ขอใช้พื้นที่ระบาย และขอคำปรึกษานะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า น้องชายเรามาร้องห่ม ร้องไห้ ว่าเมียมาสารภาพว่าเป็นหนี้รายวัน 8 เจ้า ต้องจ่ายวันละ 1,000 บาท/เจ้า
น้องชายเราช่วยเมียไม่ไหวแล้วค่ะ เพราะตั้งแต่อยู่กินกันมามีปัญหานี้มาตลอด แม่เราใช้หนี้ให้รวมก็หลายแสนแล้ว
เมียน้องเลยหอบผ้าหอบผ่อนหนีไปแล้วค่ะ
ทั้งน้องเรา แม่เรา แล้วตัวเราเองก็เครียดและกลัวมากคะ
คนก่อเรื่องมันหนีไปแล้ว
คนที่ค้ำให้มันก็มาตามถึงบ้าน
คนเก็บรายวันก็เวียนมาแบบทั้งวันเลยค่ะ
ห่วงความปลอดภัยมากๆ ยิ่งที่บ้านเด็กเล็กเยอะด้วย

อ่านแล้วอาจจะสงสัย ว่าเมียยืมไป ผัวไม่รู้เลยเหรอ ต้องขอเล่าแบบนี้นะคะ
บ้านเราเปิดกิจการรับเหมาเล็กๆค่ะ ตัวน้องเราออกต่างจังหวัด จะกลับบ้านเฉพาะวันอาทิตย์วันเดียวเท่านั้น เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่สงกรานต์ค่ะ
แล้วจะให้เงินเมียไว้ใช้ 2-3 วัน ต่อ 1,000 บาท โดยให้เมียเค้ามาเบิกที่เรา
เมียของน้องเราเปิดร้านขายของชำอยู่ใกล้ๆกันและเลี้ยงลูกวัย 3 ขวบไปด้วย ช่วงเวลาทำงานเราเข้าร้าน เราจะเห็นพวกทวงรายวันมาประมาณ 4-5 เจ้า
เรากับน้องชาย ถามว่าทำไมรายวันมันมาเยอะอย่างนี้ กู้มาทำไรเยอะแยะ
น้องเมียมันตอบว่า-กู้ไม่เยอะนะพี่ ยอดกู้ เจ้าละ 2,000-3,000 เอง หนูกู้มาเพื่อส่งให้แม่หนู แม่หนูต้องใช้เงิน
พอโทร.ไปถามแม่เขา แม่เขาก็บอก ไม่มีหนี้ฉันนะ มันกู้ไปใช้ของมันเองนั่นแหละ

ตอนที่เขากู้ เขาค้ำกัน เราก็ไม่ได้รับรู้อะไรด้วย พอถามยอดก็ไม่บอกค่ะ เรียกว่าในคำพูดเธอ ไม่มีความจริงเลย
โกหกตลอด เราซักมากก็ไม่ได้ กลายเป็นเรื่องของเค้า เค้าว่าเค้ามีปัญญาจ่าย บ้านเราไม่ได้ช่วยค้ำให้เค้า อย่ามาทำเป็นเดือดร้อน
เจออย่างนี้ไป ก็ไม่อยากจะถามต่อ ไม่แม้แต่จะคุยเรื่องอื่นก็ไม่อยากคุยค่ะ

แล้วตอนนี้เป็นยังไง พวกเราไม่ได้กู้ ไม่ได้ค้ำ แต่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่อย่างหวาดระแวง ไม่รู้จะโดนดักทำร้าย โดยยิง เมื่อไหร่
ตั้ง 8 เจ้า มันคงไม่ใจดีไปทั้งหมด 8 เจ้าหรอกใช่ไหมค่ะ เครียดค่ะ เครียดมากๆ

ปล. ไม่ทราบว่าแท็กถูกห้องรึเปล่า ขออภัย ถ้าหากผิดพลาดค่ะ