จะมาบอกความรู้สึกและประสบการณ์จีบคนที่ชอบ เรื่องนี้อาจไม่ค่อยมีสาระนะครับ ครั้งแรกเลย 555 ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ต้อง Sorry ด้วย
เริ่มแรกเลยตัวผมเป็นผู้ชายน่าตาธรรมดาๆ (คือไม่หล่อนี่แหละครับ ) จีบสาวก็ไม่เป็น และนิสัยผมเป็นคนขี้หึงนิดๆมั้งและชอบเอาใจใส่มากไป ขี้น้อยใจด้วย แล้วได้ไปชอบผู้หญิงอยู่คนหนึ่งนางน่ารักนะ (น่ารักในแบบของผมอะ) แต่นางไม่ใช่คนในสเป็คของผมเลยนะ คือตรงข้ามกันเลย แต่ผมโคตรชอบนางเลย (คิดในใจเลยว่าต้องคนนี้) แต่ก็ไม่กล้าจีบหรอกเพราะเธอน่ารักส่วนเราน่าแย่ 555 เพราะคิดว่าเธอคงมีคนมาจีบเยอะแน่ ๆ (กูคงสู้ใครไม่ได้อะ) ทำได้แค่กดไลค์รูปเธอ จนวันนึงผมลงรูปตุ๊กตาแมวจี้จัง (นางชอบแมว) นางมากดหัวใจให้ด้วยยเขินนเลย คิดว่านางคงมีใจให้กันแน่ๆ (นั้นไงความหวังควายๆก็มา) แต่ก็ยังไม่กล้าทักไป จนเวลาผ่านไปไม่กี่วัน วันเกิดผมได้มานั่งกินเหล้ากับเพื่อนๆ (แอลกอฮอล์ส่งผลต่ออวัยวะในร่างกายและกระทบต่อสังคม)เปิดใจคุยกันตามภาษาเพื่อนๆ ว่ามีคนที่ชอบไหม ผมก็เอาให้ดู ละก็คิดเกมส์เล่นควายๆกันคือให้แลกโทรศัพท์กันละทักไปหาใครก็ได้ ละเพื่อนดันทักไปหาคนที่กูชอบอีก พอทักไปตแนแรกไม่มีการตอบกลับมาเลย (คิดว่ามันคงจบแล้วแหละ) ผ่านไปสักพักเธอตอบกลับมาว่ะ (เขินอะทำไรไม่ถูกเลย) เราก็ถามชื่อ บอกว่าอยากรู้จัก พอถามหมดก็ไม่รู้จะถามอะไรอีกละ (ก็จีบสาวไม่เป็นงะมีแต่มุขควายๆ) ก็เลยเล่นมุขควายๆไปเรื่อยๆ (ก็เขินตัวเองอยู่เหมือนกัน) โชคดีที่ทักไปถูกที่ถูกเวลาเพราะวันนั้นนางกินเหล้ากับเพื่อนพอดี (นางคงอารมณ์ดี ) เราก็ทักไปทุกวัน (คือเราจริงจังมากๆกับคนนี้) เราก็คุยกันเรื่องต่างๆ เธอชอบแมวมากๆเลย ไอ้เราก็ชอบเหมือนกัน ก็เลย ได้คุยกันหลายๆอย่าง จนมาวันหนึ่งเธอบอกว่าเธอไม่พร้อมที่จะรักใครไม่พร้อมที่จะดูแลหรือสนใจใคร เธอยังไม่อยากมีใคร ยังไม่พร้อมไม่ดีพอที่จะดูแลใคร ขี้เบื่อง่าย และเธอก็กำลังเรียนอยู่ด้วย เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไรจะรอจนกว่าเธอจะพร้อม (แค่2ปีเองรอมันเรียนจบ) เราก็เลยขอเริ่มใหม่ ขอจีบใหม่และเอาใจใส่หลายๆเรื่อง และเป็นผมคนเดียวที่ตั้งคำถามให้เธอตอบอย่างเดียว เธอไม่ค่อยถามอะไรผมเลย (เออไม่เอาใจใส่จริงๆด้วย555) แต่ก็ไม่เป็นไรแค่ได้คุยก็รู้สึกดีละ ผมก็เลิกเที่ยวกลางคืน และไม่ยุ่งไม่คุยกับคนที่เข้าหาผม มันเป็นนิสัยผมเองที่จริงใจก็มีแค่คนเดียว (ผมไม่หล่อแต่ก็มีมาบ้างนานๆที 55) เป็นแบบนี้ก็เพราะอยากคุยกับเธอนี่แหละและเธออยากเล่นเกมส์ฮอน ผมก็ได้สอนเธอเล่น เธอเล่นได้กากมากๆและก็ได้ยินเสียงครั้งแรก (โอ้ยยเสียงน่ารักมากอะ) หลังจากนั้นก็โทรคุยกันในไลน์บ้างในเฟสบ้าง เธอเป็นคนจังหวัดเดียวกับผมนะ แต่ไปเรียนมหาลัยที่อื่น ก็ไกลนิดหน่อยประมาณ 99 กิโลมั้ง แต่โชคดีหน่อยช่วงนั้นปิดเทอมพอดี ผมก็เลยบอกขอเจอกันได้ไหม อยากพาไปเที่ยวร้านกาแฟเค้กอร่อยๆบรรยากาศดีๆคือผมชอบไปเที่ยวร้านกาแฟพวกนี้อยู่แล้วชอบไปหลายๆร้าน หาร้านดีๆ เพื่อจะพาใครสักคนไปคือเธอ (ไม่ได้รวยนะคือแก้วเดียวอยู่ได้ทั้งวัน55) เลยลองชวนดู เธอชอบกินชาเขียว บิงซู กินเค้กบ้าง แต่จริงๆมันก็-หมดแห่ละ (ไม่แปลกใจทำไมเธอตัวใหญ่555) เธอบอกยังไม่พร้อมเพราะหน้าเป็นสิว และน้ำหนักขึ้น ไม่กล้าเจอ เลยไม่ได้เจอกันสักทีทั้งที่มีโอกาสเยอะมากกก (คือกูไม่สนหรอกว่าจะเป็นยังไงคือกูชอบแล้วไง คือกูอาจน่าแย่กว่าที่คิดก็ได้ 555)
เธอถามว่าทำไมถึงชอบชอบตรงไหนเพราะขนาดเธอเองเธอยังไม่รู้ข้อดีของตัวเองเลย ชอบที่มี2ขามีตา2ข้างมั้ง เออชอบที่มีแก้มน่าหยิกอะแถมมีสิวอักเสบด้วย โอ้ยยน่าบีบ ผมยาวตรงสวยมัดใจผมไว้แน่นเลย เรื่องหุ่นไม่ต้องพูดถึงมีพุงหน้าหนุนหน้าเล่นละขาเธออีกถ้าเป็นต้นสักคงขายได้หลายล้าน 555 อยากนอนหนุนตักจริงๆเลย(คือก็ชอบที่เป็นที่ใครก็เป็นไม่ได้) และแล้วผมก็มีอยู่ช่วงนึงที่ผมเริ่มท้อมากก เพราะเธอไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ผมไม่เคยโกรธเลยนะแค่ท้อเฉยๆ เพราะเธอเคยบอกผมแล้วว่าเป็นคนไม่สนใจใครอยู่แล้ว เธอเป็นติ่งเกาหลีติ่งใหญ่ด้วย 555 เธอมีโลกส่วนตัวสูงมาก ชอบเล่นเกมส์ ฟังเพลง ดูซีรี่ส์ และฉลาดมากๆ เราโทรคุยกันตอนดึกๆเท่านั้น เพราะตอนเช้าเธอทำงานด้วยคงไม่ว่าง เราก็ไม่ได้ว่าอะไรให้เวลาส่วนตัวกันและกันไม่ต้องคุยกันตลอดเวลาก็ได้ แต่พอได้รู้ว่ามีคนที่ชอบเธอเหมือนกันและคุยกันนานกว่าผมหลายเท่าเลย (ความกลัวก็มา กลัวสู้ไม่ได้ กลัวแพ้ กลัวไม่มีเธอ) เธอบอกเขามาจีบเหมือนกันแต่ไม่เอา วันนั้นแหละผมท้อที่สุดละ กลัวแพ้เพราะคนที่มาชอบเธอเขามาก่อนผม ต้องมีความรู้สึกดีๆให้กันมากแน่เลยและคงมีหลายๆอย่างที่เขาดีกว่าผม ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากเลย ผมอ่อนแอมาก ละผมก็คิดใหม่ว่า ช่างมันก็กูจะคุยอะกูก็ชอบเหมือนกัน กูก็มีอะไรดีๆหลายอย่างเหมือนกัน แค่ยังหายไม่เจอ (จริงๆคือตอนนั้นก็เริ่มผูกพันมากขึ้นด้วยไง) พอคุยกันช่วงหนึ่ง คือผมเป็นคนที่ใส่ใจมากเลยไง เลยทำให้เธอรำคาญมาก ผมบอกว่าเป็นห่วง (กูชอบเผือกไง) เธอบอกดูแลตัวเองได้ (กูรู้ว่าดูแลตัวเองได้ก็กูเป็นห่วงไงกูเลยถาม) 555 บางที่ผมก็จู้จี้มากเกินไปจนเธอรำคาญมากขึ้น (ขอโทษครับบ) เราเริ่มคุยกันน้อยลงผมทักไปนานๆทีเธอจะตอบ ตอบทีก็คำสองคำ แต่เข้าใจเพราะเธอทำงานด้วยเลยไม่ว่างที่จะคุย มาๆหายๆผมก็มีน้อยใจบ้างเวลาที่เธอออนเฟสละผมทักไปแล้วไม่ตอบ แต่เผือกเล่นทวิตเล่นIGแต่ไม่ตอบกู (เชอะ) ก็ไม่เป็นไรรอได้ถ้าเธอว่างอยากคุยเดี๋ยวคงทักมาเอง (จู้จี้เยอะเดี๋ยวรำคาญอีก) คือได้โทรคุยกันจริงๆก็ตอนกลางคืน ผมรู้สึกน้อยใจบ้างแต่พอได้ยินเสียงเธอผมกับลืมความรู้สึกน้อยใจพวกนั้นละมีความสุขมากขี้นที่ได้ยินเสียงและคุยกัน ผมบอกคิดถึงเธอทุกวันถึงจะไม่ได้รับมันกลับมาก็เถอะแค่เธอรับฟังก็ดีแล้ว แถมยังได้เฝ้าเธอหลับเกือบทุกคืนด้วยโอ้ยยฟิน (เสียงหมูป่า55) ถึงตอนนี้ผมอาจเป็นได้แค่คนคุยคนหนึ่ง (แต่กูโคตรมีความสุขที่ได้คุยได้ทำตามใจตัวเองได้เอาใจใส่เธอไม่อยากให้เธอหายไปไหนเลย) เพราะกับคนนี้ จะทำให้ดีที่สุด
ถ้าเธอหายไปจริงๆหรือมีคนใหม่ที่ใช่มากผม ผมก็คงต้องทำใจยอมรับความจริง ถึงเราทำให้เขารักเราไม่ได้ เราก็ต้องอดทน เห็นเขารักคนอื่น ให้ได้
คำพูดผมอาจจะดูดีนะ คือทุกคนสามารถสรรหาคำพูดที่ดูดีได้ แต่มันก็ต้องดูที่การกระทำ แต่ก็มีบางคนที่ไม่มีสิทธิ์ที่ได้ทำอย่างเต็มที่ เพราะเธอคิดว่าเราไม่ใช่
ตอนนี้เราคุยกันทุกวัน กลัวเธอหายไปเหมือนกัน (เธอเป็นคนขี้เบื่อ)
อยากระบายความรู้สึกเฉยๆไม่มีไรหยอกก 555
เรื่องนี้ได้สอนผมหลายๆอย่าง
#การเอาใจใส่มันดีต่อทุกคน แต่ถ้ามากเกินไปเรานี่แหละคือตัวน่ารำคาญ (เอาใจใส่ให้เป็นเวลาถามนิดถามหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง)
#ความให้เวลาส่วนตัวให้กันและกัน ถ้าคุณล่วงเกินเวลาเขามากเกินไปคุณก็คือตัวน่ารำคาญ (ให้เวลากันและกันไปทำสิ่งต่างๆแล้วมาเล่าให้กันฟังดีกว่าเนอะ)
#ความเชื่อใจเราควรเชื่อใจกันและกัน(แต่เผื่อใจบ้างก็ดี) ถ้าเยอะไปจะทำให้อึดอัดไม่มีความสุขหรอก (แต่ผมไม่ค่อยเชื่อใจเท่าไหร่เพราะผมมีอดีตและตอนนี้ก็เป็นสิทธิ์ของเธอที่จะคุยหลายๆคน ใครๆก็ต้องการหาคนที่ใช่ และเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันทำได้แค่เป็นวงกลม)
ตอนนี้เรื่องก็มีประมานนี้แหละ
ขอบคุณสำหรับใครที่เขามาอ่าน ขอบคุณที่อดอ่านจนจบ
