สวัสดีค่ะ จขกท. จบ ม.6 แล้ว และติดเลขา'แพทย์ ของสวนดุสิตแล้ว
ขอแทนตัวเองว่าหนูนะคะ
ในตอนแรกหนูมีความภูมิใจมาก ไม่สนสายตาคนนอกว่าจะมองว่ายังไง(แถวบ้านค่อนข้างตั้งแง่กับสวนดุสิต และราชภัฎอื่นๆ) แต่เพราะหนูสนใจคณะนี้ และมันเป็นคณะที่เพิ่งมีที่แรกคือสวนดุสิตค่ะ ในตอนแรก หนูก็ว่า เออ มันหลักสูตรการจัดการ สาขาเลขาแพทย์ จบไปถ้าไม่ได้เลขาแพทย์ ก็เลขาทั่วไปก็ได้ ดีเทลยาก็ได้ ตอนแรกที่บ้านก็ยังไม่ค่อยโอแต่ พอเล่าดีๆ เขาก็เข้าใจค่ะ
ประกอบกับมีญาติห๊างห่างเป็นแบบ อาจารย์อะค่ะ เขาก็เห็นด้วยว่าคณะมันค่อนข้างโอเค(คือหนูแอดติดมอรัฐด้วยค่ะ แต่เทใจให้เลขาแพทย์ไปแล้ว 😭)
แต่ทว่า...
ไม่นานมานี้ มีญาติคนนึง เขาเป็นราชการ เล่าว่าเลขาแพทย์มันหางานยาก บลาๆ ให้คนในครอบครัวหนูฟัง(ตอนนั้นหนูไม่อยู่) แล้วคนในครอบครัวคนนั้นเขาเลยคุย(แบบพูดลอยๆ)กับหนูตอนกินข้าวว่า เนี่ย ญาติคนเนี่ยบอกว่าเลขาแพทย์หางานยากนะ แต่เรียนๆไปก่อนแล้วค่อยซิ่วเอา เรารู้ศัพท์แพทย์มาบ้างแล้วนี่ถ้าถึงตอนนั้น ก็คงเข้าที่อื่นไม่ยาก
เราเลยตอบกลับค่ะว่า ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก หนูจบเลขาแพทย์ใช้ว่าทำได้แต่เลขาแพทย์ หนูไปเป็นเลขาธรรมดาก็ได้ ทำงานธุการทั่วไป จัดการเอกสารก็ได้(อันนี่มั่วล้วน แต่มันน่าจะได้นะ) แล้วถ้าให้ซิ่วจริง หนูก็ไม่รู้ศัพท์แพทย์หรอก เขาเรียนกันปี 2-3 แหนะ (มั่วไปอีก)
คือที่ต้องพูดมั่วไม่ใช่อะไร หนูอยากเรียนอันนี้จริงๆค่ะ อย่างน้อยก็ขอให้ลอง ถ้าหน฿ไม่โอ หนูจะซิ่วเอง อย่างน้อยเหตุผลที่จะซิ่วต้องเป็นเพราะหนูต้องการซิ่ว ไม่ใช่เพราะโดนบังคับ ตัวเขาเดิมทีไม่โอกับมหาลัยอยู่ กว่าจะกล่อมได้ พอมาได้ยินแบบนี้เหมือนมีแรงกระตุ้นความแอนตี้ของเขาขึ้นมาอีก...
เขาไม่ตอบอะไร แต่ส่ายหน้าเบาๆ แบบเอือมๆค่ะ T_T
คือสมาชิคครอบครัวคนนี้ ไม่ใช่พ่อแม่นะคะ เอาจริงๆถ้าเราจะเรียนโดยไม่สนเขาก็ทำได้ แต่เขาคือคนในครอบครัว หนูก็อยากให้คนในครอบครัวเข้าใจ รับในสิ่งที่หนูชอบได้ อะต่ะ
แล้วความเชื่อมั่นของหนูก็เริ่มสั่นคลอน มันไม่ดีจริงๆเหรอที่เรามาจุดนี้ หรือเราควรหาที่อื่น?
เลยอยากมาถามว่า เลขาแพทย์จบไปทำไรได้บ้างคะที่ไม่ใช่เลขาแพทย์
แล้วเป็นบัญชีได้ไหมคะ (ญาติคนนั้นค่อนข้างอวยให้เราเรียนบัญชี) แล้วถ้าจะเป็นบัญชี โอกาสติดงานมันมีมากขนาดไหน เพราะบ้านเมืองเรา คนเรียนบัญชีเยอะมากกก เราจะไปสู้ได้หรอ?
ปล. อันนี้ขอเล่าเพิ่ม คือหนูหนักใจชะมัด กับสมาชิกครอบครัวคนนี้ชะมัด เขาอายุเยอะ(มาก)แล้วอะค่ะเลยไม่อยากอะไร แต่เขาค่อนข้างแปลกๆ... หนูไม่ค่อยคุยกับเขาด้วยเพราะเหนื่อยใจทุกครั้ง พาลจะฟิวส์ขาดเปล่าๆ คือคำถามแต่ละคำถามมันแบบ...ทำหนูสตั้นตลอด ไม่เข้าใจตรรกะเขาเลย
เช่น ตอนเรียนพิเศษคณิต(แต่ก่อน) คือหนูไม่ได้แย่คณิตนะ แต่พอได้เรียนมันสนุก มันเข้าใจมากขึ้น คะแนนดีขึ้นเลยเรียนต่อ
เขา: เรียนทำไม
หนู: จะได้เก่งๆไง
เขา: ตอนนี้ไม่เก่งหรอถึงเรียน?
หนู: เปล่า แต่ที่เก่งเพราะเรียนเนี่ยแหละ
เขา: อ่าว ก็เก่งแล้วจะไปเรียนอีกทำไม
หนู:....ห้ะ
สตั้น1วิ...
อีกอัน ไปไหว้ครูที่ รร.เก่าค่ะ
เขา :ไปไหน
หนู :ไหว้ครูค่ะ
เขา :ที่มหาลัยหรอ?
หนู :เปล่าที่ รร.
เขา :อ่าว ไปไหว้ทำไม
หนู :ก็วันไหว้ครู
เขา :นั่นแหละ แล้วไหว้ทำไม...เรียน ก๋เรียนจบไปแล้ว ยังต้องไปไหว้อีกหรอ
หนู :.....ห้ะ แล้วทำไมไหว้ไม่ได้
คืออันนี้งงมาก😂 คือจบแล้วเลิกลากันเลยช้ะ ไม่ค้องไหว้ ต้องเคารพ
แต่อันนี้โดนแม่ว่า ว่าไม่ควรไปยอกย้อนผู้ใหญ่ หนูเข้าใจ แต่มันเผลอ...
เรียน เลขา'แพทย์ จบไปมีงานไหมคะ
ขอแทนตัวเองว่าหนูนะคะ
ในตอนแรกหนูมีความภูมิใจมาก ไม่สนสายตาคนนอกว่าจะมองว่ายังไง(แถวบ้านค่อนข้างตั้งแง่กับสวนดุสิต และราชภัฎอื่นๆ) แต่เพราะหนูสนใจคณะนี้ และมันเป็นคณะที่เพิ่งมีที่แรกคือสวนดุสิตค่ะ ในตอนแรก หนูก็ว่า เออ มันหลักสูตรการจัดการ สาขาเลขาแพทย์ จบไปถ้าไม่ได้เลขาแพทย์ ก็เลขาทั่วไปก็ได้ ดีเทลยาก็ได้ ตอนแรกที่บ้านก็ยังไม่ค่อยโอแต่ พอเล่าดีๆ เขาก็เข้าใจค่ะ
ประกอบกับมีญาติห๊างห่างเป็นแบบ อาจารย์อะค่ะ เขาก็เห็นด้วยว่าคณะมันค่อนข้างโอเค(คือหนูแอดติดมอรัฐด้วยค่ะ แต่เทใจให้เลขาแพทย์ไปแล้ว 😭)
แต่ทว่า...
