สวัสดีคะเพื่อนๆพันทิปทุกคนนนน..
กระทู้แรกจะพยายามเขียนให้เข้าใจง่ายไม่ให้ยาวเหยียดแต่ก็แล้วแต่ความรู้สึกตอนพิมอีกแหละ **เนื้อหานี้ไม่มีคำหยาบคายมีแต่ จขกท.ที่ไม่เคยคายความโสด ฮิ้วววว :3 #บ้าบออีกแหละ -,-
      ....อะมาเข้าเรื่อง (เข้าสู่โหมดจริงจัง)
เพื่อนๆเคยรู้สึกไม่อยากมีความรักแล้วอีกไหม วันนี้ จขกท.จะมาเล่าเรื่องราวชีวิตความรักของตัวเอง
เริ่มจาก จขกท.จริงๆเป็นคนชอบคนง่ายมากกๆ คือแค่มีใครมาทำดีด้วยทั้งๆที่เขาแค่เฟลนลี่เราก็ดันไปชอบซะแล้วสิ สุดท้ายนะเราก็ดันมาเสียใจเสียเองก็ดันไปชอบเขาทั้งๆที่เขาไม่ได้มาอ่อยเลยเขาแค่เฟลนลี่กับเราเหมือนที่เฟลนลี่กับคนอื่นๆเท่านั้นเองงงง (จขกท.ชอบมโนนนน -3-) เรื่องมีอยู่ว่าจขกท.ไปรู้จักกับผู้ชายคนนึ่งเขาน่ารักตอนนั้นคือแบบชอบความน่ารักละ>< พอได้คุยกันความรู้สึกดีเริ่มมาแล้วเขาเป็นคนที่ชอบแซวเล่นชอบทักชอบชวนคุยเราก็เลยชอบเขาแบบเริ่มจริงจัง ทีนี้เราก็ไปส่องตามเฟสเขาเพื่อดูความเคลื่อนไหว ฮ่าาๆ (ทุกคนก็ต้องเป็นถ้าคุณชอบใครสักคนงุงิ) แล้วเราก็ได้รู้ว่าเขาเพิ่งเลิกกับแฟน แต่ก็เลิกเหมือนแบบยังตัดไม่ขาด ตอนนั้นเราก็คิดละนะว่าเราควรเผื่อใจไว้บ้าง แต่เวลาคุยกับเขาทีไรเราก็ทำไม่ได้ที่จะให้ไม่รู้สึก งือออออ~  จนวันนึ่งเขาเริ่มหายเริ่มขาดการติดต่อ..  เราก็พยายามทำตัวปกตินะเพราะปกติเราก็ไม่ค่อยยุ่งเรื่องส่วนตัวเขา กลัวเขาจะรำคาญถ้าเราถามหรือวุ่นวายเกินไป บางทีเขาโพสเฟสตอบเม้นคนอื่นในเฟส แต่ไม่ตอบไลน์เรา โครตเฟลมากมายตอนนั้นน ฮ่าาๆ แต่เราก็ไม่กล้าทักซ้ำอีกแหละ จะมีช่วงหลังๆที่เขาไม่ตอบข้ามวันเราก็จะทักไปมอนิ่ง แค่นั้นแหละแต่เขาก็ยังไม่ตอบอยู่ดี (จขกท.ดูไร้ค่าไร้ตัวตนสุดๆตอนนั้น) ตอนนั้นเราก็คิดนะว่าเออเราควรออกมาได้แล้วป่ะวะในเมื่อเขาแสดงออกขนาดนั้นว่าไม่สนใจ แล้วพอเราเริ่มคิดว่าเออตัดใจดีกว่า อยู่ๆเขาก็ทักมา-,- แต่ตอนนั้นความคิดที่จะตัดใจมันหายไปหมด มีแต่ความรู้สึกดีใจที่เขาทักมา แต่ก็แค่วันนั้นอ่านะที่เขาทักมาแล้วเขาก็หายไม่ตอบอีก 555 จนเราไปดูในเฟสเขาก็สว่างกะจ่างแจ้ง ว่าเขาน่าจะมีคนที่ชอบอยู่แล้วหรืออาจจะยังรักคนเก่าอยู่นั้นเอง จขกท.ไม่ได้คิดเลยนะว่าเขาให้ความหวังเรา แต่คิดว่าเราเนี่ยให้ความหวังตัวเองมากเกินไป มากเกินไปจริงๆ จากวันที่รู้ จขกท.ก็พยายามเลิกฟุ่งซ่านตอนนั้นก็เพิ่งรู้แหละว่าตัวเองน่าจะเริ่มรักเขาดีนะที่ยังแค่เริ่มรัก.. เพราะแค่เริ่มรักยังเสียใจเศร้ามาม่าไปหลายวันฮ่าาๆ จขกท.ไม่โทษใครเลยนอกจากใจเราเอง ที่มันง่ายเกินไป แค่เขามาทำดีก็ไปชอบไปรัก ปัจจุบันตอนนี้ จขกท.ก็มีความรู้สึกเหมือนเมื่อก่อนแหละ แต่ถ้ามีใครมาคุยด้วยจะไม่ค่อยอยากยุ่งหรือคุยมากเพราะกลัวจะเป็นเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา คนที่อ่านอาจคิดว่าถ้ามีคนมาชอบ จขกท.แล้ว จขกท.ไม่คุยอย่างงี้ก็เหมือนปิดโอกาสความรักของตัวเอง คงงั้นมั้งค่ะ เพราะความรู้สึกของ จขกท.ตอนนี้ไม่อยากรักใครเลย แต่ก็นะบางทีไม่แน่อาจจะมีคนเข้ามาหาเราเองถ้าเขาชอบเรา การกะทำคงไม่ใช่แบบคนอื่นๆที่ผ่านมามั้งค่ะ และถ้าเขาชอบเราจริงเขาก็คงพยายามแสดงให้เราเห็นเองว่าชอบ แต่จริงๆการอยู่คนเดียวมันก็ไม่ได้เหงาเศร้าหรือโหยหาอะไรมากมาย เราเกิดมาตอนเด็กยังอยู่ได้ทั้งที่ไม่มีแฟนตอนโตก็เหมือนตอนเด็กนั้นแหละยิ่งโตยิ่งต้องอยู่ให้ได้ อีกอย่างแค่เรามีพ่อแม่ที่ท่านรักเรามากกว่าสิ่งอื่นใดแค่นี้ก็มากพอ เพราะความรักนี้คือรักแท้ที่เราได้มาตั้งแต่เรายังเป็นก้อนเลือด คนรักนั้นเป็นส่วนนึ่งที่มาเติม เทียบไม่ได้กับรักจากพ่อแม่หรอกคะ แต่อย่างว่าคนเราก็ต้องการรักมาเติมเต็มให้หัวใจชุ่มชื่น บางคนโชคดีได้คนรักมาทำให้หัวใจชุ่มชื่น แต่บางคนอาจเป็นแบบเราที่ไม่เคยเจอความรักที่มาเติมเต็มความชุ่มชื่นเลย ฮ่าาๆ แต่แค่มีรักจากคนในครอบครัวก็ดีมากมายแล้วว เดี๋ยวเอาต้นไม้มาปลูกเอาน้ำมารดเพิ่มความชุ่มชื่นแปปป ฮ่าาาๆ

