คือคุยแชทกับเด็กนานาชาติคนนึง ซึ่งเป็นคนไทย แต่เราไม่เก่งภาษาอังกฤษ เวลาพูดบางครั้ง จะใช้คำธรรมดาๆ
หรือทับศัพท์ธรรมดา แบบใปกติ ที่เด็กไทยส่วนใหญ่ใช้กับ แบบไม่ซีเรียส ไม่เครียดดูเป็นกันเอง
ส่วนเค้าใช้ภาษาอังกฤษตลอดเวลาพิมพ์ เราจะใช้ภาษาไทยบ้าง อังกฤษบ้าง เพราะเราจะใช้ขำขำแบบนี้ประจำกับเพื่อนๆ
ซึงไม่คิดว่าเค้าจะไม่โอเคกับเรื่องแบบนี้
เค้าบอกว่าคำพูดคุณมันดูน่าเกลียดมาก อย่าไปพูดกับใครอีก คำพวกคุณมันดูน่าขำ
ซึ้งเราก็อึงกับคำนี้ เราไม่คิดว่าเด็กอินเตอร์จะพูดจาแบบนี้ เพราะจริงๆแล้วเราก็ไม่ได้เก่งอังกฤษ เพื่อนๆก็ไม่ได้เก่งหรือพูดปังเวอร์ขนาดนั้น
พูดได้แบบเอาตัวรอด สนทนากับอาจารย์ช่าวต่างชาติ เจ้าของภาษาได้ คือเราเหว่อมากค่ะ ที่เค้าจะใช้คำพูดแบบนี้ออกมา
ทำไมเด็กเรียนโรงเรียนนานาชาติ ต้องชอบดูถูก ติโน่นนี่ ใช้ภาษาอังกฤษของเด็กทั่วไป นี่ไม่ ว่าใช้คำพูดไม่เพราะ ทุเรศค่ะ
หรือทับศัพท์ธรรมดา แบบใปกติ ที่เด็กไทยส่วนใหญ่ใช้กับ แบบไม่ซีเรียส ไม่เครียดดูเป็นกันเอง
ส่วนเค้าใช้ภาษาอังกฤษตลอดเวลาพิมพ์ เราจะใช้ภาษาไทยบ้าง อังกฤษบ้าง เพราะเราจะใช้ขำขำแบบนี้ประจำกับเพื่อนๆ
ซึงไม่คิดว่าเค้าจะไม่โอเคกับเรื่องแบบนี้
เค้าบอกว่าคำพูดคุณมันดูน่าเกลียดมาก อย่าไปพูดกับใครอีก คำพวกคุณมันดูน่าขำ
ซึ้งเราก็อึงกับคำนี้ เราไม่คิดว่าเด็กอินเตอร์จะพูดจาแบบนี้ เพราะจริงๆแล้วเราก็ไม่ได้เก่งอังกฤษ เพื่อนๆก็ไม่ได้เก่งหรือพูดปังเวอร์ขนาดนั้น
พูดได้แบบเอาตัวรอด สนทนากับอาจารย์ช่าวต่างชาติ เจ้าของภาษาได้ คือเราเหว่อมากค่ะ ที่เค้าจะใช้คำพูดแบบนี้ออกมา