ສະບາຍດີ พออ่านกันออกไหม ?

สบายดี หรือสวัสดี เป็นคำทักทายที่เพื่อนๆ ทุกท่านน่าจะรู้จักกันดี สำหรับใคร ที่ไปเที่ยวที่ สปป.ลาว หรือที่เราเรียกกันติดปากว่า ประเทศ ลาว นั่นเอง
ก่อนอื่นผมต้องแนะนำตัวเองก่อนว่า ผมเป็นคนจากภาคพื้น อีสาน หรือเป็นคน จากภูมิลำเนา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งมีภาษาท้องถิ่นที่คล้ายและใกล้เคียงกับ ภาษาลาวอยู่แล้ว แต่ด้วยเหตุผลต่างๆ ทำให้ผมมาใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่ ภาคตะวันออก เป็นหลัก เลยอาจจะมีภาษาหรือคำบางคำไม่ถูกหลักบ้างต้อง ขออภัยไว้ ณ. ที่นี้

มาเริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า  เดิมทีหากพูดถึง ประเทศลาวผมก็คงเหมือนเพื่อนๆที่เข้าใจ ว่าจะเป็นประเทศที่ล้าหลัง เป็นประเทศที่ไม่น่าสนใจ หรือไม่อยากจะไปเที่ยวด้วยซ้ำ ไม่เคยคิดไว้ก่อนเลยว่า ครั้งหนึ่งในชีวิต ผมจะต้องไปใช้ชีวิต อยู่ที่ประเทศแห่งนี้

ความเข้าใจจากชั้นเรียน ที่ผมได้เรียนรู้มา มีน้อยมาก เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของ สปป.ลาว นอกจากคำบอกเล่าของ ปู่ย่า ตายาย ที่ได้เล่าให้ฟัง แต่ก็เป็นคำบอกเลล่า ที่เล่าต่อๆ กันมา จับใจความได้ว่า

ลาว เป็นประเทศ คอมมิวนิสต์
ลาวเป็นประเทศที่คนนิยม นอนตอนบ่าย หลังจากพักเที่ยง
ลาวเป็นประเทศยากจน ล้าหลัง  ฯลฯ

แต่เรื่องราวต่างๆ ที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ อาจจะทำให้เพื่อนๆ มีมุมมองเกี่ยวกับ ประเทศนี้เปลี่ยนไป

ผมรู้จักชาว ลาว ครั้งแรก เหมือนกับชายไทยอีกหลายๆ ท่านในประเทศไทย คือการรู้จักผ่าน สุภาพสตรีสาว ชาว สปป.ลาว ที่ เข้ามาทำงาน ในประเทศไทยตามร้าน คาราโอเกะ ทั่วๆไป ยอมรับว่ามีบางครั้ง สวย น่ารัก และน่าหลงใหล หลายๆคน ทำให้ครั้งแรกจินตนาการว่า สาวสวย สปป.ลาว จะต้องน่ารักแน่นอน

และเรื่องราวต่างๆ ก็ได้เริ่มต้นขึ้น