แอบชอบเพื่อนมา4ปีแต่เพื่อนมีแฟนแล้ว

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป
ย้อนกลับไป4ปีที่แล้ว เราย้ายโรงเรียนมาเรียนม.3 ที่กทม เราเป็นเด็กไหม่เพื่อนๆก็ชอบมาเล่นกับเรา จนวันนึงเราแอบชอบเพื่อนผู้ชายคนนึงชื่อ"ต่อ" แต่ตอนนั้นต่อมีแฟนแล้ว เราก็รู้จักน้องคนนั้นแฟนต่อนะ แต่เราก็เฉยๆอ่ะ ไม่ได้เกลียดน้องหรือรู้สึกไม่ดีกับน้องเค้า เราก็คอยมองห่างๆ แล้วจะมีเพื่อนสนิทเรารู้ว่าเราชอบต่อ เราจะเรียกต่อว่าจิ๊กซอ เราจะใช้พูดกับเพื่อนที่รู้ เพ้อในเฟสด้วย เราเคยตุยต่อนะในเฟสเราเป็นฝ่ายทักไป คุยแค่เรื่องเรียน จนเวลาผ่านมาจนวันเรียนจบม.3 เราก็ไม่เคยบอกชอบต่อ แล้วเราก็ไม่คิดจะบอกกลัวมองหน้ากันไม่ติด ไหนจะความสัมพันกับน้องแฟนต่ออีก จนวันนึงเพื่อนสนิทเราไปบอกต่อว่าเราแอบชอบ ชอบตั้งนานแล้วต่อคงชอคอ่ะเลยทักมาถามเรา ว่าจิ๊กซอที่พูดที่เพ้อหาคือมันหรอ เราเลยบอกว่าใช่ ก็พอผ่านคืนนั้นไปต่อก็หายไปเราไม่กล้าทักเฟซไป จนน้องแฟนต่อรู้ ก็เลยทักมาคือน้องคงหึงคิดว่าเราจะแย่งต่อรึป่าว ตั้งแต่นั้นมาเรากับน้องก็เมินมองหน้ากันไม่ติด เราโคตรแย่กับความรู้สึกแบบนี้เลย เราเรียนต่อม
4 ที่รร.เดิม ส่วนน้องอยู่ม.3 ต่อไปเรียนต่อที่อื่น พอเวลาผ่านไปเรากับน้องเรียนต่อม.ปลายแล้วสายการเรียนเดียวกัน ต้องทำกิจกรรมร่วมกันบ่อยมาก เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนั้นเลย ย้อนกลับมาที่ต่อ...ช่วงนั้นต่อกับน้องมีปัญหากันคบๆเลิกๆ เราก็ไม่รู้ น้องเอาเฟซต่อบล็อคเรา พอเลิกบล็อค เราบล็อคเฟซต่อไม่อยากมีปัญหา จนเวลาผ่านมาเรื่อยๆเราก็ไม่เคยเปิดใจคบใคร เรายังไม่ลืมต่อ จนเราขึ้นม.6 เราคุยกับรุ่นน้อง เลยเปิดใจคบ ตอนเราก็รู้ข่าวต่อนะเพราะเพื่อนสนิทเราคบกับเพื่อนต่อ แล้วก็รู้ว่าต่อมีแฟนไหม่แล้ว รุ่นดีเดี๋ยวกับเราแต่คนละห้อง เป็นคนที่เราไม่ชอบ แต่เราก็เฉยๆเพราะเราเองก็มีแฟนอยู่แล้ว จนวันนึงเราไปสวนสยามกับกลุ่มเพื่อนเรากับเพื่อนต่อ ช่วงนั้นโปร1ฟรี1แล้วเราไม่มีคู่ แฟนเพื่อนเลยบอกว่าเดี๋ยวเพื่อนมันมาอีกคนชื่อต่อ เรานี้ชอคเลย แต่สรุปคือวันนั้นต่อไม่มา ถ้ามาเราคงทำตัวไม่ถูก