ค่ะ เราเป็นคนนึงที่ขี้เล่น เฟรนลี่ เข้าได้กับทุกคน จู่ๆวันหนึ่งเราเป็นบ้าอะไรไม่รู้ขึ้นมาค่ะ
เราเอาไอข้อความเต๊าะสาวจากในทวิตหรือตามที่เราได้ยินมาส่งไปในกรุ๊ปไลน์ที่มีพี่ๆและเพื่อนๆที่สนิทกันอยู่
โดยเราเล็งพี่ผู้ชายคนนึงเป็นเป้าหมายหลักค่ะ แรกๆก็สนุกดีค่ะ หัวเราะกันไรงี้
แต่พอเล่นมากๆแล้วกลายเป็นเราเองซะอีกที่ใจเต้นแรงทุกครั้งที่เราจะส่งข้อความหาเขาค่ะ แต่เขาไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยค่ะ ฮือ
ทุกคนในกรุ๊ปก็ดูเฮฮาปกติเวลาเราเล่นมุกหรือไปเต๊าะพี่เขา (ความจริงเราเต๊าะทุกคนแหละค่ะแต่พี่เขาโดนหนักสุด ฮ่าๆ)
แล้วเวลาคุยในแชทส่วนตัวเราจะแบบว่าเขินมาก ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ แต่เราก็เต๊าะพี่เขานะคะ พี่เขาก็หัวเราะแล้วก็บอกว่า
" (ชื่อเรา)ตลกจังเลยนะเราเนี่ย" รู้อะไรไหมคะเรานี่ตัวลอยเลยค่ะ 5555555

           แล้วมีอยู่วันนึงเราตัดสินใจบอกไปว่าเราชอบพี่เขา พี่เขาตอบมาว่า "พี่ยังไม่ลืมแฟนเก่าขอโทษนะ" จุกสิครัชแต่ก็ยังคุยเรื่อยๆนะคะ
ตอนมาเจอกันไปเที่ยวกันเป็นอะไรที่เราเกร็งมากที่สุด จากคนพูดมากแหกปากโวยวาย เงียบกริ๊บ
เพื่อนที่ไปด้วยถามเลยค่ะ เมิงไม่ได้เอาปากมาด้วยเหรอ 5555555555555 ขนาดเพื่อนยังรับรู้ว่าเราเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยค่ะ
จากไปเที่ยวด้วยกัน ก็เริ่มมีไปดูหนัง กินข้าวตามประสาวัยรุ่นอะเนอะ แม้อีกฝ่ายจะเกินเลยคำนี้ไปแล้วก็ตาม อิอิ
เราไม่กล้ามองหน้าพี่เขาตรงๆเลยค่ะ เป็นอะไรที่เขินมากๆ แต่ก็ทำตัวปกตินะคะ พี่เขานี่ชิวมากกกก
พาไปนู่นนี่ จับมือเราอีกตะหาก แล้วจะให้เราเลิกชอบเลิกรักพี่เขาได้ยังไงอะคะ เทคแคร์เราตลอดเวลา
ถามเราตลอดจะเอานู่นไหม เอาอันนี้ไหมน่ารักดีนะ ฮือ พอแล้วค่ะพ่อคุณ อิฉันใจจะละลาย

           เราเป็นพวกคิดมาก งี่เง่า บ่อยครั้งที่เราจะไปงี่เง่าใส่พี่เขาแล้วพี่เขาก็เหมือนโมโหเรานี่จากหงุดหงิดกลายเป็นรู้สึกผิด
ตามขอโทษขอโพยอยู่หลายวัน หรือไม่ก็หายไปหลายๆวันก่อนจะกลับมาง้อเขาอีกที พี่เขาก็ดีนะคะด่าเราทางอ้อมค่ะ
ตอนแรกก็ไม่ได้อะไรค่ะพอย้อนอ่านแชทเท่านั้นแหละอยากตบพี่เขาเลยค่ะ หลอกด่าชั้นเหรอ!! 555555
เราเองก็ไม่ได้จะงี่เง่าใส่เขาเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่เราคุยกับพี่เขาแค่คนเดียว คนเดียวจริงๆค่ะ คนอื่นในกรุ๊ปนี่นานๆทีคุยทีนึง
แต่นี่ทุกวันแทบจะเป็นกิจวัตรบอกอรุณสวัสดิ์ ไล่ไปกินข้าว บ่นเรื่องแฟนเก่าให้เราฟัง บางครั้งก็ถ่ายรูปอะไรน่ารักๆแล้วส่งมาให้เราดู
เราก็เหมือนว่างค่ะนั่งตอบนั่งชวนคุยท้างงงงวัน มีช่วงที่เราเฟลกับที่บ้านพี่เขาก็จะทักมาถามว่าเป็นอะไรทำไมเงียบไป ตอนนั้นเราร้องไห้ออกมาเลยค่ะ
เหมือนมีพี่เขานั่งอยู่ข้างๆคอยลูบหัวเราอยู่ แบบเรายังอยู่ตรงนี้นะ ระบายกับเราได้นะเดี๋ยวเราปลอบเอง ไม่ต้องร้องแล้ว เข้มแข็งๆ ยิ่งทำให้เรารู้สึกดีไปอี้ก

           แต่ ณ ทุกๆวันนี้ก็ยังคงคุยเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือความกวนประสาทกับสถานะพี่น้องพร้อมกับการคุยที่เหมือนคุยกับแฟน คือร่ะ?
เรายอมรับเลยค่ะว่ายังชอบพี่เขาอยู่มีความอยากเป็นแฟนพี่เขาตลอดเวลา 55555555 เพ้อเนอะ
มันทำให้คนๆนึงที่บางทีเวลาจะออกไปข้างนอกงี้ไม่สนใจใครปล่อยผมกางเกงขาสั้นเสื้อยืดรองเท้าแตะเซอร์ๆไปเดินห้างกับเพื่อน
ต้องคอยมองกระจกแล้วก็ปรับเปลี่ยนการแต่งตัวของตัวเองให้ดีขึ้น คอยหาในเน็ตว่าทรงผมทรงไหนน่ารักมั่งคอยหาเสื้อผ้าใหม่มาใส่(เราเป็นพวกใส่ซ้ำค่ะถ้าไม่ขาดก็ใส่วนไปค่ะ 5555555 เน่าอะ)

            ช่วงนี้จะเหมือนเป็นบ้าเลยค่ะจะทำอะไรก็นึกถึงแต่พี่เขาฟังเพลงเจอเพลงที่พี่เขาชอบเราก็ฟังไปอมยิ้มไป เจอกระต่ายน่ารักๆก็นึกถึงพี่เขาค่ะ(พี่เขาชอบ) มีบางครั้งนั่งนึกย้อนถึงตอนที่เราไปเที่ยวด้วยกันอะค่ะเรานี่นั่งยิ้มจนแก้มปริเลยค่ะเหมือนเราเขินอีกครั้ง  
อีกสามเดือนจะวันเกิดพี่เขาแล้วเรากะจะทำของขวัญทำมือน่ารักๆสักชิ้นให้เป็นที่ระลึก คิดอยู่ว่าจะได้ให้รึเปล่า จะให้เองแล้วก็เขินเอง

ใครมีประสบการณ์อะไรแบบนี้มาเล่าสู่กันฟังได้นะคะ มาแชร์ความรู้สึกกันค่ะ