ขอบคุณคำติชมไม่รู้ว่ามีไหม 55
#แท็กเธอแจ๊ะๆ
เมื่อความหวังควายๆ ที่อยากดูแลคนที่ชอบ #เลยต้องจีบ #ทั้งๆที่เธอคงมีคนในใจอยู่แล้วมั้ง
เริ่มแรกเลยตัวผมเป็นผู้ชายน่าตาธรรมดาๆ (คือไม่หล่อนี่แหละครับ ) จีบสาวก็ไม่เป็น และนิสัยผมเป็นคนขี้หึงนิดๆมั้งและชอบเอาใจใส่มากไป ขี้น้อยใจด้วย แล้วได้ไปชอบผู้หญิงอยู่คนหนึ่งนางน่ารักนะ (น่ารักในแบบของผมอะ) แต่นางไม่ใช่คนในสเป็คของผมเลยนะ คือตรงข้ามกันเลย แต่ผมโคตรชอบนางเลย (คิดในใจเลยว่าต้องคนนี้) แต่ก็ไม่กล้าจีบหรอกเพราะเธอน่ารักส่วนเราน่าแย่ 555 เพราะคิดว่าเธอคงมีคนมาจีบเยอะแน่ ๆ (กูคงสู้ใครไม่ได้อะ) ทำได้แค่กดไลค์รูปเธอ จนวันนึงผมลงรูปตุ๊กตาแมวจี้จัง (นางชอบแมว) นางมากดหัวใจให้ด้วยยเขินนเลย คิดว่านางคงมีใจให้กันแน่ๆ (นั้นไงความหวังควายๆก็มา) แต่ก็ยังไม่กล้าทักไป จนเวลาผ่านไปไม่กี่วัน วันเกิดผมได้มานั่งกินเหล้ากับเพื่อนๆ (แอลกอฮอล์ส่งผลต่ออวัยวะในร่างกายและกระทบต่อสังคม)เปิดใจคุยกันตามภาษาเพื่อนๆ ว่ามีคนที่ชอบไหม ผมก็เอาให้ดู ละก็คิดเกมส์เล่นควายๆกันคือให้แลกโทรศัพท์กันละทักไปหาใครก็ได้ ละเพื่อนดันทักไปหาคนที่กูชอบอีก พอทักไปตแนแรกไม่มีการตอบกลับมาเลย (คิดว่ามันคงจบแล้วแหละ) ผ่านไปสักพักเธอตอบกลับมาว่ะ (เขินอะทำไรไม่ถูกเลย) เราก็ถามชื่อ บอกว่าอยากรู้จัก พอถามหมดก็ไม่รู้จะถามอะไรอีกละ (ก็จีบสาวไม่เป็นงะมีแต่มุขควายๆ) ก็เลยเล่นมุขควายๆไปเรื่อยๆ (ก็เขินตัวเองอยู่เหมือนกัน) โชคดีที่ทักไปถูกที่ถูกเวลาเพราะวันนั้นนางกินเหล้ากับเพื่อนพอดี (นางคงอารมณ์ดี ) เราก็ทักไปทุกวัน (คือเราจริงจังมากๆกับคนนี้) เราก็คุยกันเรื่องต่างๆ เธอชอบแมวมากๆเลย ไอ้เราก็ชอบเหมือนกัน ก็เลย ได้คุยกันหลายๆอย่าง จนมาวันหนึ่งเธอบอกว่าเธอไม่พร้อมที่จะรักใครไม่พร้อมที่จะดูแลหรือสนใจใคร เธอยังไม่อยากมีใคร ยังไม่พร้อมไม่ดีพอที่จะดูแลใคร ขี้เบื่อง่าย และเธอก็กำลังเรียนอยู่ด้วย เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไรจะรอจนกว่าเธอจะพร้อม (แค่2ปีเองรอมันเรียนจบ) เราก็เลยขอเริ่มใหม่ ขอจีบใหม่และเอาใจใส่หลายๆเรื่อง และเป็นผมคนเดียวที่ตั้งคำถามให้เธอตอบอย่างเดียว เธอไม่ค่อยถามอะไรผมเลย (เออไม่เอาใจใส่จริงๆด้วย555) แต่ก็ไม่เป็นไรแค่ได้คุยก็รู้สึกดีละ ผมก็เลิกเที่ยวกลางคืน และไม่ยุ่งไม่คุยกับคนที่เข้าหาผม มันเป็นนิสัยผมเองที่จริงใจก็มีแค่คนเดียว (ผมไม่หล่อแต่ก็มีมาบ้างนานๆที 