“เห้ยๆ กุอยากไปเที่ยวจีนหว่ะ”
“มาดิๆ เดี่ยวกุพาเที่ยว รับรองว่าเด็ด！”

คือตอนนี้เราเรียนอยู่ที่จีนค่ะ เเละเพื่อนของเราก็อยากจะหาที่เที่ยวช่วงปิดเทอมพอดี ดังนั้น ในฐานะที่เป็นเพื่อนที่ดีก็ต้องทำหน้าที่กันหน่อยสิเนอะ  555  < จริงๆ คือตอบสนองความต้องการของตัวเองล้วนๆ 5555〉

เเละในฐานะที่เราเรียนอยู่ที่จีนมาเป็นเวลา 3 ปีเต็ม ทุกๆฮอลิเดย์ก็จะออกไปเที่ยวเเบคเเพคตามสถานที่ชื่อดังเเละไม่เป็นที่รู้จักของจีนเช่นกันค่ะ
อย่างล่าสุด  เราก็ได้ไปที่ยูนนานมาค่ะ ซึ่งบอกได้เลยว่าอเมซิ่งมาก เราใช้เวลาในการเดินทางตอนนั้นถึงสามอาทิตย์ 《สะใจมาก》จนคุณเเม่ต้องพูด “กลับบ้านบ้างเห้อะลู๊ก 5555 ”

ส่วนกระทู้นี้นะคะ เราจะมารีวิวการเที่ยวที่มณฑลเสฉวนกันนะคะ ซึ่งที่ที่เราจะเดินไปทางกันนั้นก็คือ อู่หลง ฉงชิ่ง เฉิงตู เเละไฮไลท์ของทริปนี้ก็คือ ย่าติงหรือเต้าเฉิงนั้นเองค่ะ ที่นี่เป็นเมืองที่อยู่บนความสูง 4000 กว่าเมตรเหนือระดับน้ำทะเล จากเมืองนี้เราจากนั่งรถต่อไปยังเเชงกรีล่าที่ยูนนานเเละธิเบตได้ ถึงก็ขอเเนะนำเลยสำหรับคนที่มีเวลาเยอะหน่อยก็ไปเรื่อยๆเลยยิ่งดี เราคิดว่าสถานที่ที่นี่อาจจะน้อยคนนั้นนักที่ยังรู้จัก ฉะนั้นวันนี้เรามาทำความรู้จักกันเลยค่ะ
เรื่องการเตรียมตัวนะค่ะ เเนะนำให้นำเสื้อหนาวไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นหน้าร้อนก็ตาม เพราะ ข้างบนเขานั้นจะหนาวตลอด ส่วนเรื่องสุขภาพร่างกาย ต้องฟิตกันหน่อยค่ะ ขอบอกได้เลยว่าโหดมาก เดี๋ยวเราไว้มาดูกันว่าโหดยังไงค่ะ ก็เเนะนำให้เตรียมยา Diamox เเละที่ขาดไม่ได้คือยาพารายาเเก้หวัด ตอนที่เราไป พาราหมดกันไปเป็นเเผงๆเลย 5555

ตอนที่1  http://ppantip.com/topic/35342523
ตอนที่2  http://ppantip.com/topic/35343636
ตอนที่3  http://ppantip.com/topic/35344850

   เอาละมาเริ่มกันเลยดีกว่า พวกเราสองคนเริ่มต้นเดินทางจากกวางโจวไปฉงชิ่งค่ะ ไฟท์ของพวกเราออกกันตอนประมาณทุ่มกว่าเวลาจีนค่ะ  
   นั่งประมาน 2 ชม นิดๆก็ถึงค่ะ



  
เย้ๆๆ ถึงเเล้วค้าาาาาา มีความสุขมากกับการโดดเรียนมากเที่ยว 5555 ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างเด็ดขาดนะค่ะมันไม่ดี


คือตัวเจ้าของกระทู้เป็นคนเที่ยวดิบค่ะ ไม่เคยจองโรงเเรมล่วงหน้ามาก่อนเลย  ชอบว้อคอินเข้ามากกว่า เพราะรู้สึกว่ามันสะดวกกว่าไม่ต้องค่อย    หาอะไรมากมาย เเต่เราก็ต้องดูสถานที่เเถบที่เหมาะสมสะดวกต่อการเดินทางมาก่อนนะคะ

