สวัสดีครับเพื่อนๆทั้งในพันทิปและ facebook กระทู้นี้ผมตั้งใจเขียนขึ้นมาเพื่อแชร์ประสบการณ์ของผมเอง ต้องออกตัวไว้ก่อนว่าผมคอนข้างจะถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือได้ไม่ดี ข้อมูลรูปถ่ายอาจจะไม่ละเอียดมาก เพราะไม่ได้ตั้งใจแต่แรกว่าจะเขียนพันทิป ขอโทษไว้ก่อนนะครับถ้าผิดพลาดอะไรไป แต่ผมจะพยายามถ่ายทอดประสบการณ์ในการเดินทางแบบสายโบกให้ฟังว่ามันสนุกและตื่นเต้นแค่ไหนนน  เอาเป็นว่าเราไปเริ่มเลยละกันนะครับ





......ทริปนี้เป้าหมายคร่าวๆของพวกเราคือจังหวัดน่าน แค่จังหวัดน่านนะที่คิดว่าจะไป โดยหลักๆของเราก็อยากไปเที่ยวภูเขา ชอบถนนสายสีเขียว  แล้วเอาขนมและของเล่นติดไม้ติดมือนิดหน่อยไปแจกเด็กๆชาวเขา แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแจกที่ไหนยังไง 5555 เมื่อคิดแล้ว แน่นอนครับถ้าจะให้มันเกิดขึ้นจริง ก็คือต้องออกจากบ้านและเดินทางไปกันเลย






เราเริ่มต้นจากการขึ้นรถทัวร์ที่หมอชิต เราเลือกขึ้นรถของสมบัติทัวร์ รอบ 20.30 ราคา 466 บาท  ถึง บขส. ตัวเมืองน่านประมาณ 6 โมงเช้าครับ 555 นานมาก ไกลพอใช้ได้เลยนะเราอะ แต่ก็หลับๆตื่นๆแปปเดียวถึง  พอถึงจังหวัดน่าน พวกเรานั่งรถสองแถวสีแดงไปลงในตลาด  ค่ารถ20 บาท เพราะตั้งใจจะไปหาซื้อขนมและของเล่นอีกนิดหน่อย และก็กะจะหาเส้นทางในการเริ่มต้นโบกรถกันด้วยครับ





หลังจากเรานั่งรถแดงมาลงที่ตลาด เนื่องจากเรามาถึงค่อนข้างเช้ามาก ทันได้ทำบุญใส่บาตรพระ ก็ถือว่าเป็นฤกษ์งามยามดีที่ได้ทำบุญแต่เช้า ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆด้วยเถอะ สาธุ!!  ทำบุญเสร์จก็เดินมาซื้อของในตลาด ป้าที่ขายของเห็นเราซื้อของกันเยอะ เลยถามว่าจะไปไหนกัน เราเลยบอกว่าจะไป เที่ยวบนเขา แล้วก็ว่าจะเอาขนมและของเล่นแบกไปแจกเด็กๆกันด้วยครับ ป้าได้ยินที่พวกผมบอกก็เลยฝากขนมร่วมมาด้วย และยังให้พวกเราได้ใช้ห้องน้ำอาบน้ำกันอีก ใจดีมากกก เมื่อเสร็จภารกิจแล้ว เราก็เดินแบกของเดินออกจากตลาด แล้วก็ไปเจอคุณครูท่านนึงพอดี เขาก็ถามว่าเราจะไปไหนกัน เราบอกว่าเราจะหาเส้นทางที่สามารถไปบ่อเกลือได้ เขาก็ถามว่าจะไปกันยังไง อ่อจะโบกรถกันไปครับผม มาๆงั้นเด่วครูไปส่งแล้วโบกกันต่อเองได้นะ โอ้ย สบายมากครับผม ขอแค่ไปทางหลักก่อนก็พอครับ   หลังจากครูมาส่งทางหลัก เราก็เดินกันไปเพลินๆเพื่อที่จะโบกไปเรื่อยๆ และไม่นานเราก็ได้รถที่ผ่านไปอำเภอปัวพอดี เลยขอติดรถพี่เขาไปลงที่ปัวก่อน แล้วค่อยว่ากันต่อ Gooooo !!




   นั่งดูสองข้างทางที่มีแต่สีเขียว โอ้ยย เพลินและฟินสุดๆ อยากจะย้ายบ้านมาอยู่นี่จริงๆเลย 555 ในที่สุดชั่วโมงกว่าๆเราก็มาถึงอำเภอปัว พี่เขาก็ไปส่งพวกเราตรงเส้นทางที่จะไปบ่อเกลือ เขาบอกว่าทางนี้เราสามารถโบกไปบ่อเกลือได้  โอเครครับ ขอบคุณมากนะค้าบบบ