พอกลับบ้านไปต่อมันรู้ว่าที่ไปสวนสยามวันนี้มีเราไปด้วยเพราะเห็นรูป พอคืนนั้นอยู่ๆต่อก็แอดเฟซมา เราตกใจมากกดลบทิ้ง กลัวแฟนเห็นด้วยเพราะมันรู้เรื่องเรากับต่อแล้วมันก็เป็นคนปลดบล็อคต่อ จนเวลาผ่านมาหลายเดือนเรามีปัญหากับแฟน จะเลิกกัน คือทะเลาะกันบ่อยไม่ใช่ว่าเพราะเรื่องต่อนะ เราเลยเปลี่ยนเฟซ แล้วเราก็แอดเฟซต่อไป ต่อก็มาไลค์เฟซเรา เราไปส่องเฟซต่อไม่มีไรเลยมีแต่รูปคู่ที่แฟนแท็กมาเลยไลค์1โพส แล้วต่อก็ทักเฟซมา คืองง คือชอค ทำไรไม่ถูกแคปให้เพื่อนดูเพื่อนก็งง เพราะมันไม่รู้เรื่องเรากับต่อ เราเลยเล่าให้มันฟัง มันก็ไปเราให้แฟนมันฟังที่เป็นเพื่อนต่อ เราก็คุยกับต่อเรื่อยๆนะ แต่นานๆตอบ ไม่รู้จะคุยอะไร แล้วอีกอย่างมันก็มีแฟนแล้ว เราก็อ่านไม่ตอบ ปิดเฟซหนี แต่พอเราเปิดเฟซอีกครั้งคิดว่าต่อจะหายไปแบบครั้งก่อน แต่ไม่ ต่อทักมาอีก จนวันนึงเราจบม.6 แล้วไปงานแต่งเพื่อน ต่อเองก็ไป คือกลุ่มเราคบกับคนกลุ่มต่อหลายคนมากโลกกลมป้ะละ วันนั้นคือวันที่เราเจอต่ออีกครั้งในรอบ4ปี เพื่อนก็แซวเรื่องแฟนเก่าด้วย เรื่องต่อด้วย วันนั้นแทบไม่ได้คุยกับต่อทำเป้นเมินเฉยๆแต่ในใจนี้แบบ.. จนตอนจะกลับละ ต่อทักก็คุยกันนิดนึง จนกลับมาถึงบ้านต่อทักเฟซมา ก็คุยกันแต่ก็รู้สึกนะว่ามันแปลกๆ จนวันนึงเราทะเลาะกับแฟนเก่าเราอีกครั้ง คือตอนนั้นความสัมพันเรากับแฟนเก่ายังไม่ชัดเจน วันนั้นเราเสียใจมาก อ่อนแอที่สุดแบบใจพังคบกับแฟนเก่ามาเกือบปี วันนั้นต่อคือคนอยู่ข้างๆเราฟังเรา ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงเล่าเรื่องเรากับแฟนเก่าให้ต่อฟัง มันเป็นรู้สึกแย่ๆที่เราทนรับมาตลอดเวลาที่คบกันตอนนั้นเราเสียดายเวลาจนความรู้สึกเราพังมากๆเราเปิดใจคุยกับต่อ แล้ววันนั้นเราชอคมาก เพราะต่อเองก็กำลังแย่เหมือนกัน ใจต่อเองก็พัง หลังจากนั้นมาเราคุยกันทุกวันเรื่อยๆ ต่อตอนนี้แตกต่างจากต่อที่เราแอบชอบตอนม