## *** จขกท.ก็เคยมีแฟนนะ แต่เมื่อนานมาแล้วนานจนลืมไปแล้วว่าเคยมี5555 ก็ตั้ง 3ปี เองงงงฮ่าาๆ งี้แหละก็เพราะเวลาชอบหรือเริ่มรักใครเขาไม่รักอ่าสิ้ งุงิ อุอิ้ ลำไยยย ฮ่าาาๆ

จขกท.ไม่ได้แอนตี้ความรัก
จขกท.ไม่ใช่ไม่อยากรัก แค่ไม่รู้ว่าคนที่จะรักนั้นรักเราหรือปล่าว
  จขกท.ก็มีความหวังเล็กๆที่อยากเจอรักแต่บางทีก็ไม่อยากหวังเพราะอาจเป็นไปไม่ได้
  จขกท.เคยลองเสี่ยงสุดท้ายก็เหมือนๆเดิม อยากลองเสี่ยงอีกถ้าเจอคนที่ชอบหรือเห็นแล้วใช่เล้ยยแต่ก็สงสารหัวใจคะกลัวเจ็บอีกแค่นี้ก็ช้ำมาเยอะแล้วกว่าจะฟื้นฟูได้ ฮ่าาาๆ
  
ปล.1คนสองคนอาจเกิดมาเพื่อรักกันช่วยกันดูแลหัวใจของกันและกัน แต่คนบางคนอาจเกิดมาเพื่อรักตัวเองดูแลหัวใจตัวเอง (ดังเช่น จขกท.ฮ่าาๆ)
ปล.2เวลาอยู่คนเดียว จขกท.ชอบเอาเพลงมาอัดใส่หูแล้วเปิดดังๆเหมือนผวังนั้นอยู่กับตัวเองมีความสุขที่สุด จขกท.ฟังจนหูจะระเบิดแตกแล้ววว **ปล2นี้ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาหรือหัวข้อหรืออะไรทั้งสิ้นอยากพิมเฉยยๆ #แฮร่
ปล.3คนบางคนมีรอยยิ้มตลอดเวลา แต่จะมีใครรับรู้ได้บ้างว่าภายในใจมีแต่รอยบาดแผล..

      ยิ้มรับมันในวันที่ใจอ่อนแอ.