เราเดินกันไปสักพัก กลางสายฝนที่กำลังตกอยู่ แต่ไม่ใช่ปัญหาครับ เตรียมตัวมาดี เพราะรู้ว่ามาหน้าฝนยังไงก็ต้องเจอฝนอยู่แล้ว ใส่เสื้อกันฝน เดินโบกรถกันไปเรื่อยๆ รถผ่านค่อนข้างน้อยมากครับ เราเลยเดินเล่นๆกันไกลพอตัวเลย 555 ไม่เป็นไรอากาศดีให้อภัย



เดินโบกกันไปสักพักเราก็ได้รถที่จะผ่านตรงบ่อเกลือพอดีเลย โชคดีอีกแว้ววว

แต่อย่างที่เห็น ฝนตกตลอดทางครับ 555 เปียกปอนกันไป

ดี๊ดี


ระหว่างทางขึ้นมาบ่อเกลือไม่ได้ถ่ายรูปเลยรับ เพราะฝนตกหนักตลอดทาง ได้แต่นั่งคดกันอย่างเดียว 555  รู้สึกว่าขึ้นเขามาสักพักเราก็มาถึงทางแยกไปบ่อเกลือจนได้  แต่พี่เขาไม่ได้ไปทางนั้น เราก็เลยมานั่งรอที่ศาลาแถวนั้นก่อนเพราะว่าฝนตกไม่ยอมหยุดเลย




นั่งหลบฝนอยู่พักนึง ผมหันไปเห็นคนแต่งตัวเหมือนเจ้าหน้าที่ เลยเดินเข้าไปถามข้อมูลอะไรนิดหน่อย ว่าเราสามารถไปแจกของที่ไหนกันได้บ้าง พี่เขาเลยบอกว่าไป บ้านเปียงซ้อก็ได้ แถวนั้นมันอยู่ไกล น่าจะไปแจกเด็กๆแถวนั้นดูก็ได้ โอเคร พวกเราก็ไม่มีเป้าหมายกันอยู่ละ เลยตัดสินใจไปที่นี่ละกัน !!~ แต่ไปไงละทีนี้ พี่เขาก็ถามต่อว่าเอารถอะไรมาล่ะ เราก็บอกว่า อ่อไม่ได้เอารถมาครับ เราโบกกันมาเรื่อยๆ พี่เขาก็บอกว่างั้นไปกับพวกพี่ก็ได้ เดี๋ยวรอฝนเบาลงอีกหน่อยก่อน ได้เลยครับๆ เย้ๆๆ โชคดีมีที่ไปต่อแล้ว 555

รอเท่าไหร่ฝนก็ไม่หยุด555 ก็เลยออกรถกันเลยยยย

พอออกมาสักพักฝนก็เริ่มเบาลงล่ะ อากาศหลังฝนหยุด กับป่าเขียวๆข้างๆทาง มันช่างเป็นอะไรที่ลงตัวสุดๆ ไม่ต้องบอกนะว่ามันดีแค่ไหน 5555


หลังจากนั่งกินลมชมวิวมาสักพัก เราก็มาลงกันที่จุดตรวจ เพื่อที่จะหารถต่อขึ้นไปบนหมู่บ้านเปียงซ้อ กันต่อครับ


พี่ๆเจ้าหน้าที่ที่นี้ เห็นเราลงจากรถกัน เลยถามว่าจะไปแจกของที่ไหนกันเนี่ย เห็นแบกกันมาซะเยอะเลย เราก็บอกว่า จะขึ้นไปบ้านเปียงซ้ออะครับ เห็นพี่เขาแนะนำมา พี่เขาถามว่าจะไปไงกัน ติดต่อที่โรงเรียนข้างบนไว้แล้วหรอ อ่อ ยังครับ ไม่ได้ติดต่อใครเลย อ่าวแล้วจะไปไงล่ะ มันขึ้นยากนะ ทางไม่ดี อ่อก็กะว่าจะโบกรถขึ้นและครับ โอ้ยน้องไม่ค่อยมีรถขึ้นไปหลอก ทางอย่างนี้ยิ่งฝนจกใครจะขึ้น ต้องใช้รถกระบะ 4W อย่างเดียวเลยนะ อ่าวแย่แล้วเรา   พี่เขาก็บอกเด่วพี่จะลองโทรขึ้นไปที่โรงเรียนก่อนว่าจะมีรถลงมาไหม ได้ครับๆ

นั่งรอกันตรงด่านตรวจเลยครับ 555 แต่เราไปถึงนี่ก็ประมาณบ่าย 3 แล้วค่อนข้างเย็น ไม่รู้จะมีรถขึ้นไปไหม ถ้าไม่ได้ ก็นอนที่นี่เลยละกัน พี่เชาก็บอกยังงั้น 5555



นั่งคุยกันเหมือนรู้จักกันมานาน 555

เหมือนคุยงานคุยการ แต่เปล่าเลย กะลังลุ้นหวยกันอยู่ พอดีมาตรงกับวันหวยออก 555

ในที่สุดเราก็โชคดีอีกครั้งครับ เพราะมีรถที่โรงเรียนลงมาขนไม้ไปไหนสักอย่างนี่แหละ แล้วเด่วเย็นๆจะขึ้นไปข้างบน เราสามารถติดรถครูดอยขึ้นไปได้ เย้ๆๆ