ไม่นานมานี้ มีญาติคนนึง เขาเป็นราชการ เล่าว่าเลขาแพทย์มันหางานยาก บลาๆ ให้คนในครอบครัวหนูฟัง(ตอนนั้นหนูไม่อยู่) แล้วคนในครอบครัวคนนั้นเขาเลยคุย(แบบพูดลอยๆ)กับหนูตอนกินข้าวว่า เนี่ย ญาติคนเนี่ยบอกว่าเลขาแพทย์หางานยากนะ แต่เรียนๆไปก่อนแล้วค่อยซิ่วเอา เรารู้ศัพท์แพทย์มาบ้างแล้วนี่ถ้าถึงตอนนั้น ก็คงเข้าที่อื่นไม่ยาก
เราเลยตอบกลับค่ะว่า ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก หนูจบเลขาแพทย์ใช้ว่าทำได้แต่เลขาแพทย์ หนูไปเป็นเลขาธรรมดาก็ได้ ทำงานธุการทั่วไป จัดการเอกสารก็ได้(อันนี่มั่วล้วน แต่มันน่าจะได้นะ) แล้วถ้าให้ซิ่วจริง หนูก็ไม่รู้ศัพท์แพทย์หรอก เขาเรียนกันปี 2-3 แหนะ (มั่วไปอีก)
คือที่ต้องพูดมั่วไม่ใช่อะไร หนูอยากเรียนอันนี้จริงๆค่ะ อย่างน้อยก็ขอให้ลอง ถ้าหน฿ไม่โอ หนูจะซิ่วเอง อย่างน้อยเหตุผลที่จะซิ่วต้องเป็นเพราะหนูต้องการซิ่ว ไม่ใช่เพราะโดนบังคับ ตัวเขาเดิมทีไม่โอกับมหาลัยอยู่ กว่าจะกล่อมได้ พอมาได้ยินแบบนี้เหมือนมีแรงกระตุ้นความแอนตี้ของเขาขึ้นมาอีก...
เขาไม่ตอบอะไร แต่ส่ายหน้าเบาๆ แบบเอือมๆค่ะ T_T
คือสมาชิคครอบครัวคนนี้ ไม่ใช่พ่อแม่นะคะ เอาจริงๆถ้าเราจะเรียนโดยไม่สนเขาก็ทำได้ แต่เขาคือคนในครอบครัว หนูก็อยากให้คนในครอบครัวเข้าใจ รับในสิ่งที่หนูชอบได้ อะต่ะ
แล้วความเชื่อมั่นของหนูก็เริ่มสั่นคลอน มันไม่ดีจริงๆเหรอที่เรามาจุดนี้ หรือเราควรหาที่อื่น?
เลยอยากมาถามว่า เลขาแพทย์จบไปทำไรได้บ้างคะที่ไม่ใช่เลขาแพทย์
แล้วเป็นบัญชีได้ไหมคะ (ญาติคนนั้นค่อนข้างอวยให้เราเรียนบัญชี) แล้วถ้าจะเป็นบัญชี โอกาสติดงานมันมีมากขนาดไหน เพราะบ้านเมืองเรา คนเรียนบัญชีเยอะมากกก เราจะไปสู้ได้หรอ?
ปล. อันนี้ขอเล่าเพิ่ม คือหนูหนักใจชะมัด กับสมาชิกครอบครัวคนนี้ชะมัด เขาอายุเยอะ(มาก)แล้วอะค่ะเลยไม่อยากอะไร แต่เขาค่อนข้างแปลกๆ... หนูไม่ค่อยคุยกับเขาด้วยเพราะเหนื่อยใจทุกครั้ง พาลจะฟิวส์ขาดเปล่าๆ คือคำถามแต่ละคำถามมันแบบ...ทำหนูสตั้นตลอด ไม่เข้าใจตรรกะเขาเลย
เช่น ตอนเรียนพิเศษคณิต(แต่ก่อน) คือหนูไม่ได้แย่คณิตนะ แต่พอได้เรียนมันสนุก มันเข้าใจมากขึ้น คะแนนดีขึ้นเลยเรียนต่อ
เขา: เรียนทำไม
หนู: จะได้เก่งๆไง
เขา: ตอนนี้ไม่เก่งหรอถึงเรียน?
หนู: เปล่า แต่ที่เก่งเพราะเรียนเนี่ยแหละ
เขา: อ่าว ก็เก่งแล้วจะไปเรียนอีกทำไม
หนู:....ห้ะ
สตั้น1วิ...
อีกอัน ไปไหว้ครูที่ รร.เก่าค่ะ
เขา :ไปไหน
หนู :ไหว้ครูค่ะ
เขา :ที่มหาลัยหรอ?
หนู :เปล่าที่ รร.
เขา :อ่าว ไปไหว้ทำไม
หนู :ก็วันไหว้ครู
เขา :นั่นแหละ แล้วไหว้ทำไม...เรียน ก๋เรียนจบไปแล้ว ยังต้องไปไหว้อีกหรอ
หนู :.....ห้ะ แล้วทำไมไหว้ไม่ได้
คืออันนี้งงมาก😂 คือจบแล้วเลิกลากันเลยช้ะ ไม่ค้องไหว้ ต้องเคารพ
แต่อันนี้โดนแม่ว่า ว่าไม่ควรไปยอกย้อนผู้ใหญ่ หนูเข้าใจ แต่มันเผลอ...