มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
เป็นเรื่องสมมตินะครับ แต่จากเค้าโครงเรื่องจริง
มีผู้หญิงคนนึงเข้า รพ. ด้วยอาการปลายประสาทอักเสบ ก็ถือว่ามีอาการค่อนข้างเยอะ
"แต่ไม่ถึงขั้นใกล้ตาย" ก็เลยเข้ามาพักฟื้นใน รพ. เพื่อเฝ้าดูอาการตามที่แพทย์แนะนำ ซึ่ง
ใช้เวลาในการวิเคราะห์ผลประมาณ หนึ่ง ถึง สองสัปดาห์ ด้วยลำพังที่
ตัวเองมีพ่ออายุมากอยู่ แต่ความที่พ่อมีโรคประจำตัว และอยู่ไกลจากที่ตัวเองพักฟื้นมาก
จึงไม่ได้บอกให้รู้เนื่องจากกลัวโรคกำเริบ และอาจจะส่งผลเสียหากท่านเครียด
ก็เก็บเรื่องราวเอาไว้ รู้กับเพื่อนสนิทไม่กี่คน จนวันหนึ่งเรื่องดังกล่าว กลับเป็นที่รับรู้ของ
คนในหน่วยงานวงกว้าง ก็เริ่มมีข่าวลือไปเรื่อยๆ ว่าผู้หญิงคนดังกล่าวต้องเข้า รพ. ด่วน
มีอาการหนักมาก ถึงขั้นอาจจะไม่รอดชีวิต ก็เป็นการพูดเล่นกันสนุกๆ เพราะคนที่พูดก็เห็นแล้ว
ว่าไม่ได้มีอะไรมาก เรื่องราวก็ลือกันไปเรื่อยๆ ปากต่อปาก จนคนเริ่มรู้มากขึ้น
และทราบแต่ข่าวลือที่ไม่เป็นความจริง ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคนมีปากก็พูดไป
เวลาก็ผ่านไปเหมือนไม่มีอะไร จนกระทั่ง...วันหนึ่ง!!!
ญาติๆ ของผู้หญิงคนนั้น ขับรถมาเที่ยวในสถานที่ที่ผู้หญิงคนนั้นทำงาน แน่นอนญาติๆ ยังไม่รู้
ว่าผู้หญิงคนนั้นเข้า รพ. มาถึงก็เข้ามาที่บ้านพักแล้วถามคนแถวนั้นว่า "ผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหม"
ด้วยความที่ ที่คนญาติเขาเจอ เป็นคนที่ไม่รู้ความจริง รู้แต่ข่าวเขาลือ บอกไปซื่อๆ ว่า
"อ๋อ...พี่เขาอาการหนักมาก ตอนนี้อยู่ รพ." คิดสิครับ ว่าจะมีอะไรตามมาบ้าง
ปรากฏว่าญาติรีบโทรบอกทางบ้านผู้หญิงคนนั้น ด้วยความตกใจ โทรบอกพ่อของเธอ
พ่อของเธอเครียดจัด เพราะอยู่ไกลจึงไม่รู้อาการของลูก แต่รู้จากคำบอกว่า อาการหนัก
ด้วยความเครียด และเป็นห่วง ทำให้โรคประจำตัวกำเริบ และส่งผลให้หัวใจวายเสียชีวิตทันที
...
ถึงตรงนี้ พอจะเข้าใจผลของข่าวลือกันบ้างแล้วใช่ไหมครับ ว่ามันไม่ใช่จะไม่ส่งผลอะไร
พูดกันไปแค่มันส์ปากอย่างเดียว เรื่องที่เกิดขึ้นแบบนี้ ถามว่าถึงเวลา
"ใครกล้าออกมารับผิดชอบบ้าง???"