ระหว่างรอ พี่ๆเจ้าหน้าที่ก็ให้เรายืมมอไซค์ไปขี่เล่นชมวิวแถวนี้ก่อน โหย ใจดีที่สุ๊ดดดด


วิวดีถูกใจชาวสายป่าเลยครับ 555

ท้องฟ้ากว้างไกล เธอว่าไหม

ผู้หญิงสายโบก ถึกกว่าวัว 5555



วิวสองข้างทางครับ

หลังจากขี่รถชมวิวเสร็จก็มานั่งรอที่เดิม เพื่อรอรถขึ้นไปที่หมู่บ้านกัน

รถยังไม่มาก็เตะตะกร้อรอกันไป วู้วๆ

นั่งเล่นเดินเล่นกันไปสักพัก เวลาเกือย5โมงเย็น รถที่จะแวะมารับเราก็มาถึง เย้ๆ ได้ขึ้นหมู่บ้านแล้วโว้ยยย



วิวระหว่างทางที่จะไปหมู่บ้านครับ  ผมละอยากมาทำนาแถวนี้จังเลยเนี่ย ทำไปดูวิวไป โอ้ย ชิล !!~

สวยงามตามท้องถนน

มีความชิล 555

ตอกย้ำความฟินกันไป ลองนึกภาพตามกันดูนะครับ


ยิ่งขึ้นมาสูงเท่าไหร่ยิ่งสวย บวกกัยอากาศหลังฝนหยุด แค่คิดก็เย็นแล้ว อิอิ

ยิ่งสูงยิ่งโคตรสวย สวยยยยยยยยยยยย

เขาที่นี่ลูกใหญ่มว๊ากกก


และจุดที่ผมไม่คิดว่าผมจะได้มาเจอ แต่ผมเคยเห็นรูปนี้อยู่ในกลุ่มๆนึง แต่ก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่รู้ว่ามันสวย และอยากไปมากกก



ก็คือตรงนี้และครับ ก่อนเดินทางมาน่านผมเห็นว่าจุดนี้มันอยู่ในจังหวัดน่าน แต่บอกตรงๆเลยครับว่าไม่คิดว่าจะได้มาเจอ  มันสวยมาก พวกเราตื่นตามาก ตื่นเต้นกันใหญ่ คือมันใช่อะ เรามาเจอกันแบบไม่รู้จริงๆ พรหมลิขิตมีจริงสะม้างงง 5555

ถ้ามาหน้าหนาวมันจะสวยแค่ไหนเนี่ย นึกภาพหมอกหน้าหนาวดูซิ คงฟินน่าดู

โอ้ยยยย ช่างดีอะไรขนาดนี้  ยอมมมม

หลังจากเรายืนชื่นชมกันอยู่ตรงนี้สักพักก็ถึงเวลาไปต่อที่มหู่บ้านกันแล้วครับ เพราะมันก็เกือบจะมืดแล้ว เดี๋ยวหาที่นอนกันไม่ได้ 555

แต่เส้นทางที่กว่าจะขึ้นมาจุดนี้บอกเลย ถ้ามาหน้าฝนนี่ยากพอควรเลยครับ

ลำบากพอตัว ถ้าไม่ใช่ 4W แนะนำอย่าเสี่ยง


พอมาถึงหมู่บ้านก็6โมงเย็ฯเกือบทุ่มแล้ว พวกเราก็ได้มาพักที่โรงเรียนบ้านเปียงซ้อกันครับคืนนี้

หลังจากเก็บของเสร็จ เราก็ไม่คิดว่าคุณครูจะหากับข้าวกับปลาให้เรากินกัน ขอบคุณมากๆค้าบบ

กินข้าวกันเสร็จเรียบร้อย ก็กะว่าจะเดินสำรวจรอบหมู่บ้านกันนิดหน่อย


มีไกด์เด็กๆ ชาวบ้าน พาเที่ยวรอบๆหมู่บ้านด้วย ฮิๆ

บรรยากาศดีเสียจริงๆๆ

อ่าว จะพาพี่ไปไหนเนี่ยย

ถ้าหมู่บ้านจะวิวดีขนาดนี้นะ  ย้ายมาอยู่นี้เลยได้ไหมเนี่ย

หลังจากเดินเล่นกันจนค่ำมืดแล้ว วันนี้เราก็เดินทางกันมาเหนื่อยพอควร ก็แยกย้ายกันอาบน้ำ เตรียมตัวเข้านอนกัน บอกเลยว่าน้ำที่นี่เหมือนผสมน้ำแข็งตลอดเวลา หนาวมากก น้ำเย็นมากก อาบแทบไม่ไหว 5555


ที่ทิ้งหัวลงนอนสำหรับเราคืนนี้ครับ  ใช่แล้ว ห้องสมุดของโรงเรียนนั่นเอง อากาศตอนกลางคืนหนาวใช่ได้เลย สำหรับคืนนี้ขอพักแบบสบายๆที่นี้ละกันน้า ฝันดีทุกคนน