  ตอนเราลงเครื่องเเต่ต้องไปขึ้นสถานีรถไฟฟ้าของฉงชิ่ง ก็เจอเเจ้คพอตโรคจิตค่ะ ว้ากกก สติหลุดกันเบาๆ
  เรื่องมีอยู่ว่า ตอนเเรก พวกเราตัดสินใจจะหาโรงเเรมกันเเถวๆสถานีรถไฟหรือภาษาจีนเค้าเรียกันว่า 火车站 เพราะเป็นเเหล่งที่ทั้งสะดวกต่อการที่จะต้องนั้งรถไปสถานที่ต่างๆ เเต่เเล้วระหว่างที่เราเเละเพื่อนของเรานั่งคุยเม้ามอยกันอยุ่บนรถไฟฟ้านั้น ก็มีผชคนนึงมานั่งเบียดเราเเล้วก็มองๆ ละถามว่า ทำไมกระเป๋าใหญ่กันขนาดนี้นี่มาเที่ยวกันหรออ เราก็ตอบ ไปว่าใช่ๆ นางบอกนางก็ไม่ใช่คนที่นี่ นางมาทำงานสองสามวันไรงี้ เเล้วนางก็ถามๆ สัพเพเหระ จะลงสถานีไหน อะไรยังไง นางคิดว่าเราจองโรงเเรมมาเเล้วเเถวสถานีรถไฟ นางบอกเเถวนั้น อตร นะ ถ้าเป็นนางนางจะไม่ไปจองเเถวนั้นเด็ดขาด เราคิด เอออๆๆ เรื่องของ  ึงงสิค่ะ 555555  เเล้วด้วยความที่ตัวเราเวลาออกเดินทางจะเป็นประเภทที่เฟรนลี่ เบาๆ ดังนั้นขอวีเเชท 《เป็นเเอฟเเชทคล้ายๆไลน์ คนจีนทุกคนมักจะใช้กันค่ะ》 เราก็ให้ไอดีไป เเต่ยังไม่ได้รับเเอดค่ะ หลังจากนั้นนางก็ถามชื่อเราว่าชื่ออะไร เราก็บอกชื่อจีนนางไป สักพักนางก็ยุกยิกๆกะโทรศัพท์ ละหันมาถามว่า เเปลกเนอะ ทำไมหาชื่อเธอที่จองโรงเเรมไม่เจอเลย ในใจคิด ซวยละกุ โรคจิตเเน่ๆ หาชื่อกุทำไม ต้องการอะไร เราเลยบอกชื่อที่จองต้องเป็นชื่อภาษาไทยกุเส้ ใช้ชื่อจีนจองได้ไง โง่ชริงๆ ยังดีอย่างน้อยมันก็หาอะไรไม่เจอ จากนั้นเราเลยหันไปบอกเพื่อนเราว่าเกิดยังงี้ขึ้นนะ เรากับเพื่อนเราก็ลุ้นกันมากว่าตอนถึงสถานีที่เราจะลงมันจะทำยังไง พอถึงสถานีที่พวกเราจะลงกันปุ้ปป นางก็ลุกขึ้นละจะออกมากับพวกเรา เเล้วพูดว่า เห้ออ บังเอิญจิง พอดีมันก็จองโรงเเรมเเถวนี้เหมือนกัน คือตอนนั้นคืออึ้งมาก ไหนบอกจะไม่นอนเเถวสถานีรถไฟเด็ดขาดไง มีจุดประสงค์อารายยย ตอนนเดินออกนางเดินนำออกไปก่อน มันเลี้ยวขวาไป ส่วนเรากับเพื่อนเรานั้น ไปซ้ายเลยค่ะวิ่งเร็วยิ่งกว่าตอนเเข่งวิ่งตอนเด็ก ตอนหลังเราก็ต้องพยายามหาทางหลบนางโรคจิตคนนั้น จนในที่สุดก็โรงเเรมเจอค่ะ คือคิดละยังเหนื่อยเลยค่ะ 55555



โรงเเรมวันเเรกนอนดีมาก เเพงที่สุดในทริปเเล้ว เป็นผลเนื่องมาจากเจอโรคจิค เลยคิดว่าเราควรจะหาโรงเเรมที่ดูโอเครหน่อย ใกล้เเถวนั้นที่สุด ซึ่งโรงเเรมนี้ เวลาเราเดินออกมาจากสถานีรถไฟฟ้า เเล้วจะเห็นป้ายเค้าชัดมาก ชื่อโรงเเรม 7inn ค่ะ




