สมัยวัยรุ่นผมชอบกีตาร์ใหม่
คิดว่ามันต้องเสียงดีกว่า จริงมันก็เสียงดี เพราะตามมาตราฐานโรงงานอยู่แล้ว
จนเมื่อ2-3ปีก่อน ผมก็เปลี่ยนความคิด

เพราะกีตาร์ยุคนี้ (ที่มีชื่อนะ Gibson Fender ESP Ibanez ประมาณนั้น)
อย่างน้อยต้องมีกำไป25000 ขึ้นไป ถึงจะได้งานที่เรียกว่าดี แต่นักดนตรีสมัชชาคนก็ไม่ถึงจน แต่ก็ไม่รวย
ไหนจะค่ากิน ค่าอยู่ ค่าไรอีก
ถึงหามือสองยี่ห้อพวกนี้ ก็นั่นแหละ ก็ยังแพงอยู่ดี
และกีตาร์ใหม่ราคาต่ำกว่า 25000 อย่าหวังว่าจะได้งานยูเอส เจแปนพอหาได้ (เช่นfender std japan)
ส่วนมากงานเกาหลี จีน อินโด เม็กซิโก

จนผมมามองกีตาร์ญี่ปุ่นปีเก่า หาได้ตามเว็บกีตาร์วินเทจ อายุงาน20ปีขึ้น
ราคา5000-15000 เรียกว่าได้ของดีแล้ว
ปีที่แล้ว กับปีนี้ ผมจัดมาแล้ว3ตัว นี่แทบลืมกีตาร์ใหม่ไปเลย

แรกเลย
เมื่อก่อนผมมี Epiphone lp std ตัวเก่าเมดเกาหลี ใช้มาก็หลายปีอยู่ ออกจากร้านเบ๊ที่เวิ้งมาตอนนั้น 15000
ผมไปเจอ yamaha st500s อายุ38ปี แต่สภาพกิ๊บ ราคา 13000 เดิมๆเลยไม่ต้องโม
เนื้อเสียงออกไปทางกิ๊บสัน lp std ผมขายEpiphoneทิ้งเลย8000

ตัวที่สองไปได้สตรัทโตไกปีเก่า รุ่น ST-70 sss มา9000 ไม่แน่ใจว่า82หรือ84 อายุ 30+ สภาพดีมาก เดิมๆไม่เคยโม
ตัวหนังสือเริ่มเลือนลาง ผมไปทำโลโก้มาใหม่ เป็นโลโก้ เฟนเดอร์สไตล์ am std ปีเก่าวินเทจหน่อย
เสียงดีกว่าเม็กซิโกรุ่นสูงๆหลายตัว ใกล้เคียงกับ am std และสมัยก่อนรู้สึกว่ากฏหมายลิขสิทธิ์ยังไม่เข้มข้นมาก
เขาเลยถอดเฟนเดอร์ปีเก่ามาเป๊ะมาก ลองมาทำในยุคนี้ดิ โดนฟ้องกันตาย
ผมไปเล่นมาหลายงาน หลายคนบอกเฟนเดอร์ตัวนี้เสียงดี เขาเข้าใจว่าเป็นเฟนเดอร์กันหมดเลย

ตัวที่สาม ได้Greco เป็น s-s-h ได้มา 7500 ปี 80กว่าๆ ไม่แน่ใจปีอะไร แต่ตัวนี้โลโก้เดิม เพราะโลโก้มันไม่จาง
เมดเจแปน แต่ลูกบิดสนิมกรังแล้ว ผมเลยไปเปลี่ยนลูกบิดGotohมาทั้งชุด ที่เหลือเดิมๆ ตัวนี้ร็อคได้ หวานได้ คุ้ม
เอาออกงานบ้าง แต่ตัวที่สองลุยงานมากกว่า เพราะเสียงมันกรุ้งกริ้งดีจริงๆ

จนผมเดี๋ยวนี้แทบไม่มองกีตาร์ใหม่เลย
PRS SE ปีใหม่ของผม (2013 ก็ถือว่ายังใหม่) แทบไม่ได้หยิบมาเล่นเลย เจองานญี่ปุ่นเก่าเข้าไป
นี่ไปไม่เป็นเลย