3 ต่อตอนนั้นเงียบๆโลกส่วนตัวสูงวันๆอยู่ก้บโทรศัพหูฟัง ตอนนั้นเราได้เจอต่อในอีกมุมเป็นที่มุ้งมิ้งมากๆ  คือรวมๆแล้วน่ารักเลยแหละ  ความรู้สีกเมื่อหลายปีกลับมาอีกครั้ง  เพราะต่อเข้ามาเติมเต็มส่วนที่เราพัง เรามีความสุขทุกครั้ง ก่อนหน้านี้เรานอนร้องไห้ทุกคืน ต่อทำให้ยิ้มได้ ทำให้เราดูมีค่า ซึ้งตรงข้ามกับแฟนเก่าทุกอย่าง เราไม่รู้ว่าความสัมพันเรากับต่อมันคืออะไรแต่เราเรียกมันว่า"ที่พักใจ" เราบอกกับต่อว่าขอพักนานๆนะ แผลที่ผ่านมามันเจ็บมาก เราคุยกับต่อมาจนถึงสักพัก แฟนต่อลงรูปคู่กับต่อ วินาทีที่เห้นเราทำไรไม่ถูก เรานึกย้อนไปว่าที่ผ่านมามันคืออะไร เรารู้สึกคนเดียวใช่ไหม แล้วต่อรู้สึกแบบเราไหม หรือเราคิดไปเอง เราเลยไลค์ ไลค์ปุ๊ปแชทต่อเด้งมาเลยเราเงียบไม่ตอบไม่รู้จะตอบไร ทำตัวไม่ถูก เราเลยโทรหาเพื่อนเพื่อนก็กำลังคุยกับแฟนเลยประชุมสายเราร้องไห้คือชอค เราเลยให้แฟนเพื่อนไปถามต่อว่ารู้สึกไรกับเราไหม ต่อเลยบอกคุยขนาดนี้ก้ต้องรู้สึกดิ ตอนนั้นเราปิดเฟซไม่อยากเห็นอะไร ต่อแอดไลน์เรามาคุยกับเราขอโทษ โทรหาเรา บอกเราอย่าร้องไห้นะ เรายอมรับเราแพ้ต่อ เราใจอ่อน เราเลยถามต่อว่าหลอกเราทำไม ต่อบอกว่าแฟนเก่ามันง้อคืนดีมาร้องไห้ต่อหน้า ต่อเลยใจอ่อนกลับไป เราบอกกับต่อว่าเราทำต้วไม่ถูก ต่อบอกอะไรรุ้ไหม บอกเราว่าอย่าหายไปนะ น้ำตาเรานี้ไหลเลย เวลาที่เราหายไปต่อจะส่งข้อความมารัวๆ เราใจอ่อนเปิดมันทุกครั้ง จนผ่านมาสักพักต่อเลิกกับคนนั้นอีกครั้ง แล้วก็บอกเรา เราบอกกับต่อเสมอว่า อย่าโกหกนะ  เราบอกว่าเราฟังได้ทุกเรื่องรับได้ทุกอย่าง แต่โกหกเรารับไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าที่ผ่านมาอันไหนคือเรื่องจริง เราคุยกับต่อทุกวัน โทรคุยทุกคืน โทรทิ้งตลอด เวลาร้องไห้ต่อจะคอลวิดีโอมา จะมีไม่ค่อยได้คุยตอนต่อไปบ้านเพื่อน จนพักหลังเราต้องไปมหาลัย รับน้องไม่ค่อยได้คุยกัน เราก็แอะใจแปลกๆ เลยไปส่องเฟซแฟนเก่าต่อ เห็นเช็คอินบ้าง โพสบ้าง เราก็แอะใจกลับไปคบกันรึป่าว แล้วต่อก็แชร์อะไรที่ใช่เราอ้ะ  เราก็เงียบ รอดู  จนเราทักไปถามแฟนเก่าต่อว่ายังคบอยู่รึป่าว คือเราไม่อยากฟังความข้างเดียวไง วันนั้นนางก็รู้ว่าเราคุยอยู่ นางก็ลบเฟซเรา แล้วก็โพสด่า จนถึงทุกวันนี้เรายังคุยกับต่ออยู่ แต่เราระแวง ใจนึงก็อยากหายจากต่อไป แต่อีกใจมันก็ยังรัก ยังมีความรู้สึกดีๆอยู่  เราควรทำไงดี.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่