที่บ้านเขาไม่รู้จักเราเลย ไม่ใช่ว่าเราอยากเสนอตัวให้ฝั่งเขารู้จักเรานะ แต่...
บางทีก็บอกให้เขารู้หน่อยได้ไหม เหมือนเราคบกันแอบๆเลย ทุกวันนี้รู้แค่เขาทำงานอะไรแค่อย่างเดียว ส่วนที่เหลือไม่เคยรู้เลย
เราคบกันไม่เคยโทรหากันนะ ส่วนมากคุยแต่ใน line ตลอด นอกจากเรื่องด่วนจริงๆ ถึงจะโทร น่าจะ 2 เดือนครั้งเองมั้ง แล้วเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
อยู่ห่างกันต่างคนต่างดำเนินชีวิตของตัวเอง เราเป็นคนร่าเริง มักจะชวนเขาคุย เขาเล่นตลอด แล้วเราเคยลองไม่ชวนเขาคุย เขาเล่น มันจะแบบกร่อยๆ
คุยแบบกร่อยๆไม่มีอะไรต่อ เขาก็ไม่พูดอะไรกลับมาเหมือนกัน. บางทีมันรู้สึกว่าทุกวันนี้ที่คบกันเป็นเพราะเราที่คอยใส่ความสุขไปฝ่ายเดียวหรือเปล่า
บางทีมันเหนื่อย. อยากได้กลับบ้าง ก็ไม่ค่อยจะได้. เพราะเขาเป็นคนนิ่งๆ นิ่งมากกกก แบบโอ๊ยยยย จะเย็นชาไปไหน อิห่า! #ขอโทดคะ-.,-"
เราจะมีคอนโดไว้ห่องนึง ไว้เจอกันเวลาที่ต่างคนต่างมีเวลา นานๆเจอกันที อย่างอาทิตละครั้งหรือ2อาทิตย์ครั้ง
เวลาเขาไม่สบายเราจะคอยดูแลใส่ใจ. หายา. ไม่เคยทิ้งเค้าไปไหน แต่พอถึงทีเราไม่สบายเราต้องนั่งหายาเอง ดูแลตัวเอง ส่วนตัวเขาเพื่อนโทรมาตามก็ออกไปหาเพื่อนจ้าาา. #คือจุดนี้ต้องสตรองมากๆน้อยใจสุดๆ
แล้วเราก็เลยเบื่อๆ นอยซ์ๆ ไม่ค่อยชวนเขาคุย ชวนเล่นเหมือนเดิม ก็อารมณ์น้อยใจเนอะ จนเราเก็บไม่อยู่ก็เลยพูดกับเขาตรงๆ (ส่งทางไลน์นะ)
เขาก็บอกทำไมไม่พูดล่ะ บอกเขาสิ อ่าววว ไอ่เราก็แบบนี่ต้องบอกด้วยหรอ ?? แล้วแบบเขาก็ไม่ถามเรานะว่าเราเป็นอะไร พอเรานิ่งเขาก็นิ่งใส่เหมือนกัน
จนผ่านไป 2 ผ่าน คุยกันแบบถามคำ ตอบคำ จนเราต้องถามเขาว่ายังรักเราอยู่ไหม เขาก็บอกว่า ไม่รู้สิ .. เรานี่แบบเหวอเลย
ก็เลยถามเขาว่าแล้วตอนนี้รู้สึกยังไง เราเป็นอะไรกัน เขาก็บอกว่า เอาตรงๆนะ ไม่รู้เหมือนกัน อ่าวววววววววววว
จุกสิคับวินาทีนั้น คือ อะไรวะ แค่นี่นิ่ง ไม่ชวนเล่นแบบเมื่อก่อนผ่านไปไม่กี่วัน นี่ตัดกูได้เลยหรอ?? คือไรวะ แล้วเขาก็บอกว่า เมื่อคืนก็ใจหายนะ แต่พอตอนเช้าก็เฉยๆและ. ยิ่งเจอคำพูดนี้... มาแทงกูเหอะ. แล้วแบบยิ่งเขาพูดอีกว่า เขารักเรานะรักมากแต่ไม่รั้ง. อยากให้เจอคนที่ดีกว่า..
....ซึ่ง คืออะไร?? มันคืออะไรหรอ?? เราควรทำอะไรต่อดี....
ข้ออ้างที่เขามักพูดว่ารักแต่อยากให้เจอคนที่ดีกว่า ทำไมไม่ปรับปรุงตัวให้ดีเพื่อคนที่รัก?
