ขอเเนะนำตัวพอเป็นพิธีพอนะคะ เราชอบอ่านกระทู้ในพันทิปเป็นประจำอยู่แล้วคะ แล้วเราได้ติดตามกระทู้หนึ่งที่ดังอยู่ในตอนนี้คือกระทู้นี้คะ
ผู้หญิงน่าตาธรรมดาอย่างฉัน มีเคมี. กับนักดนตรีถึง. 4 คน. (18+นิดๆ). 😊 http://ppantip.com/topic/35249031
เเล้วมันทำให้เราคิดถึงเรื่องการได้คุย MSN ซึ่งเจ้าของกระทู้น่าจะรุ่นเดียวกับเราและเรื่องราวก็เกี่ยวกับนักดนตรีเช่นกันคะ มันเลยให้หวลคิดถึงโมเม้นท์แบบนั้น การได้คุย ได้รอใครสักคน ได้รู้สึกดีๆ แบบอธิบายไม่ถูกว่ามันคือความรู้สึกเเบบนี้ว่าอะไร
เข้าประเด็นเลยละกันเน๊ะ
เราเริ่มเล่น MSN ตอนจะเข้ามหาลัยเเละก็เริ่มหาเพื่อนคุยจากเว็บๆ หนึ่ง นั้นคือเว็บโพสจัง เเล้วมันก็ทำให้เราได้เจอพี่คนนี้ โดยการเข้ามาทัก มาพุดคุยตามปกติ ถามชื่อ ถามอายุ ซึ่งมันก็คงไม่มีอะไรมากมาย เราคิดว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็คงไม่ทัก ไม่ได้คุยละ เพราะเจอประเภทนี้หลายคน
เเต่ป่าวเลยคะ เราคุยกันเกือบทุกวัน ถามถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่เราทั้งคู่ได้ไปทำมาในวันนี้ ได้บ่นได้ระบายอะไรต่ออะไร จากที่คุยกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กับเป็นว่าเราจะรู้เวลาของกันเเละกันคือ ประมาณ 5 ทุ่มของทุกวันเเละคุยกับเกือบตี 3 คะ เราจะต้องมานั่งออน MSN รอพี่คนนี้ ซึ่งคุยอาจจะคิดว่าเค้าไม่มาหรอก 5555 ผิดคะ นางจะมาออนรอเราอยู่เเล้ว เราคุยกันทุกเรื่องโดยมีเงื่อนไขของกันเเละกันว่า เราจะเป็นคนในกระจกของกันละกัน รู้เเค่ว่าวันนี้คุยไปเจออะไร เป็นใครเเต่ไม่ต้องบอกชื่อ บอกเบอร์ติดต่ออะไรทั้งสิ้น
เมื่อเราเริ่มคุยกันเกือบทุกวัน เราถึงได้รู้ว่าพี่เค้าเป็นนักดนตรี เล่นตามงาน ตามผับต่างๆ ส่วนเราพี่เค้าก็รู้เเค่ว่าเป็นนักศึกษาเท่านั้น เค้าชอบให้เราเปิดกล้องเพื่อเปิดหน้าคุยกัน พี่เค้าจะเห็นหน้าเราตลอดเเต่เรานี้ดิไม่เคยได้เห็นหน้าพี่เค้าเลย 5555 ถึงทุกวันนี้ยังไม่ได้รู้เลยว่าเค้าชื่ออะไร!!! บ้าไหมคะ555 เเต่ที่เปิดกล้องคุยคือพี่เค้าเล่นกีต้าร์ให้ฟังคะ ถามว่าตอนนั้นชอบไหม ชอบคะรู้สึกดีมาก เราคุยเเบบนี้กันเกือบทุกวัน ตั้งเเต่เราอยู่ปี 1 จนถึงเราจบปี 4 ช่วงที่เราทำทีสิทนางก็จะมาเล่นเพลงให้ฟังทุกคืน ***ไม่มีสถานะการคุยกันนะคะ*** แล้วจุดที่ทำให้เราไม่ได้คุยไม่ได้ติดต่อกันคือช่วงที่เค้าปิเเละเลิกใช้ MSN เราก็ไม้คุยกันอีกเลย เพราะเราไม่มีเบอร์ ไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับพี่เค้าเลยนอกจาก E-mail ที่พี่เค้าใช้เล่น M กับเรา
******เมื่อเราอ่านเจอกระทู้ที่บอกข้างต้น มันเลยทำให้เราคิดถึงเค้า อยากรู้ว่าตอนนี้พี่เค้าเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม จำเราได้หรือเปล่า เราก็เลยเข้าไปดูเมลล์เก่าๆ ของเราซึ่งมันมีเมลล์ของพี่เค้าที่ส่งเพลมาให้เรา บอกเราว่าเพลงนี้เพราะนะ อยากให้เราได้ฟัง นั้นคือเพลง เขิน ของวงชะเอมคะเเละยังมีอีก 2 เมลล์ที่พี่เค้าส่งเพลงที่เล่นมาให้เราฟังคะ เราเลยส่งเมลล์ไปหาเค้าคะว่าคิดถึงมาก 555 เเต่เมลล์ที่ส่งไปมันกับตีกลับมา ส่งไปเกือบ 10 ครั้งก็ตีกลับ รู้สึกเศร้าคะบอกตรงๆ เหมือนกำลังรู้สึกผิดหวังยังไงบอกไม่ถูก ลองเอาเมลล์ไปหาใน Facebook ก็ไม่มีคนใช้เมลล์นี้เล่น หาเกือบทุกทางก็ไม่มี เลยนึกถึงพันทิปคะ เพื่อพี่เค้าจะชอบมาอ่านอะไรในพันทิปเหมือนเรา หรือใครพอจะคุ้นกับเสียงหรือชื่อเมลล์ของพี่เค้า ซึ่งมันก็อาจจะเป็นไปได้หรือไม่ได้ก็ไม่รู้เเต่เราก็หวังว่ามันอาจจะทำให้เรามีโอกาสได้ถามเค้าได้พูดคุยว่าช่วงเวลา 3-4 ปี ไปทำอะไรมาบ้างพี่สบายดีไหม มันเป็นความรู้สึกที่ว่าเราอยากตามหาใครสักคนที่เราเคยรู้สึกดีมากๆ เเต่เรามีข้อมูลของเค้าอยู่เเค่นี้นะคะ
**** ชื่อเมลล์ของพี่เค้าคะ retro7@hotmail.com **** เเละอีกอันที่มีคือเสียงของพี่เค้าที่เเต่งเพลงเเละร้องส่งมาให้เราฟังคะ
ลิ๊งเพลงที่พี่เค้าเเต่งเเละร้องส่งมาให้คะ
ลิ้งที่พี่เค้าเล่นกีต้าร์ให้ฟังคะ
เหตุผลที่เจ้าของกระทู้อยากตามหาพี่เค้า เพราะเเค่ในฐานะพี่ชาย น้องสาวที่เคยมีความรู้สึกดีๆ ต่อกันเท่านนั้นนะคะ เพราะระยะเวลาผ่านมาหลายปีเเล้วเข้าใจได้คะว่าวันนี้พี่เค้าอาจมีครอบครัวหรือมีเเฟนเเล้วก้ได้ ส่วนตัวเจ้าของกระทู้เองก็เเต่งงานเเล้วคะ เเค่อยากพูดคุย ถามว่าที่ผ่านมาไปทำอะไรมาบ้าง สบายดีไหม ยังคิดถึงกันบ้างไหม เเค่เท่านั้นจริงๆ แอบมีความหวังว่าเราจะไ้เจอกันอีกครั้งนะคะพี่ retro7