เอาล่ะ วันเเรก พวกเราจะไปอู่หลงกันค่าาาาาา พวกเราตื่นกันตั้งเเต่เช้าตรู่เลย ประมานเจ็ดโมงก็ออกจากโรงเเรมกันมาขึ้นสถานีรถบัสที่ 四公里กันค่ะ




บรรยากาศบนรถ อารมณ์คุณลุงคุณป้ามากเยยยย




นั่งกันอยุ่ประมาน 3 ชม ก็ถึงอู่หลงค่ะ หลังจากกนั้นก็ยังต้องนั่งรถบัสเล็กต่อเข้าไปอีกค่ะประมาน 30 นาที ค่ะ
พอถึงก็ซื้อตัวเข้ากันเลยค้าา  อันนี้คือรูปร่างหน้าตาตั๋วค่ะ


พอซื้อตั๋วเสร็จ เราก็ต้องนั่งรถของทางอุทยานเข้าไปอีก 30 นาทีค่ะ




จากนั้นเราก็ลงลิพท์ลงมาทางข้างล่างค่ะ โชคดีช่วงที่เรามา คนไม่เยอะมาก เป็นเพราะ ฝนตกด้วย เเละตอนนี้ทุกคนก็ต่างทำงานกันด้วย 55555















วิวสวยมากกกกค่ะ อากาศดีด้วยยยยยย ！！







พวกเราเดินกันจนถึงประมานสามโมงนิดๆก็ออกมาค่ะ เพราะกลัวว่าจะกลับไปถึงฉงชิ่งดึก ตอนเย็นก็กะจะไปเดินเมืองเก่าของฉงชิ่งด้วย เลยออกมาเร็วหน่อย เเต่เเล้ว ก็ผิดเเผนอีกเเล้วว ตอนเราออกมาจากอุทยามคือเราเจอรถรับจ้างที่จะออกจากตัวอุทยาทเพื่อนั่งไปยังใจกลางเมืองอู่หลง เพื่อที่จะต่อรถ ตอนเเรกพวกเราก็ลังเล ว่าเอะจะโดนหลอหรือป่าว เเต่พอเราดูหน้าคนที่นั่งอยุ่บนรถเป็นผญสองคนเหมือนกันดูน่าไว้ใจเราเลยขึ้นไปค่ะ เเต่จริงเเล้วถึงเป็นผญก็ไม่ควรไว้ใจเนอะ 55555 หลังจากนั้นเราก็ได้ทราบว่าที่จิงเเล้วมันมีรถไฟที่นั่งจากฉงชิ่ง มาอู่หลง ในราคา 24 หยวน คือถูกมากกกกก ราคารถบัสน่าจะประมานเกือบร้อยหยวนนะค่ะถ้าจำไม่ผิด เเละที่สำคัญคือนางคนขับคะยั้นคะยอพวกเรามากว่านั่งรถไฟสิ ก็เอาอีกละค่ะ ไปตามเค้าอีกเเล้วเน้อออออ  นั่งก็ได้เว้



เข้าไปซื้อตั๋วกันเลยค้าาาา



เเต่เเล้ว ด้วยความเป็นรถไฟอะนะคะ มันก็จะมาคู่กับความเลทท เข้าใจละค่ะว่าทำไมมันถูก เเต่เลทถึง 2 ชม นี่จำเป็นม้ายยย

สุดท้ายทนไม่ไหวค่ะ ออกไปหาไรกินดีกว่าาาาา หิวกันจะเเย่เเล้ว



คือป้าเเกให้เยอะมากกกกก เเละอร่อยมากหรือเพราะหิวก็ไม่รู้  ถ้วยนี้ราคา 5 หยวนเท่านั้น




กว่าจะมาน้อออออ รากกงอกกันจนน。。。
เเละเเล้ววววรถไฟก็มาสักเทททททททท คือรอตั้งเเต่สี่โมงถึงหกโมง ความผันที่จะไปเมืองเก่า พังทลายไปในพริบตาค่ะ ร้องไห้หนักมากก



ละตอนหน้า เป็นการเดินทางไปเฉิงตูค่ะ
มีอะไรสงสัย สามารถถามหลังไมค์ได้เลยค้าา  
เเล้วพบกันใหม่นะค่ะ