55) เป็นแบบนี้ก็เพราะอยากคุยกับเธอนี่แหละและเธออยากเล่นเกมส์ฮอน ผมก็ได้สอนเธอเล่น เธอเล่นได้กากมากๆและก็ได้ยินเสียงครั้งแรก (โอ้ยยเสียงน่ารักมากอะ) หลังจากนั้นก็โทรคุยกันในไลน์บ้างในเฟสบ้าง เธอเป็นคนจังหวัดเดียวกับผมนะ แต่ไปเรียนมหาลัยที่อื่น ก็ไกลนิดหน่อยประมาณ 99 กิโลมั้ง แต่โชคดีหน่อยช่วงนั้นปิดเทอมพอดี ผมก็เลยบอกขอเจอกันได้ไหม อยากพาไปเที่ยวร้านกาแฟเค้กอร่อยๆบรรยากาศดีๆคือผมชอบไปเที่ยวร้านกาแฟพวกนี้อยู่แล้วชอบไปหลายๆร้าน หาร้านดีๆ เพื่อจะพาใครสักคนไปคือเธอ (ไม่ได้รวยนะคือแก้วเดียวอยู่ได้ทั้งวัน55) เลยลองชวนดู เธอชอบกินชาเขียว บิงซู กินเค้กบ้าง แต่จริงๆมันก็-หมดแห่ละ (ไม่แปลกใจทำไมเธอตัวใหญ่555) เธอบอกยังไม่พร้อมเพราะหน้าเป็นสิว และน้ำหนักขึ้น ไม่กล้าเจอ เลยไม่ได้เจอกันสักทีทั้งที่มีโอกาสเยอะมากกก (คือกูไม่สนหรอกว่าจะเป็นยังไงคือกูชอบแล้วไง คือกูอาจน่าแย่กว่าที่คิดก็ได้ 555)
เธอถามว่าทำไมถึงชอบชอบตรงไหนเพราะขนาดเธอเองเธอยังไม่รู้ข้อดีของตัวเองเลย ชอบที่มี2ขามีตา2ข้างมั้ง เออชอบที่มีแก้มน่าหยิกอะแถมมีสิวอักเสบด้วย โอ้ยยน่าบีบ ผมยาวตรงสวยมัดใจผมไว้แน่นเลย เรื่องหุ่นไม่ต้องพูดถึงมีพุงหน้าหนุนหน้าเล่นละขาเธออีกถ้าเป็นต้นสักคงขายได้หลายล้าน 555 อยากนอนหนุนตักจริงๆเลย(คือก็ชอบที่เป็นที่ใครก็เป็นไม่ได้) และแล้วผมก็มีอยู่ช่วงนึงที่ผมเริ่มท้อมากก เพราะเธอไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ผมไม่เคยโกรธเลยนะแค่ท้อเฉยๆ เพราะเธอเคยบอกผมแล้วว่าเป็นคนไม่สนใจใครอยู่แล้ว เธอเป็นติ่งเกาหลีติ่งใหญ่ด้วย 555 เธอมีโลกส่วนตัวสูงมาก ชอบเล่นเกมส์ ฟังเพลง ดูซีรี่ส์ และฉลาดมากๆ เราโทรคุยกันตอนดึกๆเท่านั้น เพราะตอนเช้าเธอทำงานด้วยคงไม่ว่าง เราก็ไม่ได้ว่าอะไรให้เวลาส่วนตัวกันและกันไม่ต้องคุยกันตลอดเวลาก็ได้ แต่พอได้รู้ว่ามีคนที่ชอบเธอเหมือนกันและคุยกันนานกว่าผมหลายเท่าเลย (ความกลัวก็มา กลัวสู้ไม่ได้ กลัวแพ้ กลัวไม่มีเธอ) เธอบอกเขามาจีบเหมือนกันแต่ไม่เอา วันนั้นแหละผมท้อที่สุดละ กลัวแพ้เพราะคนที่มาชอบเธอเขามาก่อนผม ต้องมีความรู้สึกดีๆให้กันมากแน่เลยและคงมีหลายๆอย่างที่เขาดีกว่าผม ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากเลย ผมอ่อนแอมาก ละผมก็คิดใหม่ว่า ช่างมันก็กูจะคุยอะกูก็ชอบเหมือนกัน กูก็มีอะไรดีๆหลายอย่างเหมือนกัน แค่ยังหายไม่เจอ (จริงๆคือตอนนั้นก็เริ่มผูกพันมากขึ้นด้วยไง) พอคุยกันช่วงหนึ่ง