เรากับแฟนห่างกัน 9-10 ปี เขาเคยผ่านการแต่งงานมีลูกมาก่อนแต่เลิกกันไปแล้ว แต่เขาก็ไปหาบ้าง ส่งเสียดูแลค่าใช้จ่ายของลูกเขาปกติ
ส่วนเราก็คบกับเขามา 2 ปีกว่า แรกๆทุกอย่างโอเคมาก ย้ำว่า มากกกกก. แต่พอมาช่วงหลังๆ เขาเริ่มละเลย ไม่ใส่ใจเหมือนเก่า
เราไม่เคยรู้เรื่องอะไรของเขาเลยยยย. ไม่ใช่เราไม่ใส่ใจไม่อยากรู้ แต่ด้วยความที่เราไม่อยากก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวเขามาก แต่บางทีบางเรื่องเราก็ต้องรู้ใช่ไหม. พอถามไปเขาชอบตอบสั้นๆ. แบบไม่ค่อยอยากจะตอบ ยิ่งคนที่บ้านเขาไม่รู้จักเราเลย ไม่ใช่ว่าเราอยากเสนอตัวให้ฝั่งเขารู้จักเรานะ แต่...
บางทีก็บอกให้เขารู้หน่อยได้ไหม เหมือนเราคบกันแอบๆเลย ทุกวันนี้รู้แค่เขาทำงานอะไรแค่อย่างเดียว ส่วนที่เหลือไม่เคยรู้เลย
เราคบกันไม่เคยโทรหากันนะ ส่วนมากคุยแต่ใน line ตลอด นอกจากเรื่องด่วนจริงๆ ถึงจะโทร น่าจะ 2 เดือนครั้งเองมั้ง แล้วเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
อยู่ห่างกันต่างคนต่างดำเนินชีวิตของตัวเอง เราเป็นคนร่าเริง มักจะชวนเขาคุย เขาเล่นตลอด แล้วเราเคยลองไม่ชวนเขาคุย เขาเล่น มันจะแบบกร่อยๆ
คุยแบบกร่อยๆไม่มีอะไรต่อ เขาก็ไม่พูดอะไรกลับมาเหมือนกัน. บางทีมันรู้สึกว่าทุกวันนี้ที่คบกันเป็นเพราะเราที่คอยใส่ความสุขไปฝ่ายเดียวหรือเปล่า
บางทีมันเหนื่อย. อยากได้กลับบ้าง ก็ไม่ค่อยจะได้. เพราะเขาเป็นคนนิ่งๆ นิ่งมากกกก แบบโอ๊ยยยย จะเย็นชาไปไหน อิห่า! #ขอโทดคะ-.,-"
เราจะมีคอนโดไว้ห่องนึง ไว้เจอกันเวลาที่ต่างคนต่างมีเวลา นานๆเจอกันที อย่างอาทิตละครั้งหรือ2อาทิตย์ครั้ง
เวลาเขาไม่สบายเราจะคอยดูแลใส่ใจ. หายา. ไม่เคยทิ้งเค้าไปไหน แต่พอถึงทีเราไม่สบายเราต้องนั่งหายาเอง ดูแลตัวเอง ส่วนตัวเขาเพื่อนโทรมาตามก็ออกไปหาเพื่อนจ้าาา. #คือจุดนี้ต้องสตรองมากๆน้อยใจสุดๆ
แล้วเราก็เลยเบื่อๆ นอยซ์ๆ ไม่ค่อยชวนเขาคุย ชวนเล่นเหมือนเดิม ก็อารมณ์น้อยใจเนอะ จนเราเก็บไม่อยู่ก็เลยพูดกับเขาตรงๆ (ส่งทางไลน์นะ)
เขาก็บอกทำไมไม่พูดล่ะ บอกเขาสิ อ่าววว ไอ่เราก็แบบนี่ต้องบอกด้วยหรอ ?? แล้วแบบเขาก็ไม่ถามเรานะว่าเราเป็นอะไร พอเรานิ่งเขาก็นิ่งใส่เหมือนกัน
จนผ่านไป 2 ผ่าน คุยกันแบบถามคำ ตอบคำ จนเราต้องถามเขาว่ายังรักเราอยู่ไหม เขาก็บอกว่า ไม่รู้สิ .. เรานี่แบบเหวอเลย
ก็เลยถามเขาว่าแล้วตอนนี้รู้สึกยังไง เราเป็นอะไรกัน เขาก็บอกว่า เอาตรงๆนะ ไม่รู้เหมือนกัน อ่าวววววววววววว
จุกสิคับวินาทีนั้น คือ อะไรวะ แค่นี่นิ่ง ไม่ชวนเล่นแบบเมื่อก่อนผ่านไปไม่กี่วัน นี่ตัดกูได้เลยหรอ?? คือไรวะ แล้วเขาก็บอกว่า เมื่อคืนก็ใจหายนะ แต่พอตอนเช้าก็เฉยๆและ. ยิ่งเจอคำพูดนี้... มาแทงกูเหอะ. แล้วแบบยิ่งเขาพูดอีกว่า เขารักเรานะรักมากแต่ไม่รั้ง. อยากให้เจอคนที่ดีกว่า..
....ซึ่ง คืออะไร?? มันคืออะไรหรอ?? เราควรทำอะไรต่อดี....