คือผมเป็นคนที่ใส่ใจมากเลยไง เลยทำให้เธอรำคาญมาก ผมบอกว่าเป็นห่วง (กูชอบเผือกไง) เธอบอกดูแลตัวเองได้ (กูรู้ว่าดูแลตัวเองได้ก็กูเป็นห่วงไงกูเลยถาม) 555 บางที่ผมก็จู้จี้มากเกินไปจนเธอรำคาญมากขึ้น (ขอโทษครับบ) เราเริ่มคุยกันน้อยลงผมทักไปนานๆทีเธอจะตอบ ตอบทีก็คำสองคำ แต่เข้าใจเพราะเธอทำงานด้วยเลยไม่ว่างที่จะคุย มาๆหายๆผมก็มีน้อยใจบ้างเวลาที่เธอออนเฟสละผมทักไปแล้วไม่ตอบ แต่เผือกเล่นทวิตเล่นIGแต่ไม่ตอบกู (เชอะ) ก็ไม่เป็นไรรอได้ถ้าเธอว่างอยากคุยเดี๋ยวคงทักมาเอง (จู้จี้เยอะเดี๋ยวรำคาญอีก) คือได้โทรคุยกันจริงๆก็ตอนกลางคืน ผมรู้สึกน้อยใจบ้างแต่พอได้ยินเสียงเธอผมกับลืมความรู้สึกน้อยใจพวกนั้นละมีความสุขมากขี้นที่ได้ยินเสียงและคุยกัน ผมบอกคิดถึงเธอทุกวันถึงจะไม่ได้รับมันกลับมาก็เถอะแค่เธอรับฟังก็ดีแล้ว แถมยังได้เฝ้าเธอหลับเกือบทุกคืนด้วยโอ้ยยฟิน (เสียงหมูป่า55) ถึงตอนนี้ผมอาจเป็นได้แค่คนคุยคนหนึ่ง (แต่กูโคตรมีความสุขที่ได้คุยได้ทำตามใจตัวเองได้เอาใจใส่เธอไม่อยากให้เธอหายไปไหนเลย) เพราะกับคนนี้ จะทำให้ดีที่สุด
ถ้าเธอหายไปจริงๆหรือมีคนใหม่ที่ใช่มากผม ผมก็คงต้องทำใจยอมรับความจริง ถึงเราทำให้เขารักเราไม่ได้ เราก็ต้องอดทน เห็นเขารักคนอื่น ให้ได้
คำพูดผมอาจจะดูดีนะ คือทุกคนสามารถสรรหาคำพูดที่ดูดีได้ แต่มันก็ต้องดูที่การกระทำ แต่ก็มีบางคนที่ไม่มีสิทธิ์ที่ได้ทำอย่างเต็มที่ เพราะเธอคิดว่าเราไม่ใช่
ตอนนี้เราคุยกันทุกวัน กลัวเธอหายไปเหมือนกัน (เธอเป็นคนขี้เบื่อ)
อยากระบายความรู้สึกเฉยๆไม่มีไรหยอกก 555
เรื่องนี้ได้สอนผมหลายๆอย่าง
#การเอาใจใส่มันดีต่อทุกคน แต่ถ้ามากเกินไปเรานี่แหละคือตัวน่ารำคาญ (เอาใจใส่ให้เป็นเวลาถามนิดถามหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง)
#ความให้เวลาส่วนตัวให้กันและกัน ถ้าคุณล่วงเกินเวลาเขามากเกินไปคุณก็คือตัวน่ารำคาญ (ให้เวลากันและกันไปทำสิ่งต่างๆแล้วมาเล่าให้กันฟังดีกว่าเนอะ)
#ความเชื่อใจเราควรเชื่อใจกันและกัน(แต่เผื่อใจบ้างก็ดี) ถ้าเยอะไปจะทำให้อึดอัดไม่มีความสุขหรอก (แต่ผมไม่ค่อยเชื่อใจเท่าไหร่เพราะผมมีอดีตและตอนนี้ก็เป็นสิทธิ์ของเธอที่จะคุยหลายๆคน ใครๆก็ต้องการหาคนที่ใช่ และเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันทำได้แค่เป็นวงกลม)
ตอนนี้เรื่องก็มีประมานนี้แหละ
ขอบคุณสำหรับใครที่เขามาอ่าน ขอบคุณที่อดอ่านจนจบ
ขอบคุณคำติชมไม่รู้ว่ามีไหม 55
#แท็กเธอแจ๊ะๆ